убраны 1236 угорыч Прич. убраны—наряженный. Ар. У браная да вянца маладая. Н ел. 648. Стаіць магутны лес ізноў убраны ў зялёны ліст. гарун("Н октурн о"). У браной у строй найноўшых модаў. Д удзіцкі(Бацьк., Но. 49-50/435436). у б р аН Ш Ы, ср. ст. к убраны в зн. прилаг. Которая ўораншая за другія дзеўкі, тая маладая. Нел. 648. 2. вобрать, постепенно принять в себя (воздух, воду и т.п.), впитать. п р ы ў б і р а ц ь — принаряживать. Н ел. 518. Маладую прыўбіраюць, прыўоралі да шлюбу. Н ел. Соверш. п р ы у б р а ц ь - б л /? ў бярэш -бярэць—принарядить. Н ел. 518. Прич. п р ы ў б р а н ы — принаряженный. Нел. 518. Маладая прыўорана. Н ел. Хата прыўорана, глядзець прыгожа. Тм. у б Ір а ЦЬ Wў-дю-ёеш-ае, употребляемое очень редко, 1. несоверш. к убраць II, 1, перех. —убирать, снимать, удалять откуда-л. Убірайце ўсё із столу. Ст. 2. соверш. к убраць II, 2. у б р а ць II, убяру-рэш-рэць-рэм-рыцёруць, очень редко употребляемое, соверш. 1. перех.— убрать, снять, удалить откуда-л. Убраць із столу. Ст. 2. каму-чаму(чаго? С.)—убрать, снять, изъять. Я вам убраў прамове вуснамі. к іт. 67а13. убірацца-дюся-яешся, несоверш.— наряжаться. Ар.; Ш ел.; Гсл. Убірайся, ўдовІН сыну, заўтра паход будзе. Я й паходу не баюся, зараз убяруся: чабоцікі на ножанькі, шабельку ў ручкі. Каж амякі імгл. (Косіч 43). Толькі любе ўсё ўбірацца. К рамяні Пух. (Шел.). Караліца, убіраючыся, ізноў папыталася Ў люстра. H.(А ф анасьев, III, 1914, 106). Соверш. убрацца, убяруся, убярэшся-рэцца-рэмся-рыцёся, —нарядиться. В оусіш ча С ян. (К сл.). Дзяўчаты ўораліся на вясельле. Ap. Убраўся ў боты. Нсл. 31 ( п о д боты). I даліныўоралісяў белі. Гарун:("М ае Д умкі"). Цеепр. прошл. вр. убраўшыся—наряженный(сам нарядился). Ap. ПрыўбІрацца-ЯЛ?СЯ-Я£ШСЯ, несоверш., возвр. —принаряжаться. Нсл. 518. Прыўбіраецца, прыўораўся, ЯК панічок. Н сл. Соверш. прыбрацца, -бяруся-бярэшся-бярэцца -бярэмся-рыцёся—принарядиться. Нсл. 518. Деепр. прошл. вр. прыўораўшЫСЯ. убіваць,—см. под біць. убівацца,—см. под біцца. убіўства-вд; мн. ч.-вы-ваў, cp.— убийство. Войш. Старшыня "комбеду " быў засуджаны ў Маскве за ўбіўства. Д зьве Душы, 157. убіўца-ць*, общ.— убийца. Войш. А вы, упы ры, вы, кры вапіўцы, м ян е — за р ва ў шы з р о д н ых ніў — суд зіц ь пасьмелі, як уб іўц у, ХОЦЬ Я ваякам толькі бы ў. Купала: П ерад вісельняй. у б і ц ь, —см. под бІЦЬ. убГцца, —см. под біцца. y блізкасьці—волизи, мгсл. у б р а ц ь,—см. под браць. у б р у д з я н іц ь,—см. под брудзяніць. у б р у іц ь,—см. под бруіць. у б р у щ ц а,—см. под бруіцца. у б р ў с -а г, мн. ч., дат.