Смільгіні Воран. Я пула, што як залом выжнеш, то палучаецца якое калецтва. Чуркі Ашм. Не чуць, што б бабы умералі. Ялова Пруж. 4. Успрымаць носам. Як прыду i чую дым... Завельцы Астр. Воук чуе носам. Дзяніскавічы Ганц. 5. Успрымаць смакавыя якасці. Ня чую смаку. Ахрэмаўцы Брасл. Не чую, не адчуваю смаку ў гэтай ядзе. Едупка Шальч. 6. Адчуваць біялагічныя праявы. Як яна цяпер чуіць? Крэва Смарг. Хаджу другім дзіцем, чую, што жывое ужо. Галынаны Ашм. 7. Умець успрымаць. Слімені чуюць дзяціныя сікі. Саланое Віл. Чуюць тыя коні вайну. Барок Стаўб. Коні чуюць ваўка, галавы задзераць i сільна фырчаць. Рагулішкі Даўг. Сабака ваўка чуе, кошка мыш чуе. Дзяніскавічы Ганц. 8. Прадчуваць. Сабака чуя сваю смерцъ — ямы капая. Кіралі Шчуч. V Чула звон, але не знаіць, адкуль ён. Кураполле Паст. / плахоя чуць, i харошая далёка чуць. Саланое Віл. О Не чуць нох; не чуць нох перат сабой. Саланое Віл.; гл. н аг а. Ані [яны] чуяць — не слухаюць, не падпарадкоўваюцца. Ім кажы — ані яны чуяць. Гемзы Шальч. ЧУЦЬ II, 1. прысл. Ледзьве. Чуць сала валакець. Замошша Брасл. Нясёт кіту, чуць падняць. Месянцы Брасл. Напіўшыся, чуць языком владая. Завельцы Астр. Чуць прышоў. Малі Астр. Малая была i ткала, чуць даставала панажы. Слабада Мін. Я чуць помню. Грыкені Вільн. Чуць устаў, так балеў крыш. Гемзы Шальч. С Косцікам кепско зрабіласё, чуць сандалі не аткінуў. Валеўка Навагр. 2. прысл. Трошкі. Еслі чуць — так тожэ было б па голаве (застрзліў бы). Гемзы Шальч. 3. прысл. Недастаткова. Еслі печка чуць пагрэіца, тады хлеп ацеслівы. Індра Красл. 4. прысл. Амаль. Так мяне кідала,чуць ні сорак жары. Солы Смарг. Чуць не роўны берагоў канал быў. Латыгаль Віл. У Германа быў чуць не тры гады. Чычалі Швянч. 5. злуч. Як толькі. Чуць сяду на сонца — шум у галаве. Слабада Млн. О Чуцьчуць — ледзьве. Чуць-чуць выскрапсё. Рыбчына Віл. Чуць што — пры ўсякай магчымасці. Чуць што сцяжалі [кралi) паёк. Месянцы Брасл.; параўн. руск. чуть тж'. ЧУЧАВГЦА гл. ЧАЧАВГ'ЦА ЧУ7ЧАЛА н. Пужала. Дзеці зробяц чучала, намажуц вочы вэнглем. Парэчча Гродз.) Зуабіць чучала на галаве — пра неахайную прычоску. Зробіць чучало на галаве. Дарава Лях.; параўн. руск. чучело тж'. а ЧУ'ЧАЛАПАК м. анат. Сустаў пальцаў рукі. Чучалапак выцяў. Абабіў чучалапкамі. Дзяніскавічы Ганц. ЧУЧАРА'ПАЧКІ мн. памянш. да ч ў ч а р а п к і. Чучарапачкі, як камячкі: там дзірачка i ў ёй чарвячок; каля Нёмна чучарапачкі. Альхоўка Навагр. ЧУ'ЧАРАПКЛ мн. Ракавіны малюскаў. Чучарапкі на Нёмане на пяску, іх там многа, з іх жабы выходзяць. Дакудава Лід. ЧУ'ЧКА otc., ЧУ'ЧКІ, ЧУЧКЕ' мн. 1. Toe ж, што і ч ў ч а л а п a к. Чучкі баляць. Каўняны Гродз. Баляць мне чучкі. Парэчча Гродз. Чучке, чучка — адна. Вострава Мает. На пальцах костач
Дадатковыя словы
зўабіць, чачавгца, чучарапкл
9 👁