р а с п у с т а 9 9 3 р а с т а н ь н е распуста-сты-сьце, ж. 1. распущенность, самовольство. (Шсл.). Ці бачылі вы гэткую pacnycmy: дачка бацькоў ня хоча слухаць! Ст. Ці гэта не распуста зялёную дульку абкалаціць? Ст. 2. общ.—избалованный(распущенный, С.) мальчик или девочка, шалун-нья. Нел. 558. На гэтага pacnycmy ня трэба жалецъ розак. Нел. 3. разврат, (Гсл.) неблагонравная жизнь, Нел. 558. распутство, разврат. Шел. Pacnycmy паганяе хлапец. Нел. Дзеўка пусьцілася ў pacnycmy. Нел. 3 гэтымі дзеўкамі цяпер адна распуста; на еяле ўжо трэйцяя ходзе з пузам. Ст. распустка-ткі-тцы, ж.—жена разведенная с мужем. Нел. 558. С распусткаю жаніўся. Нел. Адкулъ i куды прыцмыгтла распустка гэта? Псп. 516. распусыіік-кя, предл.-ку, зват. раСПуСЬн і ч а, м. 1. разбалованный мальчик (распущенный, С.). Нел. 558, разбалованный мальчик. Шел. Ну й ра с п у с ь н і к гэты с а к а ў хл а п е ц: а бы а б а ч ы ў чу ж о е дзяцё, д ы к i б іц ц а. Ст. 2. развратник, Гсл.; Нел. 558; Шсл. распутник. Які будзе прыклад дзяцём, калі сам бацъка распусьнік? распусыгіца-1{ь/, дат., п редл.-Ц Ы, ж. 1. избалованная девочка, Нел. 558. разбалованнная девочка. Шел. Распусьніцу гэту розкамі трэба біць. Нел. Распусьніца яна добрая: кажнага перадражніць i перакрывіць. Ст. 2. развратница, Нел. 558; Шел. распутница. Распусьніца яна: бегае за дзяцюкамі, пакуль не дабегаецца да чаго! Ст. распу-сьцГць-шчацъ,—см. под пусъцщъ. распу-сьціцца-шчя — см. п од пусьціцца. распушчэньнік-йся, предл.-іку, зва т.-ІЧ а, м.—избалованный(распущенный, С.)Нел. 558. Твае дзеці распушчэньнікі. Нел. распырск-аны-аваць-аць,— см. под пырскаць. распырскацца,—см. п од пырскацца. распыт-аны-аваць-аць,—см. под пытацъ. рьстлт-2№2іцц2і-аўшыся-ацца, —см. п од пытацца. рассахаты-тая-тае—ветвистый, с широко разросшимися ветвями(о дереве), раскидистый. Ар. Рассахатая яблына. Ар. Уздрыгнуў лес сасонкай рассахатай. іван Станкевіч, Маладосьць, Но. 12, 1967, стр. 94. расскумаціць,—см. п од скумаціць. расслабёніць-лнщь,— см. п од слабяніць. расслабянщца,—см. под слабяніцца. расслабці,—см. п од слабці. рассморгацца,—см. п од сморгацца. рассмаргацца,—см. п од смаргацца. расстагнацца,—см. п од стагнаць. расстарацца,—см. п од старацца. расстравацца,—см. п од стракацца. расстрэцца,—см. п од стракацца. рассудак-дку, предл. и зват.-дку, м.—решение какого-л. дела судом, учреждением и т.п., обществом и частным лицом. Віленскае брацтва падало жалабу ў трыбунал, а гэты перанёс справу "на рассудак СЭймавы". 400-лецьце блр. друку, 253. Тыя каморнікі маюцьбыці... пасыланы ку рассудку й гранічэньню. Стт. 358. За расказаньням месяц i сонца узыйдзе й зайдзе, рассудку Яго (Божага) кажны трымае. Ют. 10765. На сойме з рассудку нашага, гдзе ся то паказаць, чэсьць i горла траціць. Стт. 80. Да выеханьня й рассудку камісарскага прысяга старане маець быці задзяржана. Стт. 353. Такія зарукі кажны подле свайго абавязку з рассудку заплаціці вінен будзець. Стт. 370. Таковы з права i рассудку нашага чэсьць i горла траціць. Стт. 67. рлссу-цзщь-джаць-джэньне, — см. п од судзіць. рассупоніцца-жцця, соверш.—развязаться супони В хомуте, Ар.; Шел.; Ксл. рассупониться. Во, хамут рассупоніўся, каб яго! Лужына Выс. (Ксл.). рассы п-аць-ўь,—см. п од сыпаць. ръссът-2ащъ-ацца,—см. п од сыпацца. рлсоытпл-ная-ное рассыпчатый, легко рассыпающийся на отдельные крупинки, частицы. Ар. См. сопкі. расш алопаць-аю-аеш-at, соверш. што —уразуметь, раскусить. Шел. Ніякі дурань гэтага не расшалопае. Ст. расш арх-аць-нуь,— см. п од шархаць. расш астаць,—см. п од шастаць. расшаст-аушыся-ящця,— см. п од шастацца. рас шм атава ць-жгю-жу еш - туе—разорвать, разтерзать на куски. Растсл. расшныкацца, и п од шныкаць. расшшл-яць-щь,— см. п од зашпіляць. расшшл-яцца-щця,— см. п од зашпіляцца. расшвыргаць,—см. п од швіргаць. расш угаць,—см. п од шугаць. расшупіць,—см. под шупіць. расшустаць,—см. п од шустацъ. расшчэліць,—см. п од шчэліць. расшчэліцца,—см. п од шчэліцца. расшырыць,—см. п од шырыць. расшырыцца,—см. п од шырыцца. растока-окі-оццы, ж.—место, в котором ширина реки значительно увеличивается. Цымборскі. растопак-л/са, предл. и зват.-пку, м.—изношенный лапоть(такой же сапог, башмак, С.)- Ксл. На дварэ валяўсярастопак. Буглінкі Куз. (Ксл.). Ср. стопак. растанка-нкі-нцы, ж.—разлука на короткое Время. Еўлічы. растанкі,—см. п од растаньні. растаньне-ня, п р е д л.-н ю, ср.—разлука(на некоторое время, без потери контакта. Еўлічы). Гсл.; Нел. Цяжкое растаньне. Нел. Пры растаньню скажу нешта. Тм