Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
дошку шаршублям. Навасёлкі Свісл.; параўн. ням. Schrupphobel, руск. шерхебель рубанак'. ШАРХУНЬГ гл. ШАРГУНЬГ Ш АРЦАВА'ЦЬ незак. плыт. Звязвадь. Шарцаваць плыт — звязваць лаўкі плыта. Рыбчына Віл. Ш АРЦУТА ж. плыт. Прывязка з кручаных дубцоў, пры дапамозе якой змадоўваюцца (звязваюцца) бярвенні. Шарцуга — тое, чым звязваюць лаўкі плыта, Шарцуга — з дупцоў бярозавых вілі i вязалі ганкі. Шарцугамі шчаплялі лаўкі, лавак восем. Рыбчына Віл.; гл. ш в a p цу г а. Ш АРШАВГНА ж. плыт. Жардзіна, якая накладаецца на бярвенні плыта для змацавання іх. А жардзіна, якой скраплялі ганкі, называлася шаршавіна, у адным канцы шаршавіна i ў другім. Лісна В.-Дзв. ШАРША'ТКА ж. Вялікая іголка для шыдця тоўстымі ніткамі. Уводжу нітку ў шаршатку i пераколваю лісты самасейкі. Гемзы Шальч. Іголка для тоўстых нітак — гэта шаршатка. Грыкені Вільн. Шаршатка для тоўстых ніцей. Рудня Астравітая Чзрв. Шаршаткай цыруюць наскі шарсцяныя. Кіралі Шчуч. Шаршатка грыбы нізаць, рукавіцы цыруем. Завельцы Астр.; naраўн. літ. šarše 'вялікая іголка для шыцця хамута'. ШАРША'ТЫЙ прым. Шурпаты, бугрысты. Я стаўлю мяро~ жы, лёт шаршатый. Пераброддзе Міёр. ШАРПІО'Н, ШАРШУ'Н м. Toe ж, што i ш а р с ё н. Шаршон яе цяўу як кольне. Палядкішкі Воран. Шарщун натта кусаецца. I на траву калючую кажаць:«Коліцца, як шаршун». Дэгшні Шальч. ШАРШУ'БАЛЬ гл. Ш АРХУ'БЭЛЬ Ш АРШ У'БЛІК гл. ШАРХУ'БЛГК ШАРШЭ'НЬ I м. Toe ж, што i ш a p c ё н. Шаршэнь такі вялікі, ён кусае, як бы б'е. Чуркі Ашм. Шаршэнь — овад такі, шаршні кусаюцца, бальшыя, рабыя. Лісна В.-Дзв. Шаршэнь як дванасця ўкуся, то чалавек жыць не будзя. Граўжышкі Ашм. Шаршэнь укусіў карову, i яна паляцела. Гемзы Шальч. Шаршні вядуцца ў дуплі i ў купіні. Рудня Астравітая Чэрв. Шаршэнь кусаецца. Чычалі Швянч. Ш АРШ Э'НЬ II м. Toe ж, што i ш а р ош I. Плыве шаршэнь, ужо маразіць. Солы Смарг. ША'РЫ прым. 1. Шэры. Каршун як шары. Бакшты Іўеў. Наш сабака шары, курыца шара. Кіралі Шчуч. Шары кот. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Няпоўнасцю выбелены. Палатно шарэ — нявыбеленае. Лука Нараўк, 3. Цёмны. Шара хмара — будзе навальны дошч. Старыя Смільгіні Воран. ШАФЫКІ мн. Toe ж, што i ш а л а г у н э. Шарыкі надзівалі каню. Лісна В.-Дзв. Ш АРЬГННІК, Ш АРЫ'ЛЬНІК м. бат. Сівец. Дасць шарынніку. Шарыннік — шорсткая трава. Жылі Іўеў. Шарыльнік з вяс
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

архубэль, ублік, шарпіон, шархублгк, шаршубаль
5 👁
 ◀  / 565  ▶