Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
Ідзі нашчыпай шчыпёраў. Малькуны Ігн. Вырві сабе з дзесяць шчыпёраў цыбулі i паеш. Кіралі Шчуч. Шчапёраў нарваў. Грыкені Вільи. Шчыперы ў цыбулі. Лука Нараўк. Шчыпераў ня ем. Навасёлкі Свісл. Нашчыпай шчыпероў. Вострайа Маст. Пёры ат цыбулі, хто кажа шчыперы, хто пёры. Завельцы Астр. Выраслі шчыперы ў цыбулі. Збляны Лід.; параўн. польск. szczypior тж'. ШЧЫПО'ВЫ прым. Прышчэплены. Дзікія яблыкі ні шчыповыя, i дзікія грушы ні йічыповыя. Кіралі Шчуч. Ш ЧЫ ПО'К м. Toe ж, што i шч оп аць. Шчыпок солі. Baлынцы В.-Дзв. ШЧЫПО'ТКА ж. Toe ж, што i ш ч б п д ц ь. Шчыпотку солі ўсыпця. Солы Смарг.; параўн. польск. szczypka тж'. Ш ЧЫПУ'ЛЬ гл. Ш ЫПУ'ЛЬ ІІІЧЫПУ HO'K м. памянш. Toe ж, што i ш ч 6 п a ц ь. Дай мне шчыпунок солі. Валынцы В.-Дзв. Ш ЧЫПУ'Ш АЧКІ мн. Toe ж, што i ш ч о п а ц ь. У шчыпушачкі ўзяла солі. Вузла Мядз. Ш ЧЫ'ПЦІ мн. Toe ж, што i ш ч б п а ц ь. Шчыпці солі: Рудня Астравітая Чэрз. ■ Ш ЧЫ ПЦЫ' мн. Клюшні. Ракі кусаюцца такімі шчыпцамі. Чуркі Ашм. ШЧЫР м. бат. Крываўнік, падтыннік. Hanap щчыру, еслі карова кроўю мочыцца. Пасека Ст.-Дар. ШЧЬІФА прысл. 1. Старанна, рупліва, добра. Шчыра работау, a мяне білі. Валынцы В.-Дзв. Не капай ты шчыра, утравеўшы бульба. Жыдзевічы Іўеў. Шчыра робіць. Старыя Смільгіні Воран. Чалавек той працуе шчыра. Рыбчына Віл. Даўней пралі шчыра, Галъшаны Ашм. Ен шчыра рибіў, не хітрыў. Рудня Астравітая Чэрв. Конь шчыра цягніць. Ахрэмаўцы Брасл. 2. Са- 4 праўдна. Я шчыра рускі чалавек. Парэчча Гродз. ШЧЫРА'К м. бат. Баравік. Кнторы баравік па бару расцець, называюць шчырак, шчыракі — цёмныя галоўкі ў іх. Вузла Мядз. ШЧЬГРАНЬКА прысл. памянш. Ад усяго сэрца, да кроплі. Шчыранька ўсё выпіла. Вузла Мядз. Ш ЧЫ ФАСЦЬ ж. 1. Стараннасць, руплівасць. Здароўя няма, толькі шчырасцю І робя. Мачаск Бярэз. 2. у знач. прысл. па шчырасці. Старанна. Робілі студенты па шчырасці. Рагулішкі Даўг. Ш ЧЫРГІТА'ЦЬ незак. Шчабятаць, цырыкаць, цвыркаць. Шчыргічуць ластавачкі, прама на кошку падаюць. Кіралі Шчуч. Індзючок шчыргіча, астаўся ат мацяры. Кіралі Шчуч. ШЧЫФЫ, Ш ЧЭФЫ прым. 1. Старанны, дбайны, працавіты. Але ш i шчыры да работы. Кіралі Шчуч. Таня — шчырая дзеўка, усё зробіць. Вецярэвічы/ Пух. Шчыры да работы, як возьмецца, што вечарам паўзе ракам. Солы Смарг. Шчыры да, працы чалавек. Завельцы Астр. Шчыры да работы ён натта, як
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

hok, вецярэвічыі, вільй, мбчыцца, рйбіў, чыпуль, чыргітаць, шчыпотка, ыпуль
5 👁
 ◀  / 565  ▶