ля). Чыкаіць, як часы кавалёк, есць сцены, парахня сыпіць. Дзёрнавічы В.-Дзв. 4. Жвава ісці. Сядзе ехаць, аж чыкае конь. Валеўка Навагр. 5. перан. 'Выказваць нездавальненне, сыкаць. Усе чыкаюць, што круп прывезла ў магазін i не прадае. Дэгшні Шальч. ЧЫКА'ЦЬ гл. ЧАКА'ЦЬЧЫКІЛДА'ЦЦА незак. Хістацца. Нешта кола ў возі чыкілдаецца, вось чыкілдаецца. Засецце Дзятл. ЧЬІКІЛДА'ЦЬ, ЧЫКДЛЬДА'ЦЬ незак. Кульгаць. Далася нагою, а цяпер чыкілдаю. Бакшты Іўеў. Чыкільдаць будзя. Багушэвічы Бярэз. ЧЫКІЛО' н. Крэсіва. Чыкілом высякаліцяпло. Чыкілом ляскаюць, губу прыкладаюць. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. літ. skila 'асколак (крэменю)\ ЧЬГКІ-ЧЬГКІ выкл. Гукапераймальная перадача крыку бакаса. Бакас крычыць чыкі-чыкі — мэ-гэ-гэ. Кудзялянды Шальч. ЧЫКНУ'ЦЬ зак. экспр. Дадумацца, здагадацца, прыйсці ў галаву. Яе бацька рабіў склеп, цягаў каменя, a ім ня чыкнула, што ў яго парушэня. Едупка Шальч. ЧЫКОЛДА'ТІ незак. Шчыкатаць. Чыколдаті дітя нэ трэба. Нэ чыколдай мэнэ. Азарычы Пін. ЧЫКУЛЯ'ДА гл. ЧУКУЛЯ'ДАЧЫК-ЧЫК выкл. Пра гукі, якія ўтвараюцца пры згінанні cyставаў. Мае ногі — чык-чык. Саланое Віл. ЧЬГЛАЯЖЬІ'ТА н. Адборнае жыта ў снапах. Чылая жыта — немалочаная жыта, буйная жыта. Саланое Віл. Жыта чылая. Адборная зярно. Неабіваная жыта ў снапах называецца жыта чылая. Рыбчына Віл. ЧЬГЛАЯМАЛАКО' н. Цэльнае малако. Малака чылага не дасць. Саланое Віл. ў ЧЫЛЕ'СНІКІ гл. ЧАЛЕ'СНІКЧЬРЛІ злуч. Або, альбо. У ад ним палетку сеют авёс, садзят бульбу, чылі мяняют кажны год. Лука Нараўк. параўн. польск. czyli тж'. ЧЫЛІЗНА' ж. Агрэх. Ты ж узорвай, штоб чылязён не была. Кусок, дзе праскочыў плуг, называўся чылізна. Мішневічы Шум. ЧЫЛГКАЦЬ незак. Знімаць лушпінне, абіраць, чысцідь. Венкшанькую бульбу выбрала i чылікала яе. Жылі Іўеў. ЧЫЛО' гл. ЧАЛО71 ЧЫ'ЛЫ пры. Чужы, незнаёмы. Нейкі чылы чалавек, аднекуль прышоў. Мачаск Бярэз. Чылая месца. Чылы чалавек. Рудня Чэрв. ЧЫМI злуч. Чым. Лён чым болей ляжыць, тым харашэй poбіцца. Завельцы Астр. Больш чым сто гадоў мея. Старыя Трокі Трак. VЛепей з разумным згубіць, чым з дурным найсці. Збляны Лід