e, хоць згрэбай рукамі! Сямігосцічы. Згрэбаём ліст з вербоў у ворох. В. Малешава. ЗГРЭ'БЦГ зак. 1. Згрэбці. Усе згрэбла, усе ў волох сено. Сямігосцічы. Зерне едрэнёйшэ ў ворох згрэбі, то i плыве. Аздамічы. 2. Скінуць. Этые верэснюкі згрэблі ёгб з воза. Хачэнь. ЗГУ'БА ж. Згуба. Згуба— тэ, шчо загубіў. Тураў. ЗГУБГЦЬ зак. Згубіць. Одного згубіў, a п'яць найшоў. M. Малешава. ЗГУК м. 1. Рэха. Звук отзываецца з лесу, як крікнеш. Пагост. Ек веслом по водзе стукнуў, то згук далеко ўвёчоры пошоў. M. Малешава. 2. Гук. My чулі згукі, ек з орудзеі обстрэльвалі. M. Малешава. ЗГУ'КВАЦЦА незак. Пераклікадца. Згукваюцца ў грыбах. Аздамічы. ЗГУ'КВАЦЬ незак. Склікаць. Трубіць, товар згуквае, а мы самі гукаем: огб-гб-гб-б! Бярэжцы. ЗГУ'СНУЦЬ зак. Згуснуць. Молоко згу сне, потом ёгб вуліваюць у восковік. Кароцічы. ЗГУСЦГЦЦА зак. Згусціцца. Згусцщца на хвоі — коўтун зовом. Хачэнь. ЗГУШЧА'ЦЬ зак. Загусцець. Булён згушчаў ужэ, а быў рэджэйшы. В. Малешава. ЗДАВА'ЦЦА незак. Здавацца, уяўляцца. Мне шчэ здаецца, шчо я ўчоро родзіласа. Сямігосцічы. Хороши здаецца на згляд гриб, а чэрліві. В. Малешава. ЗДАЛЕГО'ДЗЬ прысл. Зараней. Воны здалегодзь роб'яць граблі, а не тогды, ек грэбці. Луткі. На смерцъ не можно готовіць здалегодзь. Сямурадцы. ЗДАЛЕ'КУ прысл. Здалёк. Ву здалеку будзеце? Запясочча. ЗДАЛЁК прысл. Тое ж. Здалёк так бачым, што не раба, а чисто мура корова. Верасніца. ЗДА'ТНЫ прым. Здатны. Вона така здатна на гэтые прыказкі! Дварэц. Добры. Хусточкі здатные ў бабы Лексы, да шэліновые. Цераблічы. Прыдатны. Поле не здатнэ. Аздамічы. ЗДАУНА' прысл. Здаўна. Здаўна так було. Аздамічы. ЗДА'УНОГО прысл. Здаўна, з даўняй пары. Дзелянка здаўного була така. Кароцічы. ЗДА'ЦЦА зак. 1. Спатрэбіцца. На гарачку вон мне здаўсаі Запясочча. 2. Прымроіцца. А я на Купалного 1вана ву гад ала человека. Здаўса тоды вон мне. Луткі. 10. Зак