Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 241
 ◀  / 1324  ▶ 
узгноеваць 223 пагнаць узгн оев ац ь, узгноюю-ноюеш-ноюе; повел.-Н ОЮ Ŭ- ноюйма, несоверш.—( ЭНер ГИЧно, С.) унаваживать. Нсл. 52. Узгноеваць, узгнаіць ніву. Нсл. С оверш. узгнаіць-ндюноіш-ное—унавозить. Нсл. 52. П рич. узгноены—унавоженный. Нсл. 52. Узгноеную ніву хоць хто возьме. Нсл. гнаіцц а-іўу йг, с т р а д, н е с о в е р ш.— быть приводиму в гниение, до тления; гнить. (Шсл.); Нсл. 114. Адзежа гноіцца, тут лежачы. Нсл. Сена валяецца па гумне, гноіцца. Ст. С оверш. загнаГцца—загнить. Адзежа ЗагнаІлася. Нсл. 114. С оверш. згнаГцца—сгнить. Нсл. 114. Пшонка згнаілася. Нсл. У благім месцу добрая згнаілася адзежына. Нсл. 262. гнаць, жану-нёш-нёць-нём-ніцё-нуць; п р о ш. вр. гнаў, гнала, гналі, н е с о в е р ш., перех.—гнать. Гсл.; Раст.: Северск 138; Ар.; Шсл. Тыя ваўкі жануцъ кабыліцы. Погар(Афанасьев II, 1914, 198). Жані яго вон. Нсл. 154.(под жануцъ). Жані перапёлачкі з пшонкі. гнаць з парадку— рассказывать что-л. последовательно. Дел. Прим, гнаны— высылаемый ВОН, Нсл. 114 ГОНИМЫЙ. БНсл. Прышоў НЯ Званы І йдзі НЯ гнаны. П ослов. О т гл. им я сущ. ГНаНЬНё-НЛ, предл.-НЮ", мн. ч.ні-няў—гнание. Щ я заелужыў на гнаньнё, што мяне, як сабаку, жануцъ вон? Нсл. О т гл. и м я сущ. ГНаЦЬЦё, (Гсл.)-ІўЯ -ЦЮ —гнание. М н огократ н. гъпяцъ-яю-яеш-яе; п о в е л.-я й -я й м а—ГОНЯТЬ. Ар.; Шсл. Пашоў ганяцъ куры з гароду. Ст. абагнаць, абжану-нёш-нёць-нём-ніцёнуць, соверш. 1. окучить( картофель, свеклу и т.п.) Ар.; Шсл.; Янк. и. Надабе да нядзелі абагнаць булъбу, бо перарасъцецъ. Янк. II. Мы толькі яшчэ раз абагналі сваю булъбу. Ст. 2. отогнать(вокруг чего-л., С.) Нсл. 340. А б 'яжджай каля пшоначкі, абжані перапёлачкі. Из свад. песни, Нсл. Н есоверш. абган яц ь— окучивать(сохой, плугом картофель И Т.П.) Глуск(Янк. I, 24); Ар.; Шсл. Абганялі булъбу. Янк. I. П рич. абганяны. Сёлета хто позна садзіў(бульбу), дык неабганяная была. Янк. I. даганяць-лю, несоверш. 1. ДОГОНЯТЬ. Ар. Даганяючы не пацалуешся.( П ослов.)—насильно мил не будет. Войш.; нсб 36. 2. доканчивать окучивать картофель. Шсл. Даганяю булъбу ды паедзем дамоў. Ст. С оверш. дагнаць, дажану, дажанёшнёць-нём-ніцё-нуць—догнать, заставить ДВИГаТЬСЯ ДО КаКОГО-Л. Места. С оверш. здагнаць—дагнаць. Янк. и. заганяць, несоверш.— заГОНЯТЬ. Ар. Соверш. загн ац ь, зажану, зажанёш-нёць-нё мніцё-нуць 1. заставить кого-л. войти кудал., загнать. Ар. 2. загнать, заставить уйти, убежать, заехать и т.