Старонка 1147
 ◀  / 1324  ▶ 
шныкаць 1128 шпег ш ны каць-аю-аеш-ае, 1. бегать, выбегать. Нсл. Ты ўсё шныкаеш, не пасядзіш за работаю. Нсл. 2. искать чего-л. по углам. Нсл. Чаго ты тут шныкаеш, расшныкауся? Нсл. шныканьне— ня, 1. частое выбегание. Нсл. За шныканъням сваім нічога не зрабіў. Нсл. 2. искание чего-л. по углам. Нсл. Шныканъням сваім калі б шкоды якой не зрабіў ты! Нсл. Однкр. ШНЫКНуЦЬ-Нр-Н£Шне—вдруг скрыться, выбежать. Нсл. Наша цмыга шныкнула ўжо за дзьверы. Нсл. расшныкацца— расшариться по разным углам. Нсл. 746. Ты тут расшныкалася з лучынаю, каб іскры не зараніла. Нсл. шныкнуць,—см. под шныкацъ. шныпар— пробочник. Гсл. шныпараньне-ця— искание, рытие чего. Нсл. 715. Шныпаранъням сваім із агнём калі б не зараніла ты іскры. Нсл. шнътыръщь-ру-рыш-ра, несоверш., кагошто, 1. искать, Шсл. шнырять, искать (искать шныряя, С.) Ксл., искать, рыться, Нсл. 715. рыться. Гсл. До табе шныпарыцъ па кутох! Ж эры на Чаш. (Ксл.). Усё шныпара ў сваіх манатках. Ст. Ен тут шныпарыў чагосъ. Нсл. 2. проведывать исподтишка. Н сл. 715. К о л ь к і ня ш н ы п а р ы ў у іх пр а з гу б у, Н ІЧ О га НЯ вЫШНЫПарыў. Нсл. Соверш. абшныпарыць— обыскать, осмотреть, Ксл. общупать, обыскать. Нсл. Усю п у ню а б ш н ы п а р ы ў i з н а й ш о ў тк і a n a p a m. К арма К уз. (К сл.). Соверш. аш ныпарыць— общупать, обыскать. Нсл. 388. шныроўка — ш н у р о ў к а. Шсл. П а д ы с п ад н а д з е л а Ш Н Ы р о ў к у. Бор Сьміл. (Шсл.). шныць-ц/, ж.—молодые листочки известного(кажется зонтичного) растения, весьма рано появляющегося на жирных местах, НК: Очерки, 12. МОЛОДЬЮ ЛИСТОЧКИ огородного растения. Гсл. См. СЬНІЦЬ. шнюр-ря — ш н ур в 1, 2 и 5 з н а ч е н и и. Ар. Умет ш. шнюрок- р к а, шнюрочак-чкя. Ар. шпокаць-аю— лопаться, пнз. ш покаць-аю-аеш-ае—ударять. Растсл. Соверш. нашпокаць—.... Каб не заступіліся свае мужчыны, дык нашпокалі б яму на месъце. Ст. (Шсл. под заступацца). шпонка-нк/-нцбі, ж. 1. планка, врезаемая в дверь для скрепления досок. Шсл. Дзьверы зрабіў на шпонках. Н авасёлкі Пух. (Шсл.). 2. запонка. Нсл. 716; Войш.; Ксл.; Шсл. Сарочку заплікнуў шпонкаю. Ст. Я сабе купіла шпонку. А с іп о в а А з. (К с л.). У сарочках каўнер прышпілялі шпонкамі. Вяжышча Беш. (Ксл.). Сарочка ІЗ ШПОНКаЮ. Нсл. шпонька-нб/с/-ньць/, ж.— запонка. НК: Очерки, 133; М Гсл. Ш П аК -K tf, п р е д л.-к у, зват. ШПача; мн. ч. шпакі-оў-ом-і, мн. ч., предл.-o x, м.