сім слаба стала i не можэ ногі перэстаўляць. М. Малешава. ЗБОФК.І мн. 1. Зборкі, складкі (на адзенні, абутку). Чдботы ў зборкі для бабоў робілі. Любавічы. 2. Хромавыя жаночыя боты. Зборкі малі чотыры вуголочкі, ек гармонік. У мужчын вуцяжкі, а ў жонок булі зборкі, ходзілі на музыку, накладалі на с'ято, на недзелю. М. Малешава. ЗБОФНЯ ж. Зборышча. У нас заўсёды зборня. Запясочча. ЗБОФЫНЫ мн. Хрысціны. У гэто ўрэм'е былі ў мене зборыны. Сямігосцічы. ЗБСУУКНУЦЬ зак. Зрабіцца ўздутым. Збоўкла тая корова, ужэ той человек плачэ, рады нема. Мачуль. ЗБО'УТАНЫ дзеепрым. Ускаламучаны. Збоўтаная вода ў колодзедзі. Луткі. ЗБО'УТАЦЬ зак. Ускаламуціць. От гусі зодуталі воду, нечыста вода. Луткі. ЗБО'ЧНЫ прым. Пабочны, чужы. Шчоб збочному побачыць, то можно спужацца. Сямігосцічы. Нетутэйшы. Его не путайце, вон збочны человек. Аздамічы. Селяне збочные говораць «робляць», а ў Запесоччы i ў Дворца— «роб'яць». Дварэц. ЗБРОД, ЗБРЫД м. Зброд. Наезджыя людзі. А гэто ўжэ понаблутваліса, усякі зород, а ў нас одны Чорнышэвічы булі. Хачэнь. ЗБРОДЗІ'ЦЬ зак. Змядь, стаптаць. От зородзіў траву. Луткі. ЗБРО'Я ж. Збруя. Лімар робіць зорою для коней. Хотамель. ЗБУБНЯ'ЦЬ зак. Набухнудь, уздуцца. Збубняе конь, надуецца, як об'есца. Запясочча. ЗБУВА'ЦЦА незак. 1. Змяншацца. Дзень збуваецца, ужэ закмеціць можно. Аздамічы. 2. Зводзіцца. Збуваецца ўсе колішнее. Ужэ старые почці збуліса. Луткі. ЗБУ'ВАЧ м. i ж. Ламачына, старызна. Прыцягса нейкі стары збувач. Сямурадцы. Коб жэ машына, а то збувач нейка. Цераблічы. ЗБУДОВА'ЦЬ зак. Збудаваць. Маці дзеці погодуе, а хаты не збудуе (прыказка). Хачэнь. Вона хату збудуе без сокеры. Там жа. Зрабіць гняздо. Восы так збудуюць кубло, быле оскодаў. Сямігосцічы. ЗБУФЫ ЦЦА зак. Раз'юшыцца. Збурацца корові, ек почуюць падло, шчо й опун'щь не мджны. Сямігосцічы
Дадатковыя словы
жонбк, збдўталі, збоутаны, збоутаць, збродзіць, збродзіў, зброю, зброя, збубняць, збувацца, збудоваць, колбдзедзі, обесца, опунщь, разюшыцца, робяць, сято, ўрэме
5 👁