рэўку, засілоўвае, шоб колода не ворочаласа. Цераблічы. ЗАСГЛЬВАЦЦА незак. Задушвацца. Собаку на цэп ўзяць, то вон засільваецца. Запясочча. ЗАСГЛЬВАЦЬ незак. Зацягваць пятлёй. Багом засільваюць колоду намёртво на столюзе. Цераблічы. ЗАСІНГЦЦА зак. Засмужыць. Засінілосоf мо ŭ дождж пойдзе. Мачуль. ЗАСІ'НЬВАЦЬ незак. Зацягваць смугой. Ужэ засіньeae, вуступае хмара. Верасніца. Засіньвае, дождж будзе. Аздамічы. ЗАСКА'ЛІЦЦА зак. Зажмурыцца. Заскаліўса, замо~ ружыўса на сонцы. M. Малешава. ЗАСКА/ЛІЦЬ зак. Зажмурыць. Одна око заскаліў, а друге дзівіцца. Сямігосцічы. ЗАСКА'ЛЬВАЦЦА незак. Зажмурвацца. В. Малешава. ЗАСКА'ЛЬВАЦЬ незак. Зажмурваць. Луткі. ЗАСКЕРГОТА'ЦЬ зак, Закрычаць (пра жабу). Жаба заскергёчэ, то, як знае, на дождж. Пагост. ЗА'СКОЦЕНЬ м. 1. Засечка. Заскоцень оторваўса ў поножэ. Сямурадцы. 2 перан. Задзіра. Собачы заскоцень ты! Мачуль. ЗАСЛА'ЦЬ зак. Заслаць, пакрыць. Заслала ложка дзеругою. Луткі. ЗАСЛЕПГЦЬ зак. Засляпіць. Коб ему заслетло очы! В. Малешава. ЗАСЛГЗЩ Ь зак. Пацячы. Ек заслізіло за еушком, то даваць ему стала рыбечы жыр, то й прошло. М. Малешава. ЗАСЛГЗНУЦЦА зак. Аслізнуць. Заслізнецца тое сало да ўжэ й не хочэцца есці. В. Малешава. ЗА'СЛОНКА ж. Засланка. Заслонка бувае жэсцяна, й дубова колісь була. Хотамель. ЗАСЛОНЕЦЬ зак. Засланіць. Так як туман жоўты ў вочах, зусім бу заслошло. Пагост. ЗАСЛО'НЬВАЦЬ незак. Засланяць. Не заслоньвай огонь! М. Малешава. ЗАСЛОНЯ'ЦЬ незак. Тое ж. Луткі. ЗАСМА'ЖАНЫ прым. Бураваты, ржавы. Засмажаны хмель нехороши, а бёленькі хмель — первого сорту (пра Ш Ы Ш К І). Дварэц. ЗАСМАЛЬЦОВА'ЦЦА зак. Зашмальцавацца. Засмальцовалосо сэрцэ. Запясочча
Дадатковыя словы
заскальвацца, заскальваць, заскаліцца, заскаіліць, заскерготаць, заслбньвай, заслоньваць, заслоняць, засмальцовацца, засіньваць
1 👁