Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

млынар-ара, предл.-ру, зват.-apy; мн. ч.-рыроў-ром -роў-рам і-рох, м. 1. владелец мельницы, мельник. (Нсл. 286). Неўзабаве стала відаць i хата млынара, можна сказаць, што й ня хата, а цэлы дамок. Кулакоўскі: Дабраселцы. 2. мельник(работник на мельнице, С.) МГсл. Таўсты Раман-млынар...стараецца змалоцъ мякчэй. Міско: Хлеб(Беларус, Но. 174). 3 музыкі и млынара ня будзе гаспадара. Послов. Рапан: Прык. 95. млынароў, -ова-ова—принадлежащий мельнику. Вун хата млынарова. млынарскі-кая-кае—мельнику свойственный, мельнический. Нсл. 286. Млынарскі хлеб, заработок. Нсл. млынарства-ва, с р.—занятие мельника, Нсл. 286. мукомольное дело, мукомольное производство. Пакінуў млынарства, а ўзяўся за саху. Нсл. млынавы-вяя-яое—мельничный. Ар. Млынавая вуліца. Ар. млынавы камень—жёрнов. Ар. Выплыў месячык, выплыў ясьненькі, як млынавое кола, выйдзі, дзяўчына, сэрца адзіна, прамоў ХОЦЪ слова. Из песни, Виленщ. множасьць-щ, ж.— множество. Нсл. 286. Множасьць налавіў ракаў. Нсл. в см. нареч.—СИЛЬНО, МНОГО. Нсл. 286. Множасьць дадзеў ты нам. Нсл. Множасьць чакаў я цябе. Тм. мноства-tftf, ср.—множество. Гсл.; Нсл. 286. Мноства субралася людзёў. Нсл. мнажэньне-ня, предл.-ню; мн. ч.-ні-няаў, ср., мат. 1. умножение. 2.—см. под мнажыць. мнажэньнік-/ка, м., мат.—множитель. МНОЖНЫ, мат.— МНОЖИМОе. множыва-ва, ср., мат.—произведение. Ср. мочыва, мелева. мнажыць-жу, МНОЖЫШ-Жа, несоверш., перех.—умножать. Нсл. 286. Бог множа дзеці, множа й долю іхную. Нсл. Множ, Божа, вашу радзіму! Тм. Отгл. имя сущ. мнажэньне-ня, предл.-ню, ср.— умножение. Соверш. памножыць—умножить. Отгл. имя сущ. памнажэньне-ня, предл.-ню, ср.— приумножение, приращение. Нсл. 464. Яму Бог даў памнажэНьне пшчол. Нсл. лять, Нсл. 286. умножаться. Дзеці ў яго лять, Нсл. 286. умножаться. Дзеці ў яго што год множацца. Нсл. Соверш. пампожыщцА-жуся-жышся—умножиться. МНІХ-JCtf, предл.-ху, зват. МНІШО, м.— МОнах. Ліст напісаны Кліментам, мітрапалітам, да Хамы, сьвятара смоленского, зьясьнена Ананасам мніхам (з выняткам мніхам", yce перакладзена, С.). Голубинский, 1, 847. Ц аркву Сьв. Багародзіцы Сьв. Еўпрасіня "'предасть мніхом". Тм. II, 598. Прынавесьць мніха Кірылы ( Тураўскага), 12 стг. Граматыка Словенская, многагрэшнага мніха Мелентая Сматрыскага. 3 рукапісаў npa быт прадзедаў даведацца, што СЬветЧЫЦЬ МНІХ. Жылка, 25. мніскі-кая-кае—монашеский. (Вайшэлка) восхоте прияти мниский чин. ПРСЛ. II, стр. 867. Моли игумена того, дабы на нь вьзложил образ мниский. Іпац. лет. СПб. 1871, ПО. мнішка-шкі-шцы, ж., Нсл. 286—монахиня. Ля ног Тваіх маўчаць трывогі i думкі маліцьвенна срогі, як мнішкі белаю гурбой ў цішы нуціны лесавой. Жылка, 60. мроіва—лесная топь. Жучкевіч, 14. мраГва — мроіва. Жучкевіч, 14. мрай — мроіва, мраіва. Жучкевіч, 14. мста, мсты, мсьце, ж.—месть. Нсл. 292; Гсл. Mcmy гоніць на мяне. Нсл. См. помета. мшанІК-/К'Я, предл.-іку, зват.-іча, м. 1. отепленное помещение для зимовки пчел, омшаник. НК.: Очерки, 431. 2. сарай, проконопаченный мхом, мшары-рая-рае—темнобуланный, гнедой. Гсл. муха, м у х і, му с е, мн. ч.-хаў, ж— муха. Ар. забіць, зарэзаць, задавіць муху—перенести или скромную попойку, или же очень большую, но не среднюю, нк.: Очерки, Но. 148. Уменьш. мушка-ШКІ-ШЦЫ, ж. мушачка-4к/-4ўы, уменьш. к мушка. Ласкат. мушанька-нькі-ньцы. А вось прыляцела мушанька, прыляцела и праліла, а багдай цябе, мая мушачка. красновічы Сураск.(Сержп.: Отчет, 10). мухавГк-гТсл, предл.-іку, зват.-ІЧО, мн. ч., дат.-КОМ, мн. ч., предл.-КОХ, м.— ПОЛОГ (занавеска, закрывающая кровать, С.). Ксл. Гэта дужа добры мухавік — сьпі i мухі не патрывожаць. Саломінка Cip. (Ксл.). мухта-д:ты-хце, ж.—муфта, Аш. меховой или стеганный нарукавник, для вкладки рук В оба конца. Вят., Воет., Пск. (Даль). мудрагёліць-лю-ліш-ле, несоверш.—выдумывать, хитрить, брать хитростью, Нсл. 293. умничать, Гсл. мудрствовать, мудрить. Добра мудрагёліць, калі ё з чым. Нсл. Досіць табе мудрагеліць із намі. Нсл. Соверш. змудрагеліць—выдумать, смудрить. Нсл. 212. Змудрагеліў нейкае ліха на нашу галаву. Соверш. памудрагёліць. Нсл. 293, мудрагеліць" некоторое время, помудрить, поумничать. Памудрагеліў i вышла другое. Нсл. Соверш. перамудрагёліць, 1. перевернуть что-л. своим умом на другой лад. Нсл. 406. Пера му драге ліў справу, а то нягодна вышла. Нсл. 2. перехитрить. Нсл. 406. Ён вялікі мудрагель, а я яго перамудрагеліў. Нсл. му драгё л ка-лк/-ліўь/, ж. 1. выдумщица, хитрая женщина. Нсл. 293. 2. склонная умничать; поступающая посвоему, считая себя умнее других. 3 м у др а г е лк а ю гэ т а ю ня з р а б і ш. Нсл. 293. Мудрагёль-?ЛЯ, предл. и зват.-ЛЮ, мн. ч.-леў, м. 1. выдумщик, хитрец. Нсл. 293. НяМО т а к о г о му д р а г е л я на д ця б е. Нсл