ЗЛОВГЦЬ зак. Злавідь. Сорок тры зловіў язі. Kaроцічы. ЗЛОДЗЕ'ЕВУ прым. Зладзеяваты. Вон хлопец злодзёеві. Хотамель. ЗЛСУДЗЕ'Й м. Злодзей. Злодзей — e большая ганьба. В. Малешава. Село без злодзея не бувае (прымаўка). Верасніца. Злодзёй. Хачэнь. ЗЛОДЗЕ'ИСКД прым. Крадзены. Мне не трэба твое злодзейске, у мене хватае свого. Хачэнь. ЗЛОДЗЕ'ЙСТВО н. Зладзейства. Злодзейство таке, шо крадуць одзін у одного. Сямігосцічы. ЗЛОДЗЮ ТА м. Зладзюга. Копейку положыць не можна — злодзюга ўсе почысціць. Верасніца. ЗЛО'ЖВАЦЬ незак. Складаць. Зложвалі гольё, а потом запальвалі. Старажоўцы. ЗЛО'ЖНО прысл. Складна. У его зложно робіцца, як вон расказуе. Сямігосцічы. ЗЛОЖЬГЦЦА зак. Прыцэліцца. А вон зложыўса да цоп того глушца! Мачуль. ЗЛОЖЬГЦЬ зак. 1. Скласці. Два-тры возы сена зложу ў стог. Хачэнь. 2. Ускласці. Зложыла того мешка da прывёзла. Цераблічы. 3. Апрануць, абуць. Накладзе подраного пінджака, руковіцы зложыць i ходзіць. В. Малешава. Новуе чоботы зложыла да по храпі стоптала. Верасніца. А З л о ж ы ць рук i. Перастаць дзейнічаць, памерці. А Ревуціха ўге i рукі зложыла. Сямігосцічы. З л о ж ы ць с к л а д. Прыараць дзве баразны адна да другой. Коб посеяць гарбузы, зложыў склад. Верасніца. ЗЛОМ м. 1. Буралом, бураломіна. Аздамічы. 2. Паварот. Як велі тую дорогу, то зробілі злом, да на Озераны вышла. Пагост. ЗЛО'МОК м. экспр. Лодар. Ой, зломка нёйкого вона собе нашла! Дварэц. ЗЛОМА'ЦЦА зак. Зламацца. Зробёце, дзёду, нове дзержално ў вілкі, а ётэ зломалосо. Пагост. ЗЛОМКЦЬ зак. Зламаць. Дзе зломіць сосну, сто'щь стырч. Кароцічы. ЗЛО'ТШ К м. Залатар, ювелір. Злотнікі робілі niтулькі. Запясочча. ЗЛОТО'ШЫЦЬ зак. Златашыць. Усё спустошылі, злотошылі ў городзі, нема нічого! M. Малешава. ЗЛОХНУ'ЦЬ зак. Здохнуць, памерці. Той пан злохнё, а ей маёнток. M. Малешава
Дадатковыя словы
гарбўзы, злбдзей, злбдзея, злбмка, злбміць, злодзееву, злодзеискд, зложваць, зломацца, зломок, злотошыць, злотш, злохнуць, злсудзей, рўк, стощь, хбдзіць
2 👁