Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

вытынкаваць 1234 вычулены Соверш. ВЫ ТКНуЦЬ— ВЫСунуТЬ. Нсл. 99. См. вытыкаць. в ы т ы н к а в а ц ь, —см. под тынкаваць. вытырк-йць-ацца-нуць-нуцца, — см. под тыркаць. в ы в а л ь н ё н ь н е - н я, предл.-ню; мн. ч.-ні-няў, cp.—освобождение. Нсл. 79. Вывальненьне ад прыгону. Нсл. Вывальненьне з турмы. в ы в а р о т к а -ткі-тцы, ж.—увёртка, изворот. Нсл. 79. Гэта твая толькі вываротка, a праўды ня кажаш. Нсл. 7. выввувткв-ткі-тцы, ж.—хозяйственный оборот, Нсл. 79. выход из стеснённого положения в хозяйственном обороте, в ы в а р а т н я - ш - ш, мн. ч., род.-няў, ж.—вывернутое ветром дерево. Ар. в ы в а р а ц е н ь, -тня—вывернутое(обыкновенно ветром) с корнем дерево. Шсл. Валяецца выварацень. Ст. См. выварацъ. Чарнелі як вялікія вываратні падбітыя савецкія танкі на грэблі. Д удзіцкі(Бацьк., Но. 49-50/435-436). вывараць-ір, ж.—вывернутое с корнем дерево. Шсл.; Лужасна Куз. (Ксл.). Забраў на дровы вывараць. Ст. Баяліся медзьвядзя. Здавалася ім: вось зараз выскача з-за вЫвараЦІ. Ц ялеш: Д зесяц ь, 30. Ед и нст в, ч. вьівараціна-ны. К азяны Cip. (Ксл.); Яцкава Вал. вывед-аньне-явяць-яць,—см. под ведаць. В Ы В ед К І-д як (-)к:яу), единств, ч. нет.— p a зузнание, Нсл. 79. расследование. См. выведаньне. в ы в е т -e m y, предл. и зват.-еце, м. 1. вычет. Нсл. 79; Гсл. Дзякуй гаспадару, вывету не зрабіў за згубу. Нсл. 2. исключение. Гсл. б я з в ы в е т у —без исключения. Гсл. в ы в я з а н ь н е - н я, пр е д л.-Н Ю; мн. ч.-ні-няў, cp.—востановление в правах на владение. А есьлі бы с я з ачавістага мовеньня стараны жалабнае з урадам тое няпраўнае сказаньне кат орага ўраду наказала, тагды таковая сказьнь маецъ быці паднесена i на старану адложана i так укрыўджанаму маець быці вывязаньне дано, i вонае іменьне або грунт адсуджоны зася яму прывернен. Стт. 244. в ы в у ч ы ц ь, — см. под вучыць. в ы ц а л я в а ц ь, — см. под цаляваць. в ы ц ё к і- к я у, единств, ч. нет.—увёртки. Нсл. то. Выцекамі сваймі не ашукаеш нас. Нсл. в ы ц ё к л ы —вытекший, лишенный необходимой влаги. Нсл. юо. У яго выцеклыя вочы. Нсл. В Ы Ц еН Ь, вытню, предл. и зват.-тню; мн. ч.тні-тняў, м.—удар. НК: О черки, Но. 699. Можа боль ад вытню праніка... заглушав тое няўтойнае, што ў грудзёх тугой пяе. Крушына: Творы, зо. въщепл~ены-щь-щца,—см. под цепліць. В Ы Ц £\ 1$,— с м.п о д Ц е р Ц І. в ы ц я г - а н ь н е, -ацъ-ацца-нены-нуцъ, — см. под цягаць. в ы ц я г л а с ь ц ь - ц /, ж.— ВЫНОСЛИВОСТЬ. Гсл. выцяглы-лая-лае—надежный к перенесению трудных работ, Нсл. 102. ВЫНОСЛИВЫЙ. Выцяглы конь, хоць які вялікі навалі воз, павязець. Нсл. выцякаць,—см. под цякаць. ВЫЦЯМІЦЬ,—см. под ЦЯМІЦЬ. ВЪЩ-ЯТЪ\-ЯЦЪ-ЯЦЦа,—см. под цяць. въщяупяцъ-яю-яеш-яе; повел.-яй-яйма, несоверш.—выделывать(шалить), Ксл. делать какие-л. выходки; шалить. Што ЯНЫ толькі не выцяўлялі! М ікалаёва Куз. (Ксл.). ВЫЦ-ЯЦЬ-ШЯЦЬ,— см. под ЦЯЦЬ. выцяцца,—см. под цяцца. выцік-/са, общ.—беспрестанно плачущий, воющий. Нсл. 101. Выцік наша яшчэ не перастала выць. Нсл. въщт-яцъ-ацца,—см. под цяць. выцірашка-шкі, 1. общ.—замараш ка. Нсл. 101. Ах ты выцірашка! ці можаш ты мне гэта гаварыць? Нсл. 2. ж.—непотребная, порочная женщина. Н сл. 101. Хто з гэт ай выцірашкаю жэніцца? Нсл. выціркі-/жау, единств, ч. нет.—табачные остатки при терке нюхат. табака, состоящие из тонких жилочек табачных ЛИСТКОВ. НК: Очерки, Но. 661 выцмыга-гі, общ.—пройдоха. Гсл.; Нсл. 101. Выцмыга гэты ўвесь сьвет выцмыгаў. Нсл. выцмыгаць,—см. под цмыгаць. выць, выю, выеш, вые; повел, вый, выйма, несоверш. 1. ВЫТЬ. Ар. ВаўкІ вЫЮЦЬ у ЛвСв. Нсл. 101. 2. горько плакать, Гсл. вопить. Нсл. 101; МГсл. Чаго ты выеш? Завыла, выючы, разбудзіла дзяцё. Нсл. Отгл. имя сущ. ВЫЦЬЦё-ўЯ, предл.-ЦЮ, 1. ВОЙ. М Гсл.; Ар. 2. вопли, Гсл. плач в голос. Нсл. ни. Што там выцьця было! Нсл. См. вык. выцьм-ець-явяць,— см. под цьмець. выцьвераз-ецьщь-йду, выцьверажаны, —см. под цверазець, цьверазіць. ВЫЦЬВ-ІЛЫ-/СЫ(Ь,— см. под ЦЬвІСЬЦІ. выцыбацца,—см. под цыбаць. вычахацца-аюся-аешся, несоверш.—выдыхаться(терять запах, крепость, С.) Шсл. Гэты лек борзда вычахаецца. Ст. Соверш. вычахнуцца, вычахщся-нуся-нешся, повел, -ніся-німася, прош. вр. вычахся, вычахлася, вычахліся—выдохнуться(потерять запах, крепость, С.) Хрэн ужо вычахся. Ст. вычазнуць,—см. под чэзнуць. вычапацца,—см. под чапацца. вычасаваць,—см. под часаваць. вычаураць,—см. под чаўраць. вычул-ены-ііўь,—см. под чуліць