Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
цяжолая. Кіралі Шчуч. 2. перан. Звязаны з умовамі жыцця; -станам здароўя (пра старасць, хваробу). Цяжолая мая жызня. Кіралі Шчуч. Цяжолая васьмая дзясятка, ай цяжолая! Ахрэмаўцы Брасл.; параўн. руск. тяжелый цяжкі'. ЦЯЖЭ'ЗНЫ прым. Надта важкі, цяжкі. Така цяжэзна кура, як гусь. Кузьмічы Люб. ЦЯЖЭ'Й арысл. Болын цяжка. Сасну яшчэ цяжэй пгліць. Ахрэмаўцы Брасл. ