Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

ВАЖАНЯ В прыгожыя. Мікалаеўшчына Стаўб. Вадзяны млін — хое, што i в а д з я н і я мё л ь н іц а. Раней у Пагарэлаве быў вадзяны млін, a цяnep нямашака. Цяпер раку перакапалі, млін аляктрычастеам гоняць. Мікалаеўшчына Стаўб. Вадзяныпавук — тое, што i в а д а м ё р. Вадзяныя павукі — маленькія мошкі, якія плаваюць на паверхні сажалкі. Вадзяны naвук мае длінныя ногі, усё лётае па вадзе. Паплавы Бярэз. Вадзяныпацук- тое, што i в aд з я н ё я к р й с а. Вадзяны пацук плаваець, вада за яго не бярэцца. Рудня Лаг. Вадзяны пузир — пухір. Я к апячэш што-небудзъ, дык на апечаным месцы падымеит вадзяны nyзыр. Рудня Лаг. Вадзяны разок бат. Разак (Stratiotes L.). Вадзяны разак мы, бывала, сьвіньням бралі, у возяры, у мокрым месцы расьце, белым цьвіце. Малмыгі Віл. Вадзяны ўкроп бат. Маркоўнік (Anthriscus silvestris). Вадзяны укроп подобны на высаткі морквы, зоньцікі такія i цьвяткі, расьце ў платох, кустох ля канавы. Савоні Стаўб. ВАЖАНИ н. Дзіцяня вожыка. Вожыха добра сьцеражэ ceaix важанят, пакуль яны малыя. Забалоцце Смал. Важаняты ў нас пат хатай цэлую восінь жылі. Рудня Лаг. Важаняты выводзяцца ў гнязьдзе. Ігрушка Круп. ВАЖАЧАНЁ н. Тое, што i в а ж а н й.Я / іе тась маленькая важачанё прынёс, карміў, карміў, але яно ўцякло. Саланая Валож. в а ж А ты м. Павадыр. Ну, важаты, бяры каня i падзем бульбу ганяць. Турэц Чэрв. в а ж д Ац ц а незак. 1. Вагацца, быць у нерашучасці. Ну, доўга ты ішчэ важдацца будзіш, рашай скарэй. Клетнае Барыс. 2. Вазіцца. Нашто мне важдацца з гэтымі пакалкамі. Каменка Уздз. ВАЖ КІ і/ВбЖ КІ толькі мн. 1. Лейцы. Пацягні вошкі, ні бачыш ці што: конь зварачае куды хоча. Рудня Чэрв. Кожны сялавы хлапчук умея сам вашке завязаць. Турэц Чэрв. Вош кі чуць ліпяць, баюся, што парвуцца, ня будзе чым кіраваць. Нежаўка Чэрв. 2. Вяроўка. Вошкамі вое апкручуцъ, каб менш сена ці саломы растрасалася. Забалоцце Смал. 3. Чатыры вяровачкі, на якіх вісіць калыска. Вашке чапляюць i калбель падвешваюць. Пудзіцк Пух. в а ж н а прысл. Выдатна, вельмі добра. Важна йграе гэты музыкант, аж дамоў ня хочацца ісьці. Паплавы Бярэз. ВАЖНПС м. Скрынка для трымання гір. Там, дзе кладуцъ гіры, дык у нас завуць важнік. Дукора Пух. ВАЖНЫ прым. Добры, выключим. Клімат там ня такі важны, кап туды перціся. Пудзіцк Пух. ВАЖ йХА ж. Заал. Самка вожыка (Erinaceidae). Важыха ловіць мышэй сваім дзецям. Канстанцінава Мядз. ВАЖЫНЫ прым. Вожыкаў. Важыны сьлет пачуць можно: ён фыркае i быта стукае. Рудня Налібацкая Стаўб. вАж ьщ ь незак. Наважвацца, намервацца. „М ой сынок, - кажу, - не круці дзетами Ня важыш браць, ня зводзь дзяўчыну". Язні Віл.; параўн. польск. wazyc *тс\ BA3ABŬC м. Вазак. Сена вазіць трэба naслаць добрых вазавікоў, каб умелі класьці на вазы, на машыну. Версанка Круп. ВАЗАНІЦА i ВА30ННІЦА ж. Гаршчок для пакаёвых кветак. Цяпер вельмі рэтка прадаюцца гліняныя вазаніцы, а ў іх кветкі добра растуць. Будслаў Мядз. Разьбілася вазоньніца, i вазон ссох. Ляшчынск Мядз. ВАЗДУШНІК м. Душнік у падмурку. Цёпла стала, ваздушнік аткрыцъ нада. Ляшчынск Мядз. ВАЗЁННЕ н. Возка. Сёньня пачынаем вазеньне сена, усе шафёры будуць заняты. Баяры Маладз. ВАЗОНКА ж. Toe, што i в а з а н і ц а. Caдзяць вазоны ў вазонкі альбо ў вядро, калі вялікія. Пру,цы Стаўб. ВАЗбННІК м. Toe, што i вазанГ ца. Baзоньнікі дзелаюць зь дзерава або купляюць на Камароўцы. Нізок Уздз. ВАЗРбСЛЫ прым. Дарослы. У нашай сям 'і ўжоусе вазрослыя. Малмыгі Віл. ВАЗЮРЫ мн.; адз. вазібр м. Экспр. Вялікага памеру абутак, разношаны. Гы сваімі вазюрамі ўсю подлогу мне завэдзгtjy. Княгініна Мядз. ВАЗИЦЬ зак. Узяць. Во, вазяла кнігу i нічога ведаць ня хоча. Кузьмічы Мін. ВАЙЛАКГ мн. Валены абутак. Вясна йдзець, a ў мяне як з вайлакоў, хоць босая йдзі, нічога на грась німа. Такі марос, а ён у баціначках. Надзень мае вайлакі хоць ехаць. Канстанцінава Мядз. На вайлакі трэба мець i калёшы. Апенькі Віл. У нашай вёсцы вайлакі добра еаліць Міхась, налаўчыўся, дак i спрытныя выходзяць. Лыцавічы Віл. ВАЙСКб н. Войска. Каля шашэйкі наша вайско стаяла, мы ж бачым, што гэта нашы стаяць. Завішына Лаг. ВАКАНЦА ж. Вакансія. Я к будзя ваканца, то ўстроіцца на работу. Вялікая Вуса Уздз.; параўи. фр. vafcance тс', ВАКЕННЩ А ж. Аканіца. Мы замкнутый сядзім, i вокны былі закрыты вакеньніцамі, у дзірачкі сьвяціла ўжо сонца, вісока было, мы так замічаім у дзірачкі. Ухвала Круп, Учора як шпурнуў зэдаль, дак акно чуць з вакеньніцай ні высадзіў. Клетнае Барыс.; парсун. польск. okiennica 'тс\ ВАКЁНЦА н. 1. Памянш. да вакнб.Щ гэта ж хата была: дзьве вакенцы маленькія? Пудзіцк П ух. 2. Акенца ў зашчытку. Вакенца у