ЗАКА'ЛЕЦ м. Toe ж. То подгорыць хлеб, то закалец сядзе на скорцы. B. Малешава. ЗАКАЛЕНЫ, ЗАКАЛЕННЫ дзеепрым. 1. Адсталы, заскарузлы. Коліся було закалёнэ, забітэ село. Дварэц. 2. Заядлы, заўзяты. Закалёны курэц, i ноч'ю ўстае да курыць. I сон не берэ! M. Малешава. ЗАКАЛГЦЬ зак. Забрудзіць. Закаліш штаны ў боцінках ідучы. Пагост. ЗАКАМА'РОК м. Закутак. Кідай туды, у той закамарок, нашчо шчоб воно валялосі Сямігосцічы. Памянш. з а к а м а р о ч о к. Трэ тые закамарочкі повучышчаць. Сямурадцы. ЗАКАМЕ'НКІ мн. Месца за комінам на печы. На закаменкі дзежку з цветом постаў, хай подыходзіць. Пагост. ЗАКАПНУ'ЦЬ зак. Закападь. Каплю меду ў воко закапні, то очышчае. В. Малешава. ЗАКАПРЫ 'ЗІЦЦА зак. Закапрызіць. Аздамічы. ЗАКАПРЬГЗІЦЬ зак. Toe ж. Закапрызіць, ек не ее верх. Хачэнь. ЗАКАРАБУ'НЩ ЦА зак. Залезці, ускарабкацца. На печку ледво закарабунюс. Тураў. ЗАКАУРА'Ш м. Манжэт. У жондк вддзікі на закаўрашах сордчкі булі. М. Малешава. ЗАКВА'СЩ Ь зак. Закісліць. Трэбо заквасіць боршч. Хотамель. ЗАКВА'СКА ж. Кіслата. Дзікіе яблука, у іх закваскі багато. Верасніца. Закваска молоко ўзяла. М. Малешава. ЗАКІ' прысл. Пакуль. Я с свекрухой сем год жыла, закі эту хату зробілі. Чэрнічы. ЗАКІ'ДАЦЬ незак. Закласці. Закідай у шула сценку! Луткі. ЗАКЩ А'ЦЬ незак. Закідваць. До Юр'я сена i ў дурня, а на Міколу подавай дай вілкі закідии (прыказка). Кароцічы. ЗА'КІЛЬ прысл. Пакуль. Коровай у печэ седзіць, закіль молодые не прыедуць. Луткі. ЗАКГНУЦЬ зак. 1. Ускінуць. Корова хвоста на сыну закіне, то дождж будзе. М. Малешава. 2. Закінуць. На гору закінуў шапку, зносіласа. Пагост. ЗАКЛАДА'ЦЬ незак. Закладваць. Одные бублы, хоць у руж'ё закладай да стрэляй (пра бульбу). В. Ма
Дадатковыя словы
закапнуць, закарабунщ, закаураш, заквасщ, закладаць, закідаць, закідйй, ночю, ружё, шўла, юря
2 👁