дроўка 318 драбнёць закідалі ўсю павецъ. Ст. Хочам ехаць у дровЫ. Пірагова Імсьц.(Бяльсл.). д р о ўка-ўкі-ўцы, ж.— корова, отелившаяся в три года. Шсл. Наша Рагуля — дроўка. Амельна Пух. (Шсл.). Уменъш. Дравушк&-шкі-шцы, ж.—корова первостенка, Прышчы Росл. (Дел.) молодая корова, Варел, первотёлка. дроцьце,—см. п од дрот, щючъщь-чу-чыш-ча—гладить по голове, Пек.(Иеропольский) проявлять нежность, любовь; ласкать. драб -ба, п р е д л.-б у, з в а т.-б в, м., ист. 1. пеший ВОИН. Гсл.; БНсл. 2. остов повозки. Бяльсл. Драб ёсьць, каткі ёсьць, цяпер ужо мала чаго не стаець, каб калёсы зрабіць. Арцёмаўка Міласл.(Бяльсл.). драба-бы, ж. 1. гуща с кваса. Шылавічы Духаўш.; Сымонаўка Бельск. (Дел.) 2. худой, Дряхлый человек. Смал. (Даль), драбак-якл; мн. ч.-КІ-Коў-КОМ, мн. ч., предл.кох, м.—пружинная борона. У нас ёсьць Свой драбак. Бачэйкава Беш. (Ксл.). См. дарбун, дзярбак. дрибікя-акі-аццы, ж.—пружинная борона. Ксл. См. драбак. драбёйка-ша'-йцб/, ж.—лубок в решете. Ц. с. Зввяровічы Красьн. (Дел. 184); Смал. п. (Дел.), драбяза-зы, собир. 1. мелкие предметы, Шел. мелкота, маленькие, мелкие существа ИЛИ предметы. Варел.; Бяльсл. ПабяЖЫ на ток зьбёрці драбязу. Пяцігорск Беш. (Ксл.). Назьбіраў аднае драбязы(грыбоў або чаго іншага). Ст. 2. мелочь, мелкие деньги. Нел. 146. Усю драбязу высыпаў. Нел. 3. малые дети. Ар.; Нел. 146; Варел. Што ж яна загадав ўдавой застаўшыся з гэтаю драбязою. Варел. Абсыпаўся драбязой гэтай. Ар. Засталася ўдава із драбязою. Нел. драбязак-зку, предл. изват.-зку, м. 1. тоже, что драбяза" В 1-ОМ И 3-ем ЗН. Нел. 146. Прынясі драбязку трэсачак. Нел. Маці памерла, няма каму дагледзець гэтага драбязку. Нел. 2. мелкий скот. Нел. 146. Драбязак у дварэ застаўся. Нел. драбязна, нареч.—подробно, драбязнасьць-ц/, ж.. (Гсл.) подробность. драбизны-«ял-няе подробный, драбязьзё-зы, п р е д л.-зю, с о б и р.—мелочь (мелкие вещи, С.) Нел. 146. мелкота, маленькие, мелкие вещи или предметы. Падбяры гэта драбязьзё! Нел. драбязьліва, нареч.—мелочно. Ар. драбязьлівасьць-ц?, ж.—мелочность, мгел. Ср. драбязьлівы. драбязьтвы-вая-вае—мело чн ый. Ар. драбясьцё-цы, п р е д л.-ц ю, собир., ср.—мелкий лес, особенно жерди, приготовляемые на Крышу ПОД солому. Віленск., Горадзенск. й Ковенская губэрнЦНсл. 146). Kyni, пане, маё драбясьцё. Нел. д р а б і н а - А ш ( д р а б ін а - н ь), А р.),ж. 1. л е с т н и ц а. Нел. 144; Растсл.; Ар.; Шел.; МГсл.; БНсл. Па драбіне налез на гару. Ст. 2. я с л и дл я к о р м л е н и я с к о т а в в и д е л е с т н и ч к и, п р и к р е п л е н н ы е к с т е н е под о с т р ым у г л о м. Шел. Залажы за драбіну сена авечкам. Ст. См. драбіны 2. 3. ( д р а б і н а) — д л и н н а я те л е г а б е з к у з о в а, п е р е д о к и з а д о к, к о т о р о й с о е д и н е ны п р о д о л ь н ы м и б р у с ь я м и, д р о г и. Ар. д р а б і н к а - н к / - « ц ы, 1. н е б о л ь ш а я ле с т н и ц а. Ар.; БНсл. 2. уменыи. к драбіна в 3-ем знач. Варел. Дзядзька паехаў на кірмаш на новай драбінцы. Варел. (Едучы) аж падныўся на драбінцы. Гарун: Канец Паўлючонка. д р а б і н н ы -ная-нае, прилаг. к драбіны. НК: Очерки, 372. ДрабіННЫ адзёр. НК: Очерки. д р а б і н ы - н я у ( - н), единств, ч. нет. — драбЫа ўшыркі панарада, але доўжшая за яго на аршын i болей. Ужываюць вазіць снапы, сена, гарох i сало му. Яны з бакоў i на'т сънераду маюць краты, аднолькавае работы з хлеўнымі драбінамі, прыладжаныя наўскаса навонкі i дольнімі канцамі туга ўпушчаныя ў накладкі. HK: Очерки, 372, 1. большая телега для возки сена, снопов и под., Ксл. деревенская (всякая, С.) рабочая телега. Гсл. Янка ў драбінах паехаў на сена. Сьвеча Беш. (Ксл.) 2. т е л е ж н ы й с о с т а в б е з к о л е с. Нел. 144; БНсл. Драбіны купіў, а каткі ёсьць свае. Нел. 3. лестница, прикрепленная к стене, за которую закладывают корм скоту. Ксл. За драбінамі яшчэ ляжыць сена. Пятніцкая Беш. (Ксл.). См. драбіна 2. Ср. ясьлі. 4. п о з в о н о ч н ы е к о с т и ж и в о т н ы х, р е б р а. Нел. 144. Высах сусім, адны драбіны засталіся. Нел. Конь твой адны драбіны. Нел. д р а б і н к і - н я к ( - н к:я ў), единств, ч. нет., 1. т е л е г а ( н е б о л ы н а я, с.). Навікі Беш. (Ксл.), т е л е ж к а. Гсл..уменъш. к драбіны" в 1-ом,2-ми 3-ем знач. Запрэглі жарабка ў новыя драбінкі. Ст. 2. в с е, и м е ю щ е е фо р м у ле с е н к и, н а п р., б о к о в ы е ре ш е т к и в я щ и к е те л е г и в м е с т о ДОСОК. Гсл. д р а б к і - к я ў — л е г к а я по в о з к а. Сянно (Ксл.). д р а б н о т а - т ы - ц е, ж. собир.— м а л ы е де т и. Дел. д р а б н а с л о й, -ою, предл. и зват.-ОЮ, м. —т о н к и е с л о и де р е в а. Варел. На верхнюю дошку іскрыпкі выбірай елку-драбнаСЛОй. Варел. цръонецъ-ёю-ёеш-ёе; п о в е л.-ё й -ё й м а, несовер ш.—мельчать. Ар.; Ксл.; Нел. 146; БНсл. Нешта пачалі авечкі драбнець. Каўпякі Беш. (Ксл.). Наводны статакунас драбнее. Нел. Зярняты драбнеюць ад сухмені. Нел. С оверш. з д р а б н е ц ь —измельчать. Нел.; БНсл. Пшаніца здрабнела. Нел. П рич. з д р а б н е лы —измельчавший. Нел.; БНсл. Здрабнелая пшаніца. Нел