Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
ЦЯ'ХЛЫ прым. Падгалісты, высокі. Цяхлая дрэва — высокае, без сукоў. Рыбчына Віл. 1 ЦЯЦЕФ А ж. Toe ж, што i ц i ц ё p a. Цірас садзік зялёненькі цяцера ляцела, ня аддаў мяне татулька за каго хацела (фальк.). Дзёрнавічы В.-Дзв. ЦЯЦЕФ КА ж. памянш.-ласк. да ц я д ер а. перан. Жанчына, жонка. Мая цяцерка гарэлкі ня n'e! Збляны Лід. ЦЯЦЕЛКА ж. Toe ж, што i ц я с ё л к а. Цяцёлкай трэба прадаўбаць, прадаўбі троха! Старыя Смільгіні Воран. ЦЯЦІ'ВЕ зб. н. Toe ж, што i ц я ў н ё к. У гародзі ў мяне харошые цяціве ў бураках. Баброўнікі Гарад. ЦЯЦВВІНА ж. Адно каліва. Пад каждую цяцівіну падкавырнеш. Пярэкі В.-Дзв. Падкалыпну цяцівіну ў бульбе. Дзёрнавічы В.-Дзв. ЦЯЦЕВІНКА ж. памяти, да ц я ц і в і н а. Адна цяцівінка сядзіць. Стары Свержань Стаўб. ЦЯЦІУЕ, ЦІЦЯУЁ зб. н. Toe ж, што i ц я ц і в е, Цяціўё бурачная. Быстрыца Дстр. Цяціўё ў бураках. Жодзішкі Смарг. Даўней на зіму квасілі бацвіня, вязалі пукі, цяціўё апскубалі, вязалі пукі саломкай i складалі: рат буракоў скрабаных i рат гіукоў, залівалі вадой i закрывалі дошкамі. Груздава Паст. Ціцяўё — лісты на бураках. Дакудава Лід. Ціцяўё ў морквы велькае вырасла. Галубы Маст. Ціцяўё — лісты на бураках.' Дакудава Лід. Ціцяўё ў морквы велькае вырасла. Галубы Маст. Даўней хлеп садзілі на лістах, на ціцяўі садзілі. Курапол ле Паст. ЦЯЦЬ, ТЯ'ТІ зак. i незак. 1. Укусіць. Цяў сабака мяне даўно, a атмеціна ёсць. Беразіно Докш. Воўк сабаку цяў. Як цяла мяне гадзіна. Старыя Смільгіні Воран. Як цяў за палец чмелъ, аш кроў паказалася. Пацаўшчына Дзятл. V Камары i мухі началі вельмі тяті, мусіт, будэ дошч. Курашэва Чыж. 2. Модна ўдарыць; біць. A гэты як цяў яму па мордзе! Збляны Лід. Ён як цяў мяне па руцэ, аш рука пасінёла. Старыя Смільгіні Воран. Нашто того коня так тяті, вуон нэ даст рады тягнуті. Курашэва Чыж. 3. Рэзаць, зразаць, валідь. Позавтры будэмо тяті дэрэво — того дуба коло дорогі. Курашэва Чыж. 4. перан. Ліць, з сілай падаць, ісці. Дошч начав тяті, трэба до дому хутчыэй т. Курашэва Чыж.; параўн. польск. ciqć 'рэзаць, сячы, кусаць'. ЦЯ'ЦЬВШ А эю. Цеціва, быліна. V Сарвала мяне, я што цяцьвіна была. Асавец Віл. ЦЯЦЮ РЭ'ЦЬ незак. Тое ж, што i ц ю ц ю р э ць 2. Цяцюрэюць індыкі, гусянята, як ім зімна. Магуны Паст. Цяцюрэў Коля наш. Магуны Паст. ЦЯЦЯРУЧЬГХА ж. Тое ж, што i ц я дёр а. Цяцяручыха па дзераве лётае, Кіралі Шчуч. ЦЯЧЫ' незак. 1. Працякаць. Цячы будзя вядро. Лоск Ва* лож. 2, Упадаць, улівацца. Крынічка цячэць у рэчку. Ністанішкі Смарг. Усе рэчкі цякуць у мора. Альхоўцы Навагр. 3. На
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

рэць, цяхлы, цяцьвш
4 👁
 ◀  / 565  ▶