—скворец. М Гсл.; Растсл.; Ар.; Нсл.; Купіна Віц. (Ксл.); Шсл. Завёўся шпак у нашым садку. Ст. Шпакі прыляцелі. Ст. Шпак у паноў ёсъцъ такі, што гукав. Нсл. Уменъш. ш п а ч о к чка—скворец. А р.; Н сл. Kyni, паніч, шпачкоў. Нсл. ш п а к і-к о у, 1. мн. ч. от шпак,—скворцы. 2. ш кольное—заимствование учеником трудов у сотоварища. Нсл. ш п а к і л а в іц ь—подсматривать у другого лучшего ученика и заимствовать. Нсл. ш п а к а м і ж ы в е ц ь—зн. сам не сочиняет, а заимствует у других. Нсл. Умет ш. ш п а ч к ік о ў. Нсл. ШПаКОуНЯ-Ш, дат., предл.-НІ, ж.— СКВОреЧница. М Гсл. Мы ў лясох, садох сягодня ладзім гнезды І шпакоўні. Танк: Як вясна прышла. ш п а р —паз. Гсл. ш п а р а к -я к я, предл.-аку, зват.-ача; мн. ч.-кік о ў -к о м, мн. ч., предл.-КОХ, м.— СТрОГаЛЬный станок. Войш. С т р у г а ч ом ст р уга ю цъ у шп а р а к у. Войш. ш п а р к а, нареч. 1. быстро, Растсл.; ПНЗ.; Шсл. быстро, очень скоро, Нсл. быстро(бежать) Гсл.; Ар. Шпарка едзеш, коні прыстануцъ. Послов. Нсл. Ня йдзі гэтак шпарка, а то я ня спраўлюся з табою. Ст. Па небе шпарка лятуцъ цемныя болкі. Дзьве Душы 39. Вее вецер вольны, хмаркі шпарка гоніць. Гарун(ст. Вецер"). (Кабыла) шпарка не бяжыць. Гарэцкі: Песьні, 59. 2. прытко. Ср. ст. ш п а р ч э й —скорее. МГсл. ш п а р к а с ь ц ь -ц /, ж.—быстрота, скорость. М Гсл.; Н сл. Шпаркасьці ў яго няма ў рабоце, у руках. Нсл. Шпаркасьць добра блохі лавіць. Послов. Нсл. Ліха нясець яе(кабылу) на жыта — у самахоці адкуль ёй i тая шпаркасьць у бягні бярэцца? Гарэцкі: Песьні, 59. ш п а р к і-к а г а (ш п а р к і, Ар.), 1. быстрый, Ксл.; М Гсл. быстро бегущий. Нсл. Шпаркі конік ягоны. Ст. Ляксенкаў конь шпаркі. К апляны Сян. (Ксл.). Гэтак вымаўлялі пры шпаркім ЛІЧЭНЬНЮ. Варлыга: Назіраньні 38. 2. быстрый, скоро понимающий. Нсл. Шпаркі хлапец, усё разумее. Нсл. 3. прыткий(вспыльчивый), не останавливающийся ни на чем. Нсл.; Ар. На ціхога Бог панясець, а шпаркі сам пабяжыцъ. Послов. Нсл. Ганна шпаркая. Ар. 4. вспыльчивый. Ар. Ганна шпаркая. Ар. Ср. ст. ш п а р ш ы, 1. быстрее бегущий. Мой конь шпаршы за твайго. Нсл. 2. быстрее понимающий. Нсл. Твой сын шпаршы за майго; барзьдзей прывучаецца да ўсяго. Нсл. 3. более прыткий, вспыльчивый, а б ш п а р ы ц ь —обварить. МГсл. ш п э т —худой, некрасивый, дурной. Гсл. Ш П Ъ Г-ёга, предл.-ёгу, зват.-ёж а, м.—соглядатой, ШПИОН. Гсл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знакі націску, каб словы лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

нбісі, нкі, ньцьі, предл.-акў
21 👁
 ◀  / 1324  ▶