-СОМ, мн. ч., предл.-СОХ, м.— скатерть. К сл. У б р у с к а ш т у е 10 р уб лёў. Гарнова Сян. (Ксл.). Я к палаж ы ла ўб р усы ў луг, д ы к я ны ŭ пабялелі. Глебаўск Сян. (Ксл.). См. абрус. Уменьш. у б р ў с а к -ска, предл.-ску. НК: Очерки, 141. у б р ы к н у ц ь,—см. под брыкаць. убуЙ Н ІЦ Ь,—см. под буйніць. у б ы р с к а ц ь,—см. под пырскаць. у б ы р ы ц ц а,—см. под бурыцца. у б ы т а К -W K y, предл.-тку, м. — убыль, убыток. Дзе ёсьць прыбытак, там ёсьць i ўбытак. Послов. Рапан. 219. у б ы ц ь,—см. под бываць. у г о д к а в ік - к я, предл.-ку, зват. угодкавіча, м.—юбиляр. у г о д к а в ы -в я я -в я е —юбилейный, у г о д к і- к я у, единств, ч. нет.— ГОДОВЩИНа (юбилей, С.) Ксл.; М Гсл.; Імсьц. Трэба на ўгодкі гарэлкі купіць. Сукрэмна Сян. (Ксл.). 'Наилай Шве" на сёмыя ўгодкі. Поэта А. Зязюля. Наилы ўгодкі. П олымя 1926, Но. 8, стр. 3. Так Званыя пятыя ўгодкі. Полымя. Ён выступіў на вечу з прычыны другіх угодкаў выводу ангельска-францускага войска ІЗ Суэзу. Бацьк.", Но. 1-2(437-438). у г о д н ік - г к я, п редл А ку, зват А ча, м. 1. угождатель. Нсл. 650. Не вялікі ты мне ўгодн ік. Н сл. Уменьш. у г о д н і ч а к - ч к я —подлипало. Нсл. 650. Угоднічак бабскі. Нсл. 2. угодник, святой, угодившийся Богу безгрешной, непорочной жизнью. Е бу Бэкір, угоднік Божы(мовіў) Кіт. 2al0. у г о д н іц а -ц ь /-ц ь /, ж. 1. угождательница. Нсл. 650. Вялікая б ты была імне ўгодніца, калі б гэта зрабіла. Нсл. 2. угодница, святая, угодившая Богу безгрешной жизнью. у г о д з ь д з е - д з я, ср.—приволье, удобство. Гсл. у г о ж ы -жая-жае, 1. годный, выгодный. Нсл. 46. Хоць куды, на ўсе ўгож. Нсл. Hi на пса няўгожая рэч. Тм. На табе, нябожа, што мне няўгожа. Тм. 2. выгодный, полезный. Нсл. 650. Угожае дзела зрабіў. Нсл. Ср. ст. у г о ж ш ы —более способный(более удобный, С.), более выгодный. Нсл. 730. Ты ўгожшую выбраў сабе касу, чымся я. Нсл. Угожшую касу выбраў. Тм. 550. у г о л а с, нареч.—ВСЛуХ. М Гсл. ГужэвІЧ не зацеміў, як гэтыя думкі выказаліся ўголас. Дудзіцкі(Бацьк., Но. 49-50/435-436). Што гэта такое? — зьдзівілася ў го лас. Ю. Ж ывіца(" Прыйсьце", Но. 1, 6). Што дзедам моўчкі адпакутавана, уголас скажа ўнук. Крушына(3ьніч, 1952, Но. 20, 5). у г о р ы ч -ч я, м.—у г о р ь. Ксл.; Бр. Угорычы бяруцца на ўюна. П адбярэзьзе Віц. (Ксл
Дадатковыя словы
w^-дю-ёеш-ае, блізкасьці—вблизи, бярўся-бярэшся-бярэцца, даліныўбралісяў, прыўбралі, прыўбрана, прыўбраўся, прыўбраўшыся, убярўся, угождательнйца, ўбраліся, ўбраншая
4 👁