Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

ізрадлівы 495 імаць ізрадлівы, см. под зрадлівы. ізраднік,—см. под зраднік. ізрадніца,—см. под зрадніца. ізрадзіць, ізраджаць,—см. под зрадзіць. ізрадзтва,—см. под зрадзтва. ізр эбе-б'я, пр ед л.-б'ю, cp. 1. третий, худший сорт волокна льна. К сл.; м іх. Панясу Ізрэб'е прасьці. Альш анікі Беш. (Ксл.). Як Ізрэб'е туман. Кавыль: П ад зорам і, 48. 2. полотно(ткань) из волокна Чзрэб'я ". К с л., М іх. 3 гэт ага із р э б 'я пашыем нагавіцы. Альш анікі Беш. (Ксл.). Ізрэбны,—см. под зрэбны. ізрэбны-ная-нае, 1. прилаг. к гзрэбё". 2. пошитый из полотна "ізрэб'я ". міх. Зірнула на ізрэбныя порткі. Акула, 293. Ізрэбная кашу ля калаватая. М іх. Выме томік 3 пад ізрэбнай крысы. Кавыль: Душ ы, 25. ізруб, (Варлыга: Н азіраньні, 17), зруб, (А р.) —деревянное соокружение из нескольких венцов, скрепленных в форме четырехугольника; сруб. Ар. ІЗВОДЗІЦЬ, із ьв е с ь ц і,—см. под весьці, зводзіць II. ізваяваць,—см. под ваяваць. ізваліцца,—см. под валіцца. ізьгінуць,—см. под гінуць. ізьёсьці,—см. под есьці. ізьвёсьці,—см. под вёсьці, зьвёсьці. ізьвязаць,—см. под вязаць, зьвязаць. Тры нагі ізьвяжы. К іт. 2668. Ізьв-Гты-Пуб,— см. под віць. Іжгур-ypd, предл.-уру, мн. ч.-ры-роў-ромры-рамі-рох, м.— ерш. НК.: Очерки, 493. ік, іка, предл. іку, зват. /ча, мн. ч. 'ікі-каў, м.— иканье. Н К.: Очерки, 65, Н о. 126. іклпты-тая-тае—с большими клыками (клыкастый, С.). Ш ел. Чорт ты іклаты, наго ты чэпішся да міне. Ст. іклы(одш клык), іклаў, мн. ч.—КЛЫКИ. Шсл. Свае ІКЛЫ злосна шчэрыцъ. Д уб.(К алосьсе, Н о. 3-20, стр. 159). У сьвіньні вялікія 1КЛЫ. Ст. ілгаць, ілжу-жэш-жэць-жэм-жыцё, несоверш.— лгать. Н сл. 224; М Г сл. Гладка ІЛЖЭЦЬ, з 'ілгаў. Нсл. См. маніць. Отгл. имя сущ. ілганьне-ня, предл.-ню, 1. лганьё. 2. ложь. Нсл. 224. Пакінь ілганьне, а кажы праўду. Н сл. См. мана. Соверш. з'ілгаць, з 'ілжу, з'ілжэш, з 'ілжэць-эм-ыцё—солгать. Нсл. 224. t a r y x a - j / x Z - j r e, ж.— лгунья. См. манюка. ІЛГун-JWtf, предл.-уну, зват.-ўнв, мн. ч., дат.НОМ, мн. ч., предл.-НОХ— ЛГун, ЛЖеЦ. Нсл. 224; М Гсл. См. маныш, манюка. ілжэцца, ілжэцца, безлич.— лжется. Нсл. 224. Каму ня ймецца, таму ілжэцца. Нсл. Ільга, (Г сл.), льга, (Н сл.), нареч.