ЗАЧАРА'ПІЦЬ зак. Зачарпнуць. У ёгб прыгоршчы велікіе, як зачарапіць! Кароцічы. ЗАЧА'ХНУЦЬ зак. 1. Падсмажыцца. Зверху зачахла, a ў серэдзіне сырая бабка. Хачэнь. 2. Зачахнудь. Не eci, то от i зачахла, чого не есці, ек е. Пагост. ЗАЧА'ЦЬ зак. Пачаць. Я прышла домой, да як зачала моя голова болёць! Хачэнь. ЗАЧВЫРЭ'ЦЬ зак. Пакрыцца пяском. Поле зачвырэе, як песок зробіцца на роллі! Аздамічы. ЗАЧО'С м. Прабор. Косы заносом. Пагост. ЗАЧО'СКА ж. Пралысіна на ствале дрэва. Аздамічы. ЗАЧУ'ЦЬ зак. Пачуць. I усе так, ек зачуць, ого-го — гукае далеко! (пра лесавіка). Луткі. ЗАЧЫ'М прысл. Чаму, як. Зачым вона хороша, бо вона шырозна. Тураў. Зачым я жыла? Воды коўтну i вурву! Луткі. ЗАЧЫНА'ЦЬ незак. Зачынаць, пачынаць. Перву покос хай зачынае дзед, другі я гнаціму. Пагост. ЗАЧЫНГЦЬ зак. Зачыніць. Зачыні коміна: возьмі оччыні дзверцы i ў круг покладзі малую юшку. Дварэц. Зачыні дзверы, бо лецяць мухі. M. Малешава. ЗАЧЫНЯ'ЦЬ незак. Зачыняць. Оля, зачыняй сені! Сямігосцічы. Не зачыняй хлёў, товар кормщъмом! Азяраны. ЗАЧЬГСЦІЦЦА зак. Ачысціцца. До шэрсціны выдохло, зачысціласа ŭ одрына! (пра жывёлу). Алынаны. ЗАЧЭ'ПВАЦЬ незак. Зачэпліваць. Зачэпваём цэлу ту дзерэвіну да конём цягном у шлюхту. Верасніца. ЗАЧЭПГЦЬ зак. Зачапіць. Не можно зачэпіць да вурвацъ куст. Дварэц. Ніяк не зачэплю етым круком за ведро. Пагост. ЗАЧЭРВГЦЦА зак. Запоўніцца чарвой. Ек зачэрвіцца, то рой хутко будзе. Аздамічы. ЗАЧЭРПНУ'ЦЬ зак. Зачэрпнуць. У сцёпцы квас у дзежоўцы, йдзі ў кухол зачэрпні да вупі. Пагост. ЗАЧЭРСТВЕ'ЦЬ зак. Зачарсцвець. У доброе хозяйкі хлеб не зачэрствее. Пагост. Это брэхун, у ёгд на езыку не зачэрствее! Сямурадцы. ЗАЧЭСА'ЦЦА зак. Прабрацца, пралезці не на сваё месца. Зачэсаласа за звенневую. Дварэц. ЗАЧЭ'СВАЦЦА незак. Зачэсвацца. Вуглы ў хаці зачэсваюцца. В. Малешава. ЗАЧЭХЛІ'ЦЬ зак. Забрахаць, ідучы па следу (пра сабаку). Ужэ зачэхліў собака. Сямурадцы
Дадатковыя словы
зачахнуць, зачаць, зачвырэць, зачос, зачоска, зачэпваць, зачэрствець, зачэсацца, зачэхліць, шырбзна
1 👁