ЗАТЫКА'ЦЬ незак. Затыкаць. Затыкаюць жонкі зеліну за пояс, шоб не болела сына (у час жніва). Сямурадцы. Вон у одрыні дзіркі мохом затыкав. Пагост. ЗАТЬГКАЧ м. Доўгі кій, які ўтрымлівае задні навой з пражай ад раскручвання. Хотамель. ЗАТЬІКНУ'ЦЬ зак. Заткнуць, заторкнуць. Прасніцу ў днішчэ затыкнё да прадзе. Сямурадцы. Не прыдумаю, чым дзірку затыкнуць. Цераблічы. ЗАТЬГЛОК ~м. Клінок у касе. Уже ж у цебе коса вупадзе, затылок елі дзёржыцца. M. Малешава. ЗАТЬГЛЬНІК м. Toe ж. Затыльніка ў косу ў нас дзелаюць з дуба ці з ясеня. Вон прыціскае косу до косья. В. Малешава. ЗАТЬГМ прысл. Таму. Кот вумажэцца ў пены, затым я его так назвала — Мурзік. Хачэнь. ЗАТЭ' злучн. Затое. Цепер то я добро бачу} затэ оглух. Альгомель. ЗАУДОВЕ'ЦЬ зак. Заўдавець. Моя маці молода заудовела. Хачэнь. ЗАУМЫ'СНЕ прысл. Наўмысна. Заўмысне не прывезла сані. Мачуль. ЗАУНЬГЦЬ зак. Затужыць. Села ўжо, заўныла i седзіць — загубіла рубля. Кароцічы. ЗАУПІРОВА'ЦЬ зак. Заўпарціцца. Воны заўпіруюць да не беруць обед. Старажоўцы. ЗАУСЁГДЫ ', ЗАУСЁДЫ прысл. Заўсёды. У іх рыба не зводна заўсёгды. Дварэц. Не заўсёгды, ек на дзеды! (прымаўка). Верасніца. ЗА'УТРА, ЗА'УТРЭ, ЗА'УТРЫ прысл. Заўтра. Заутра пойдуць да навудзяць тоё рыбу. Дварэц. ЗА'УТРЭЕ н. Тое ж. А До з а ў т р э я. Да заўтра. Да седзіць гэто до заўтрэя. Сямігосцічы. ЗАУЧА'СУ прысл. Заўчасна. Голову звезала шчэ заучасу (пра ранняе замужжа). М. Малешава. ЗАУЯЧДЬ зак. Завяць. Заўялі картоплі. Сямігосцічы. ЗАХА'УВАЦЬ незак. Хаваць. Грошы запазуху баба захаўвае, ек у город едзе. Пагост. ЗАХА'ШЧЭНЫ дзеепрым. Зарослы. Захашчэные картоплі лебедою, шо й бульніку не бачно, не хозяёва булі. Пагост. ЗАХВАЛЕНЫ дзеепрым. Захвалены. Нешчотне була захвалёная, шо добра корова. Луткі. ЗАХВО'СТОВАТЫ прым. 3 тонкай вяршыняй. За
Дадатковыя словы
вўмажэцца, затьікнуць, заудовець, заумысне, заупіроваць, заутры, заутрэ, заутрэе, захауваць, захвостоваты
1 👁