сто метраў даўжыні i дваццаць шырыні]. РэзалІ ганду i складалі на шопу, перш складалі снапы ў шопу. Парэчча Гродз. Шопа робіцца ca сценамі. Рыбчына Віл. Лажы сена пат шопу. Ъшшты Іўеў. Шопа — надбудова над склепам. Міратычы Карэл. Дзе захоўвалася вупраж, называлі шопа. Вострава Мает. Шопы строілі на слупах. Кураполле Паст. Імелі шопы, на шнюрках вешал i цюцін сушыць. Лука Нараўк. Шопы ставілі. Ахрэмаўцы Брасл. 2. Печ для выпальвання цэглы. Шопа — цэлыя пячоры із хату велічыні, паляць nad дном дзень i ноч. Шопы — з кірпіча сцены здзеланы i крытыя зверху, там кірпіч перапальвалі. Азяраны Раг.; пцраўн. польск. szopa тж'. ШО'ПАТКАМ прысл. Шэптам. Шопаткам гаварыў — не разбярэш што. Мішневічы Шум. ШСУПАЧКА ж. памянш. да ш о п а 1. Скляпы ў зямлі pyбілі, а зверху шопачка. Вецярэвічы Пух. ІПО'ПКА ж. 1. памянш. да ш о п а 1. Над склепам шопка зроблена. Каўнягіы Гродз. Над шопкай была паклала сено. Вялікі Краснік Пруж. 2. Шафка для пасуды. На пасуду збіта з дасок шопка, палажы сала ў шопку. Рыбчына Віл. ШСУПЛІК м. памянш. Цэбар. Шоплік з клёпак. Стральцы Гродз. Шоплік — цэбар з вушкамі. Жылі Іўеў.; параўн. ням. Schaufel лапата'. ШСУПЛЯ ж. Шуфлік, шуфель. Шопля на чаранку загнутая, пілавіны збіраці, смецё. Лука. Нараўк.; гл. ш 6 п л i к. ШОР I м. Пустазелле. Як змываюць крупы, то ўсплываіць на езду шор: васількі i свірэпка. Сколькі шору пры змыванні круп! Мярэцкія Глыб. ШОР II м. Стос, штабель дроў. Шор дроў паваліўся i прыдавіў яго насмерць. Галубы Маст. ШОФА ж. Рад, паласа даху з гонты. Шора — паласа крышы з гонту ці драніц, на даўжыню драніцы. Чатыры шоры вышла. Лісна В.-Дзв. Ш ОФАНЬ ж. Toe ж, што i ш а p 6 ш I. Ужо рака становіцца, шорань ідзець. Кураполле Паст. Ш ОФАХ I м. Toe ж, што i щ ар а се нь. Шорах, снег цвёрды, ехаць можна канём. Мярэцкія Глыб, 2. Toe ж, што і ша р а ш 6 p 2. Ржа застывае, i на ёй шорах пойдзе. Баброўнікі Гарад. Ш ОФАХ II ж. 1. Перапалох. Шорах быў: ён яе лупцаваў. Саланое Віл. 2. прысл. Страшна, боязна. Шорах было глядзець! Саланое Віл. ШОФКІ Toe ж, што i ш а л а г у н э. Шоркі робілі i на шыю каню кладуць. Валынцы В.-Дзв. Шоркі надзенуць на галаву, жарабок ляціць, шоркі пазвоньваюць. Дзёрнавічы В.-Дзв. Шоркі на шыю каню падвешвалі. Глівін Барыс. Ш ОФНІК м. Рымар. ён шорнікам быў. Кураполле Паст. Ш ОРО'КІ прым. Шырокі. Шорокая дарога, ехаць добра. Дзёрнавічы В.-Дзв. Ш ОФСТКІ прым. 1. Шурпаты, няроўны, нягладкі. Шорсткі
Дадатковыя словы
орокі, іпопка
10 👁