Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

Ш ПО'КАЦЬ незак. ГЗлюскатаць. Шпокая дош, хай шпокая. Вецярэвічы Пух. Ш ПО'НГГ мы. Шпунты. Кап сцяна не вывернулася, ставяць шпонгі — кажная браўно з дзіркамі на шпонгі замацоўваецца. Завельцы Астр. У заслоне e шпонгі. Дзяніскавічы Ганц.; параўн. польск. szponga тж'. ШПСУНКА ж. 1. Гузік. Дзе проразкі — i ўкладалася шпонка, сцякельца сіненькая, а сама шпонка медная. Ухвала Круп. 2. Драўляны гузік. Шпонкі з дзерава рабілі, у кажухі ўшывалі. Беразіно Докш. 3. Кнопка. Шпонкі ўшывалі i зашпіляліся. Старый Смільгіні Воран. ШПО'НЫ мн. Кіпдюры. У ката шпоны бойкія, можа велькага бацука аблажыць. Кіралі Шчуч. Кот уставіў шпоны ізадушыў гаспадара. Баброўнікі Гарад.; параўн. польск. szpon кіпцюр'. ШПСУРЫЦЬ незак. перан. * Застаўляць, прымушаць. Іх не шпораць, каб работали Мішневічы Шум. ПІПРЬГХІ мн. 1. Спіцы. Грыкені, Судэрва Вільн. Шпрыхі ў ровары паламаліса. Дзяніскавічы Ганц. Шпрыхі ад ровара. Лука Нараўк. Шпрыхі нагнаты ў калотку, a тады обат, нацягаюць шыну — i кола гатова. Збляны Лід. Шпрыхі былі, на шпрыхі обат нацягваецца. Мыто Лід. 2. Пруткі для вязания. Шпрыхамі вяжу ць швэдар, хустку. Вялікія Баяры Шчуч.; параўн. польск. szprycha 'спіца (кола)'. ШПУЛЬ ж. 1. Шпулька. Прадут калаўроткам, круціцца нітка на шпуль. Лука Нараўк. 2. Прылада, якой карыстаюцца пры вязанні снапоў. Калі вяжуць сноп, шпулем заціскаюць. Воўкуш Ліпск. Ш ПУ'ЛЬКА гж. 1. Тое ж, што i ш п у ль 1. Прадзеш, выцягваяш нітачку на шпульку. Галынаны Ашм. Як прадзеш, то ідзе на шпульку па зубах. Баброўнікі Гарад. 2. Шпулька крамных ніцей. Шпуляк крамных не было даўней. Рудня Чэрв. ШПУ'ЛЯ ж. Тое ж, што i ш п у л ь 1. Шпуля ў калаўроце не дзержыцца. Саланое Віл. Напрадзецца на шпулю. Грыкені Вільн. У караўлоце кола, шпуля, вілачкі. Дзераўное Стаўб. Дзве шпулі напрала. Галынаны Ашм. Шпуля ў караўлодзе. Гемзы Шальч. Осунулася шпуля. Дзмітравічы Кам. Звы на клубок шпулю. Горек Бяроз. ШПУПТА'МІ прысл. О Узяць шпуптамі — трыма пальцамі. Шпуптамі ўзяў солі. Калясное Міхал. Ш ПУР зб. м. 1. Рознаё смецде. Шпур толькі, тут добрага нічога няма, трэба вынесці ў яму. Гемзы Шальч. Накідалі ўсякага tunypy. Кіралі Шчуч. Паглядзі, сколькі ў нас шпуру кругом хаты! Ахрэмаўцы Брасл. 2. Дробны вугаль. У смалярні як згараць карчэ, то астаецца шпур, яго атвозяць у Ліду, бяруць шпур, дзе будуюцца, пат падлогу засыпаюць. Парэчча Гродз. Ш ПУРГНУ'ЦЬ зак. Кінуць, шпурнуць. Білет шпургне праз акно. Багушэвічы Бярэз. 32. Зак