кот за ноч з'есць (жарт). В. Малешава. Ночовау з коньmi на полянцы i не чуў, як з'елі жэрэбя воўкі. Там жа. Патачыць, падзіравіць. Шашлі з'елі дзежку. Чэрнічы. 2 перан. Атрымаць лупцоўку. Вон з'еў чэплёйніка за таке слово. Цераблічы. ЗЕ'ХАЦЬ незак. Зяваць. Вона, як бу ворона, зехае. Дварэц. ЗЕ'ХАЦЬ зак. Уз'ехаць. З 'ехалі на бурчак, i ніяк лоткі не ўкіруеш, круціць цебе, гене цебе, куды хочэ. В. Малешава. ■ЗЕ'ХАЦЦА зак. З'ехацца. I з'ехацца по канаве не можно — жме так вода. Цераблічы. ЗЖА'БЩЦА зак. Скарабаціцца. Любавічы. ЗЖАЦЬ зак. Зжаць. Одного загона жжала i другого начала. Сямурадцы. ЗЖЫ'ВУ прысл. Пры жыцці. ён з ее здзеваўса i глумгуса зжыву, то i цепер гніе ў земле без поры. Кароцічы. ЗЖЬЕЦЦА зак. Ужыцца. Тоже вона не зжыласа, не злюбілі ее. Хачэнь. З-ЗА прыназ. 1. Пры. Не з-за нас воно зробілосо, не з-за нас воно стане (пра сонца). Мачуль. З-за Ніколая село не горэло. Цераблічы. 2. З-за. Робілі людзі з-за Турова. Кароцічы. ЗЗА'ДУ прысл. Ззаду. Я ў носку грэбуса ў лодцы, а вон правуе ззаду. Хачэнь. ЗЗА'МОЛОДУ прысл. Замалада. Не пела баба ззамолоду, то i цепер не запеё. Кароцічы. ЗЗЫЦЬ зак. Хутка згарэдь агнём. Укіну берэст у печ, хай ззые. В. Малешава. ЗЗЯЦЬ незак. Ззяць. Золото i ў попелі ззяе (прымаўка). Верасніца. ЗІМА' ж. Зіма. По зіме лето ідзе (прыкмета). M. Малешава. Дзе летом ногою топ, то там зімою рукою цоп! (прыказка). Сямурадцы. Варвары заварац, а Сава поправіц, а Мікола гвоздом заб'е, ужэ тогды зіма (прыкмета). Запясочча. Памянш. з i м о ч к а. У мене ўсю зімочку зімовалі яблука. Хачэнь. ЛН а з i м ё. За зіму. На зіме грэбенёў п'яць поб'е. Луткі. Якой будзе зіма, вызначалі па велічыні касы ў забітай свінні ці кабана: калі тонкая, то кароткая i лёгкая, а калі тоўстая, то доўгая i лютая. Хачэнь. ЗІМІНА' ж. Азіміна. Жыто, пшеніца — то зіміна. Запясочча. ЗІ'МНІ прым. Зімовы. Цыбуля зімня. Хачэнь