к КАНЕЦ 181 не. А во, пры панскай Польшчы, была камысацыя. Гэга, дзеткі, нас тады з аднаго канца вёскі ды на другі перасялілі. Баяры Маладз. КАМ Й ГАж. Лодка. На беразе ляжыцъ дзіравая камяга, а чыя яна? Халопешчы Круп. КАМ ЙК м. Кавалак мяккай, рыхлай масы. Н у што гэта за хлеп такі! Ацесыіівы, камяк камяком! Акалова Лаг. КАМ ЯКІ толькі мн. Кулін. Тое, што i к а мы (у 2 знач.). Болъш за ўсё мае гарацкія госьці любяць камякі с кіслым малаком. Вараксы Стаўб., КАМЯКНУЦЬ зак. Пакараць, прыстрашыць. Дрэнна ціпер настаўнікам з гэтымі вучнямі: ні камякні яго, ні зачалі. Прама бяда зь імі! Зазеруса Пух. КАМ ЯНОК м. Шкло на лямпу. Пратры i пачысьці, такі ўжо камянок забруджаны. H iчога ні відаць. Астрашыцы Лаг. КАМ ЯН Яж. Качарга. Камянёю жар выгрэбаюць сь печы ды ў ям ку заграбаюць. Мар'іна Горка П ух. KAH м. Бітон. Яня, ты ня відзіла, я тутака кан на малако ішчо адзін паставіла... Яцыны Мядз. Раней na дзесяць такіх канаў надойвала, а цяпер ужо не магу: рукі баляцъ. Рубяжэвічы Стаўб. Нанасі кан вады, хай будзя поўны. Палачаны Маладз.; параўн. ням. Каппе *тс\ KAH A ж. Toe, што i к а н. Я забываюся. Адзін рас была кану зцбылася, дзеці даганялі, аддалі. Зялёнае Мядз. K A h A ж., толькі адз. Кулін. Абрадавая салодкая страва, якая рыхтуецца к памінкам. Накрышаць проскуркі ў салоткую ваду, дак гэта кана завецца, i ставяць на стол. Цялякава Уздз. КАНАЛА, КАНА фА ж. Мэбля ў выглядзе шырокай дошкі на ножках, звычайна ca спінкай i падлакотнікамі, якая служыць для сядзення некалькіх асоб. Каналу паставілі ля акна, канала, ла-нашаму, лава ca сьлінкай, драўлянаяў цъвёрдая. Палачаны Маладз. На канафе заўсюды сядзець любяць бабы, наша канафа некая слрытная. Зарэчча Стаўб. Конафу ластавілі каля сьцяны, можа месца боляй будзя. Сцешыцы Віл. КАНАПЕЛЬКА ж. Зябер звычайны (Galeopsis tetrahit). Каналельку мы ў бульбе вырываям, бо калі не вырвяш — yce рукі сколяш лры каланьні бульбы. Насеньне каналелькі ў шышачках такіх c калючкамі. Вось яны i колюцца. Хожава Маладз. Каналельку маладую каровы любяць. Вецярэвічы Пух. КАН АП КА ж. Бутерород. Добра зьесьці каналку с сырам, кілбасой ці маслам. Мы ўсягда бяром канапкі, я к у лес ідзём ці на болота на цэлы дзень. Чабаі Валож. Якія яна толькі каналкі ня робіць! Рубяжэвічы Стаўб.; naраўн. польск. kanapka тс'. КАНАПЛЯНІК м. Заал. Верабей (Passer). Каналлянікі гнёзды парабілі латстрахой i жывуць там. Мад'іна Горка П ух. КАНАШ ІЯНКАўж. Кулін. Toe, што i к а нал лян ае м а л а к б. Або йшчэ сушылі каноллі, таўклі ў стуля, а тады цёрлі гэныя каноллі, цёрлі, лШ ваду, лрацэджвалі, лалучалася я к мачанка густая. Звалі яе каналлянкай. Вязынка Маладз. КАНАПЛИНКА2 ж. Toe, што i к а л а п н я н к а. Мне заказалі куфар у столяра, купілі каналлянку, сёя-тоя c адзежы, еобуві. Судила Валож. Адзень каналлянку, цяллей будзя, i кабат адзень. Рубяжэвічы Стаўб. У наш магазін канаплянкі рэтка лрывозяць, a лрыеязуць, то не залежываюцца. Мікалаеўшчына Стаўб. КАНЛРКАж. Ласк. Маленькая. Ах ты, канарка мая, ну хадзі, хадзі сюдыі Я табе капоту надзену, цяллей будзе. Ганчароўка Смал. К АН АТО ВІКІмн. Тое, што i в е р а ў ч а н к і. У канатовіках хаця лёхка хадзіць было. Саланая Валож. КАНАТбРЖ Ш К м. Бат. Чарнобыль (Artemisia vulgaris). Марыся дома паставіла цэлы букет канаторжніку. А якая зь яго красота? Язні Віл. КАНАФА гл% канала КАНАДЬ незак. Выражае найвышэйшую ступень хацення, жадання. Чаго ты ўсё канаіш i канаіш, атыйдзіся, сказала — ні дам! Галькі Круп. КАНБАЙ м. Камбайн. Жаць сярпом цяпер ня трэба, бо канбай усё окне i малоця адразу. Трыгузі Віл, КАНДАЛи мн. Экспр. Абутак на драўлянай падэшве, дзеравяшкі. Былі кандалы такія абувалі: зьнізу подошва драўляная, а зьверху скурка прышыта, яе выразалі ў цьвяты. Глушка П ух. А раней кандалэ бацька зробіць i такі рады, што ёсь у што абуцца. Зарэчча Стаўб. Некалі назыеалі ў нас кандалэ, гэта што на драўлянай падэшве. Нізок Уздз. КАН ДУЙ м. Перан. Сшытак агульны. Куni кандуіт, не забуць. Петрашунцы Валож.,* napaShi. польск. konduita, фр. conduitfe 'паводзіны, трыманне*. КАНДУ1І м. Сяннік. Усе кандушы ў вугле склалі, потым разъбяруцца. Кузьмічы М ін. кан ф ш Аць незак. Ісці, з цяжкасцю перастаўляючы ногі. Кандыбаў, кандыбаў na гасьцінцы. i конца ям у няма. Раўчак П ух. КАНДшБШ А ж. Перан. Палка, ха дуля. Выцягнуўся я к кандыбіна, а ў голове вецяр лятая. Забрэжжа Валож. КАНбЦ м. Апошні дубец пры даплятайш каша. Я к канчаяш кош, дак ласьленьні дубец называюць конец. Шзок Уздз. О Канцы прыходэяць — становіцца вельмі дрэнна, пачынаецца нясцерпны боль. Мне каб або нагнуўшы