— ВОЗМОЖНО, можно. Гсл.; Нсл. 274. Прытульле ёсьць, дзе супачыцъ ільга. Ж ы лк а, 47. Шляхі ягоныя вялікія, ці льга загарадзіць? К руш ы на(3ьніч", 1953, Н о. 23). Каб льга было, пацалаваў бы мілую птушачку. К олас: П ры лёт птушак. Дзеляць усё чыста на два сьветы або, як кажа Д убоўка, на "нельга,г І лъга". Бацьк. Но. 38-39(573-574). Гэта мова апрычоная, калі льга так сказаць. Тм. Як ж а накш льга было? Акула 255. Щ льга было адгадацъ, што нясе будучыня? Тм. 293. Щж льга забыцца ўсю тую чмуту й паніжэньне, што былі спадарожнікамі польскіх акупантаў? Тм. 302. Калі льга будзе, прыедзь дамоў у госьці. Ст. Ня льга табе было прысьці да мяне. Нсл. Сказаць то льга, ды як гэта зрабіць. Н сл. Такімі мы заўсёды хацелі васк Немцаў, бачыць, каб з вамі як зь людзьмі льга было пагаварыць. Акула, 165. Калі праз матар'ялъны бок, дык i тут жыць льга. Зь лісту В. Ш ыманца, паходзячага з Н. ЦІ льга будзе дзівіцца, калі прачытаем, што Робэрт Бэрнс быў сябра "роднае партыі?" Бацьк. Н. 10(545). ільлецца, ільлюцца—3-ее лицо к ліцца". Ільлёў Воз, Ільлёвага Возу—созвездие Большой Медведицы. Ксл. Ільлёў Воз ужо на паўдні. Сялец Чаш. (Ксл.). ІЛ Ь Л Я Н ІШ Ч а, (Варлыга: Назіраньні, 17)— земля, бывшая или находящаяся под льном. ІЛ ЬЛ Я Н Ы, (Варлыга: Н азіраньні, 17), ЛЯННЫ, (А руная-ное—льняной. Ар. ільлю, ільлёш, ільлёць, ільлём, ільліцё, ІЛЬЛЮЦЬ, l-oe лицо наст. вр. к ЛІЦЬ. ільсьлГвасьць-ід, ж.— ЛЬСТИВОСТЬ. Гсл. ІЛЬСЬН1ЦЦа-НЮСЯ-Н/ШСЛ, несоверш.— лосниться, блестеть. Шоўк ільсьніцца пад рукой. Крушына: Л ебедзь, 29. +ІЛЦЫ, единств, ч. нет.-Цоў-ЦОМ, мн. ч., предл.цох—вожжи. Ксл. Kipyŭ каня ілцамі, а не вачамі. Саўчонкі К уз. (Ксл.). імам-*шя, предл.-аму, зват.-аме—имам, імамства-ва, cp. 1. сан имама. 2. исполнение обязанностей или занятии имама. Імамства чынілі. Кіт. 90614. імамські-кяя-кяс, пршаг. к імам—имаму принадлежащий, ему свойственный, імасьць— ее милость(мость). Гсл. імавёрнасьць-ц/, ж. 1. вероятность. Гсл. 2. доверчивость. Гсл. імаць(гімаць, С к.), i маю, імаеш, імае. Несоверш., перех. 1. брать, хватать(схватывать, С.). Нсл. 224. Імай яго рукою. Нсл. Ня так імаеш, як трэба. Т м. А есьлі па том вонаму пану, у каго слуга ўцячэць, прыгадзілася яго відзеці на таргу, тагды ўжо вон сам ня маець яго імаці, ніжлі таг о прыказцы свайго іскаці маець. Стт. 462. 2. ловить. Імайце нам лісіцы, лісенята. Кніг 12 Б., п. п. 2:15. Слугі за расказаньням панскім злодзея імаці не хацелі. Стт. 463. Пмай каня. Соверш. імаць матку—ловить матку(вчелиную). Н К.: О черки, 427. Соверш. НЯЦЬ, Іму, Імёш, Імёць, Імём, ІМІцё, Імуць, перех. 1. ВЗЯТЬ, хватить. Гсл. Імай, імі яго рукою. Нсл. 224. . Я іму яго, але ён выскоўзуецца з рук. Тм. Ідзе каса не магла няць — у кусьце, каля пня, там статак знаходзе багаты корм. Н К.: Очерки, 465. Саха не няла сухое