Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

УМОЎНЫЯ СКАРАЧЭННІ 13 Азёрны АрЗхаўка Вайнілава Вблма Грабёнка Зёйцы Чэрвеньскі р-н - Чэрв. Калітё Мёхаўка Турэц Клінок Нёжаўка Узгурск Кукалеўка ПлецівГшча Хутар Лбжні Рудня Чёрвень Лиды Рудня-АстравГты Ялча Мёжава Слабада Равёніцкая У Слоўніку прыводзяідцадыялектная лексіка i фраэеалагічныя адэінкі з гаворак суседніх раёнаў, прычым змешчаны толькі тыя словы, якія не занатаваны „Слоўнікам беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі i яе пагранічча" (М н., 1979 i наступных гадоў). Гэта лексічны матэрыял з вёсак Ваўкалатка Докшыцкага р-на Віцебскай вобласці - скарочана Докш., Варняны Астравецкага р-на - Асхр., Гальшаны i Кальчуны Ашмянскага р-на - Аш м., Такарышкі Іўеўскага р-на - |ўеў., Вышкава i Загор'е Карэліцкага р-на - Карэл., Валеўка Навагрудскага р-на Навагр., Шутавічы i Вішнева Смаргонскага р-на - Смарг. Гродзенскай вобласці, Каранеўшчына i Светлае Клецкага р-на — Клецк. Мінскай вобласці. абмеж. — абмежавальнае абрад. - абрадавае абразл. — абразлівае адз. — адзіночны лік аднакр. - аднакратны дзеяслоў адкуль-н. — адкуль-небудзь йдм. — адмоўная часціца азнач, — азначальны анат. — анатамічнае англ. — англійскае слова арх. — архаічнае асаб. — асабовы астр. — астранамічнае асудж. — асуджальнае атр. — атрад бат. — батанічны тэрмін безас. — безасабовая форма біял. — біялагічны тэрмін будаўн. — будаўнічае ваен. — ваенны гэрмін вет. — ветэрынарны тэрмін він. — вінавальны склон вульг. - вульгарнае вык. — выказнік выкл. — выклічнік высок. — высокі стыль вытв. — вытворнае выш. ст. - вышэйшая ступень параўнання гал. — галандскае слова ганч. — ганчарная справа геагр. — геаграфічны тэрмін гіст. — гістарычны тэрмін, адносіцца да гісторыі гл. - глядзі груб. - грубае слова, грубы выраз грэч. — грэчаскае слова гумар. — гумарыстычнае УМОЎНЫЯ СКАРАЧЭННІ дав, — давальны склон дап. — дапаўненне дзеепрым. - дзеепрыметнік дзеепрысл. — дзеепрыслоўе дзеясл. — дзеяслоў дзіц. — дзіцячае ж. — жаночы род жарт. — жартаўлівае слова, жартаўлівы выраз заал. — заа лагічнае заг. - загадны лад займ. — займеннік зак. — закончанае трьгоанне зал. — залежны стан захапл. — захапленне зб. — зборны назоўнік злучн. — злучнік злучн. падпарад. — злучнік падпарадкавальны злучн. уступ. — злучнік уступальны знач. — значэнне зневаж. - зневажальнае зніж. - зніжальнае слова інш. - іншае інф. - інфінітыў іран. — іранічнае іт. — італьянскае слова крав. — кравецкае кулін. - кулінарнае ласк. — ласкальная форма латыш. — латышскае слова лац. — лацінскае слова лаянк. - лаянкавае слова літ. — літоўскае слова літар. — літаратурнае ліч. — лічэбнік м. — мужчынскі род манг. — мангольскае слова мед. — медыцынскі тэрмін месн. — месны склон міф. — з міфалогіі мн. — множны лік муз. — музычны тэрмін н. - ніякі род наз.— назоўнік найвыш. ст. — найвышэйшая ступень параўнання неадабр. — неадабральнае неазн. — неазначальны незадав. — незадавальненне незак. — незакончанае трывайне непахв. - непахвальнае нескл. - нескланяльнае слова ням. — нямецкае слова пабочц. - пабочнае слова пабудж. — пабуджальнае павел. — павелічальнае пагард. — пагардлівае паляўн. — паляўнічае памянш. — памяншальная форма памянш.-ласк. — памяншальналаскальная форма парадк. - парадкавы лічэбнік параўн. - параўнай пашан. — пашаны перан. - пераноснае значэнне перыфр. — перыфраз плыт. — плытніцкае польск. — польскае слова np. — прошлы час прым. - прыметнік прыназ. — прыназоўнік прынал. — прыналежны прысл. — прыслоўе прзд. — прэдыкатыўнае пчал. пчалярства пяшч. — пяшчотлівае