Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

брасьнявіць 145 братка й сястрыца 35. Квас брасьнее, забрасьнеў. Нсл. Копань забрасьнела. Нсл. С о в е р ш. зорасьнёць —заплесниветь совершенно. С оверш. пабрасьнёць—покрыться красноватою плесенью или пеною в роде плесени, Нсл. 423. несколько покрыться плесенью. Малако пабрасънела. Нсл. Буракі пабрасьнелі. Нсл. брасьнявіць-яўлю-явіш-яве; п о в е л.-я ў яўма, несоверш., п ерех.—допускать ПОКрЫваться плесенью, держать в нечистоте. Нсл. 35. Благая гаспадыня брасьнявіць нямытыя гаршкі пад лаўкаю. Нсл. С оверш. забрасьнявіць—допустить что-л. покрыться плесенью. Нсл. 160. Якая ты гаспадыня, што забрасьнявіла капусту. Нсл. брасьнявы-вая-вае, 1. плесневатый. Нсл. 35. Сьмятана брасьнявая. Нсл. Брасьнявы сыр. Нсл. 2. пепеловидный искрасна. Нсл. 35. Брасьнявая істужка. Нсл. брат, брата, предл. брату, зват. браце; мн. ч. браты-тоў-том-тоў-тамі-тох, м. 1. брат. Няма горшага ката над роднага брата. П ослов. Навасёлкі Пух. (Шсл.). Гэтта скажаш, браце, мне. Гарун(ст. Ветру"). Мы 3 табою браты. Нсл. 32. С обир. брацьце —ця, ця, предл.-Ц Ю. Нсл. 33; Дел. 39. СваШО брацъця не жалей. Нсл. Пашоў вон із сваім брацьцям! Нсл. Ласкат., ум ен ьш. братОК-ткя, предл.-тку, зват. братку; м н.ч., дат.-тком, мн. ч., предл.т кох,—братец. Брат ку, парой, што рабіць. Ст. А браткі вы мае, што вы робіце? Ст. Ласкат.. ум еньш. братОЧЯК-ЧКа, предл. и зват.-чку. Ар. А браточку ж ты мой! Ad. Ласкат. браХНа-НЬ/, дат., вин., предл.-ну. Брахна па гумне ходзе ды тры сады Содзе. Нсл. 33. Ласкат. брахнейка-*:/, дат., вин., предл. и зват.-ку. М іл жа мне, дзевачкі, ды мой родны брахнейка. Навасёлкі Стдуб. (Косіч, 246). 3 імной, брахнейка ў паезьдзе — ён мяне пад вянец падвядзець. Север Сур.(Шэйн, 1-2, 497). Л а с к а т ў б р н х н І К Л -К І, дат., вин., предл. и зват.-ку. Нсл. 33. БраХНІку майго прашу даведацца мяне. Нсл. 33. Ласкат. братанька-к/, дат., вин., предл. и зват.-ку. Братанъку майго ўзялі ў некруты. Нсл. 32. Уменьш. братка. Н у й нарабіў ж а ты, братка, справаў. Сянно (Ксл.). Ласкат. братухна-«6*, дат., вин., предл.-ну. Гсл.; Дел. Братухна мой, як жа ты шмат бярэш! Нсл. 32. Л аскат. братуля-л/, дат., вин., предл. и зват. Нсл. 32. Пацалуй братулю свайго. Нсл.; Гсл. Ум еньш., ласкат. братуЛЬКа-к/, дат., вин., предл. и зват.-ку. Абачым братульку, КОНІ пасець. Сукрэмна Сян. (Ксл.). Ласкат. брацейка-к/, дат., вин., предл. и зват.-ку. (НК: Старцы, 78). Брацейка мой родненькі, дай жа мне каня ў воз, каб мяне да шлюбу завёз. Из свад. песни, Нсл. 33. Ласкат. брацІМКаКІ, дат., вин., предл. и зват.-ку. Н е давай ты, брацімка, усяму гору гараваць. НК: Старцы, 95. У лузе салавей, то мой брацімка. Нсл. Увелич. брацюга. Дел. 40. А жаўнер яго абачыў i кажа\г,А, брацюга, папаўсяГ Ельн. (Дел.). 2. облает.—палец. Дел. 39. Пяць братоў злажыўшы дый мяк(праз выцень усёй рукою або кулаком). Дел. Зьбер пяць братоў(палцаў), дый шмяк. Дел. брат ізь сястрою, бот.—Иван да Марья. Ксл.; Гсл.; Верас. Во, к о л ь к і т ут красачак — у с ё б р ат ІЗЬ сяст р о ю. Асавецк Беш. (Ксл.). брат-сястра, бот.—Иван-да-Марья, растение, имеющее на одном стебле два цвета, фиолетовый и желтый. Нсл. зз. братан-дн2, предл.-ану(о людях\-ане(о ж ивотных), зват. брат ане; мн. ч.-ны -ноў-ном Н оў(о людях),-НЫ(о животных)-НамІ-НОХ, м.—большой, крупный. Говорится о людях и животных, если они производят впечатление своим ростом, дородством; напр. о большом волке выражаются так: " Ах, я к і б р а т ан ід зе ц ь ". Дел. 38. Б рат ан ладны. Дел. бр атан іч -ч я; м н. ч., род.-чаў, м.—сын брата, племянник. Шсл. Хіба ў братаніча трэба пазычыць грошы. Слопішча Шацк. (Шсл.). Вон мяне з братанічам маім Міскам да местачка па жыта пасылаў. Гордз. Акты, ХУ И, Но. 19. бр атан іч н а-тш -ч е; м н. ч., род.-наў, ж. —племянница, дочь брата. Гсл. братаваць-тую-туеш-туе, несоверш., перех. 1. равнять кого с кем. Нсл. 32. Што ты мяне бра туе ш ізь ім? Нсл. 2. вводить кого в дружбу с кем. Нсл. 32. братаъыщл-туюся-туешся; п о в е л.-т у й ся-туймася, несоверш., взаим н.—вступать в дружескую СВЯЗЬ. Нсл. 32. Соверш. пабратавацца. Нсл. 32. Братуешся, пабратаваўся з імною, а ліха імне мысьліш. Нсл. брктлу-ава-ава, р о д. братавага, д а т.таваму—братнин. Братаў сын. Нсл. 33. На братавым каню прыехаў. Тм. Жонка братава, дзеці братавы. братаўбіўства-#я, ср.—братоубийство, братаўбіўца-цы-цу, м.—братоубийца. бръткцъ-аю-аеш-ае, несоверш., перех.—надевать недоуздок. Соверш. забратаць-а/оаеш-ае каго,—одеть уздечку, Ксл. надеть недоуздок. Афанасьев I, 1897, 182; Смол. г. (Дел.). Забратай каня й прывяжы. Дужчына Куз. (Ксл.). Узяў яго гэтай аброцьцю, забратаў І дамоў павёў. Ржевский у.(Афанасьев I, 1897, 182). А ці чуў, браток, яко га каня Забратаў сабе Масей? НК: Бабы, 23. Соверш. абратаць-аю-аеш-ае, каго-што—зауздать, МГсл. надеть недоуздок (узду, Раст.: Смоленск. 151). братка й сястрыца—браткі. Шсл. Трэба назьбіраць а насушыць браткі й сястрыцы. Ст