адзьціскаць 1272 цкаваць 2. сжать. Нсл. Ціскануў маю руку, каб я дагадаўся. Тм. Мароз ціскануў ваду. Нсл. адзьціскаць, -аю-аеш-ае—отдавливать. Шсл. Палец баліць — дык ня трэ' было адзьціскаць. Ст. Соверш. адціснуць—отдавить. Соверш. адзьціснуць—отдавить. Шсл. Маці адзьціснула сыр у клінку. Ст. Адзьціснуў хвост кату. Ст. Надабе сыр адціснуць. Вейна Сян. (Ксл.). заціснуць, каго-што—зажать. Ap.; Шсл. Моцна заціснуў вузёл. Ст. Прич. зацГсьнены —зажатый. Ap. націскаць—натирать, мгсл. націснуць—нажать. МГсл. паціскаць—пожимать( плечами, руку). Гсл. паціснуць—пожать. Ap. Ён моцна паціснуў палец. Ap. прыціскаць—прижимать. МГсл.; Ксл.; Ap.; Шсл. Ня прыціснуў надта, i так будзе дзяржацца. Ст. прыцісканьне—стеснение. МГсл. прыціснуць, соверш.— прижать. Ар.; Ксл.; Шсл. Ну прыціснуў жа ты мяие! Бабінічы в іц. (Ксл.). Прыціснуў палец дзьвярмі. Ст. Прич. прыціснутыдШсл), прыцісьнены, (Ар.)—прижатый. Быу прыціснуты возам, дык i памер ад таго. Ст. расьціскаць— раздавливать. Дз.; Ар.; Воўсішча Сян. (Ксл.). Соверш. раСЬЦІСНуЦЬ— раздавить. Дз.; Ар.; Ксл. Расьцісьні блышчыка. Воўсішча Сян. (Ксл.). Коларасьціснула жабу. Дз. сьціскаць— пожимать. МГсл. Соверш. сыдіснуць—сжать. Грабовы дошкі сьціснулі НОЖКІ. Рылавічы НЗ(ПНЗ, 41). выціскаць, 1. вытеснять. Ар., мгсл. 2. выдавливать. МГсл. уц\ск&цъ-аю-аеш-ае, каго-што, несоверш. 1........ Наклалі воз сена, цяпер яго ўціскаюць. Ap. 2. угнетать, притеснять. МГсл. Соверш. уціснуць-ну-неш-не каго-што. Добра ЎЦІСЬНІ воз. Ар. Соверш. уЦІСНуЦЬ, 1. ТуГО связать. Гсл. Гсл. 2. вдавить. Гсл. Прич. уціснуты— угнетенный. МГсл. ціснуцца, куды—жаться. Куды ты цісьнешся? Ар. Многократ. ціскацца—жать, толкать кого-н. Шсл. Ня ціскайся ты тут! Ст. заціснуцца—зажаться дверью. Ст. Пылянё заціснулася дзьвярмі. Ст. цісканьне-ял, ср.— давление. МГсл. ціша-илы, ж.—великая тишина, тишь. Гсл. ці'шаць-аю-аеш-ае—понемногу успокаиваться, Нсл. 689. становиться тише, слабее, утихать. Бура цішае. Нсл. См. цішаць. Соверш. пацшіаць—немного успокоиться, Нсл. 689. стать несколько тише, слабее. Вецер пацішаў. Нсл. цішаць-аю-аеш-ае, несоверш.—утихать. Шсл. Вецер стаў цішаць. Ст. мн. ч. цішаць. цішэць -эю-эеш-эе—становиться тише, Ксл. утихать. Нсл. 689. Цішэе ў Сымона — расходзяцца, мабыць, людзі. Лазукі Чаш. (Ксл.). Дождж цішэе. Нсл. Соверш. пацішэць —несколько утихнуть. Дождж пацішэў. Нсл. 689. Соверш. прыцішыцца—немного утихнуть, стать немного слабее. Вецер прыціхнуў. Нсл. 516. цішкомудиргч. 1. тихо, не громко, без шума. 2. незаметно, украдком, тайком, цішыня-ш-ш, ж.—тишина. С т а л а мя к к а я ці ш ы н я. ЗСД 79. А г а р н у л а с ь в е т л а я ц і ш ы н я. ЗСД 173. А д к у р ы л а с я ш ы р о к а я ЦІШЫНЯ І С М у т а к НОЧЫ. Адамчык: Арж. колас. Ц і ш ы ню і р в а л і с т р э л ы над К а м а р о ў к а й н а З а р ы. Камароускі(Думка, Но. 12-13, стр. 32). Ц ІШ Ы Н Я На в о к а л. Лынькоў: Воўчы лог(Калосьсе 2, 1935 г., стр. 95). I я к с он у ці ш ы н і... пе с ь н я КОЦІЦЦа Ц І х а... Трус(Калосьсе, Но. 1, 1935 г., стр. 21). щтъщъ-шу-шыш-ша, несоверш. к уціШЫЦЬ, перех.—утишать. Нсл. 689. Соверш. уцішыць, (Нсл. 689)—заставить утихнуть. Уцігм дзеці, няхай ня дурэюць. Нсл. 689. Соверш. прыцГшыць—заставить несколько успокоиться, утихнуть. Хлапца надабе прыцішыць, бо ён нікога не баіцца. Нсл. 689. Прыціш дзеці, каб ня дурэлі, ня крычэлі. Нсл. 516. Прич. прыцішаны. Нсл. 516. Дзеці прыцішаныя пазаснулі. Нсл. цівун, (Ар.), цівун, (HK)-Htf, пребл.-Ну, зват■не, м. 1. заведывавший(во время крепостничества) всеми местами хлебохранения, как и хозяйственными строениями. НК: Под. пос. 58. 2. помощник эконома в имении. Аюн. 190. Баяцца ня цівуна, а яго бізуна. Послов. Рапан., Прык. 12. ціў, ціў!, межбомет.—звукоподражание пискливому щебету птенцев. Шсл.; Ар. Маленькія верабейчыкі ціўкаюць: Ціў, ціў! Ст. ціукала-ля, н.—ребенок, издающий подражательные говору звуки. Шсл. Ах ты м а л е н ь к о е ц і ў к а л а, у ж о не ш т а г а в о р ы ш! Ст. ціўкаць-ялэ—пискливо щебетать. Шсл.; Ар. Пыляняткі ўжо вывяліся, ды ціўкаюць. Ст. Верабейчыкі ў гнязьдзе ціўкаюць. Ст. Ціўкалі верабч. Гарун: Пан Шаб. щуканьне-НЯ, отгл. имя сущ.—пискливое щебетание. Ар. Жвавае ціўканьне на страсе вераб'ёў. ЗСД 115,—чирикание. МГсл. ціцеперся—столько времени. Ужо Ц І ц е п е р с я ў да р о з е. Дудзіцкі(Бацьк., Но. 435436). цкаваць, цкую, цкуёш-ёць-ём, цкуіцё, несоверш. каго кім—уськать, улюлюкать, травить. Гсл. Ты мяне не чапай i ня цкуй сабакам. Колас(Каласкі", Но. 60-61). Отгл. имя сущ. цкаваньне-нл—травля собаками. Ар.,—травля, гсл.,—уськание(травление, С.) Нсл. Цкаваньне сабакі, сабакамі. Нсл
Дадатковыя словы
верабёў, прйч, цішком^дйргч
3 👁