Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

жанчыну). Знаёмыя шэльмы прышлі. Малькуны Ігн.; параўн. руск. шельма, польск. szelma 'хітрунуням. Schelm. Ш ЭЛЯГЕ' мн. бат: Раска. Шэляге на стаячай вадзе. Старое Сяло Зэльв. Ш Э'МРЫЦЬ, Ш Э'МРАЦЬ незак. 1. Абгаворваць, асуджаць, абмаўляць. Сабраліся бабы, npa гэтага шэмраюць, апсуждаюць. Крэва Смарг. I тут ужо шэмруць людзі, як гэта баба з ім прагаварылася. Гемзы Шальч. 2. Нагаворвадь. Пачалі шэмрыць на мяне. Гемзы Шальч. 3. Меркаваць, гаварыць. Шэмраць людзі, што нібыта ён гэта зрабіў. Гемзы Шальч. 4. Выказваць незадавальненне. Шэмрыць — як недавольны чым, гаворыць, што неправільна. Лісна В.-Дзв. 5. Непакоіцца, мітусіцца. Шэмраць людзі, як перапалох які. Кураполле Паст. 6. Увіхацца, круціцца. Расчырванеўся i каля дзевак шэмрыць. Кураполле Паст. 7. Крычаць, палохацца. Як да курэй шашок уберыцца, i куры шэмраць. Кураполле Паст. 8. Муркаць. Кот шэмрыць. Кураполле Паст. 9. Папіскваць, шамацець, скрэбціся. Мышы за сцяной шэмраць. Кураполле Паст. Ш Э'НКА гл. ШЬГНКА Ш ЭНЩ КЛКУШ м. Тое ж, што i ш а н т а к л е р. Шэнціклюш — шырока спадніца. Бакшты Іўеў. Ш Э'НЦЩ Ь незак. Шанцаваць. Так мне шэнціла. Солы Смарт.Шэнціць яму. Магуны Паст. Шэнця яму, a мне вядзецца нічога. Быстрыца Астр. Чаму так не шэнця? Граўжышкі Ашм. Ш Э'ПКА ж. Тое ж, што i ш ы г а л ь н і к. Колюшка ў хвоі — то шэпка. Дзмітравічы Кам. Ш ЭПТУ'ХА ж. Тое ж, што i ш а п т у н і х а. Шэптуха не пашкодзіць, баба малітвы гаворыць. Баброўнікі Гарад. ШЭ'ПТЫ мн. міф. Замовы. Старыя кажуць, што ад ружы шэпты памагаюць. Альхоўцы Лях. Ш Э'ПЧЫК м. Здор. Кала трыбуха шэпчык. Валынцы В.-Дзв. ШЭ'ПЯТЫ мн. Тое ж, што i ш а л а г у н э. Шэпяты — званочкі каня. Альхоўка Навагр. Ш ЭФА прысл. Змрочна, не зусім цёмна. Чуць шэра — прывёў каня. Гемзы Шальч. Ш ЭФ АГ м. Чарада. Цэлы шэраг гоняць кароў. Гемзы Шальч.; параўн. польск. szereg тж'. Ш ЭФ АНЧ зб. ж. 1. Тое ж, што i ш а р а н ш 'ё. Надвечар мошкі талпой i кажуць шэранч, шэранч напала на капусту i з'елі. Гемзы Шальч. 2. Малеча; вялікая колькасць маленькіх рыб. Кінь кручок, як шэранч апануя, на гэтага чарвяка, за гэтай брыдой не зловіш добрую рыбу. Гемзы Шальч.; параўн. польск. szarancza тж'. Ш ЭФАНЬ, Ш ЭФЫНЬ ж. Тое ж, што i ш а р а с е н ь. Шэрань сяння, можна па шэрині ісці. Саланое Віл. Па шэрані дзяржыць. Як снех сасліжыць, а тады замарозіць i павярху добра ісці — гэта шэрань. Вузла Мядз. Можна ісці на вёску