п. куда-л. далеко. Ар. Аж туды вас загналі. Ар. 3. вбить, забить с силой, глубоко вонзить. Ар. Загнаў гвозд у съцяну. Загнаў дзерва(стрэмку) ў палец. Ар. 4. приобрести, нажить. У сё загроб бы й замёў, але пугаю багацъця не зажанеш. Дел. Загнаў сабе гамзу ладную. Тм. Прич. загнаны, загнаты, 1. загнанный в огороженное место. Нсл. 165. Не загнаты статак начаваў. Нсл. 2. вонзённый. Ар. Надабевыцягці загнаны ў бальку гвозд. Ар. нагнаць, нажану-нёш-нёць-нё м-ніцё каго-чаго, 1. согнав, собрав, сосредоточить в одном месте, нагнать. Ар.; Дел. Нагналі шмат статку пастыру. Вецер узьняўся, ці не нажанёцъ хмары. Дел. 2. пригнать на что-л. Нагналі палічніка на міну й патрыхаў не засталося. Янк. I. 3. насадить. Дел. Стары нагнаў абручча на цэбар. Дел. Улажыў яе ў гроб i нагнаў гэтыя абручы на гроб. Ельн. (Дел.) нагнаць холаду—внушить страх, пригрозить. Дел. У сьвёкаркі халадоў шмат: нагнаў на мяне холаду. Дел. нагнаць аскомы—набить оскомины. Ар.; Дел.; 1г. П рич. нагнаты, (Дел), нагнаны. Поўна хата вераб'ёў нагната. Загадка. Дел. наганяць, 1. несоверш. к нагнаць. 2. соверш.—выбранить, выругать, Нсл. 302; Дел. дать нагоняй, намылить голову. Наганяла нас паня, што мы ў мокрацъ жыта жалі. Дел. Пан наганяў нас за тое, што мы позна прыехалі. Нсл. паганяць-яю, несоверш. 1. (понукая или стегая, заставить ускорить бег, ход, движение, Ар.) ПОГОНЯТЬ, Гсл.; Ар. гнать, побуждать. Нсл. 437. Паганяй каня аўсом, а ня дубцом. П ослов. Ар. 2. несмотря ни на какие советы и убеждения, твердить свое и стремиться к осуществлению своего намерения. Нсл. 437. Кажы, не кажы, ён у сё сваё паганяе. Нсл. 3. (за кім-чым)—увлекаться чем-л. (сильно, Дел.) Нсл. 437; Дел. За пусъцЫёю паганяеш. Нсл. Ен мала робе, а паганяе за паляванъням. Дел. Ахрэм за чужымі жонкамі паганяе. Тм. Не паганяй ты за малцамі, а глядзі гусей, бо матка абсъцёбае, як у выйду цъ у шкоду. Тм. 4. гонять некоторое время, погонять. Вучачы жарабка, паганяй яго, дык ён паспакайнее. Ніякага гамаванъня ня слухаюцъ, сваё паганяюцъ. Нсл. Ю8(под гамаванъне). Блазен блазенскае й паганяе Нсл. 2б(под блазен). крутно-м утно паганяць—прибегать к плутовству. Крутно-мутно паганяеш. Нсл. 255(под крутня). паганяць моду—стремиться одеваться по модному. паганяць панства—стремиться жить побарски(,,папанску,г). С оверш. пагнаць, пажану, 1. погнать. Ар. Да пекла пажануць. Кіт. 64а10. 2. соверш. к паганяць 1. Паганяць, пагнаць каня. Нсл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абжанў-нёш-нёць-нём-ніцё, верабёў, гамзў, гсл.)-і^я, дажанў, жанў-нёш-нёць-нём-ніцё-нўць, зажанў, нажанў-нёш-нёць-нё, нёць-нём-ніцё-нўць—догнать, ніцё-нўць, нўць, пажанў, пастырў, рйч
1 👁
 ◀  / 1324  ▶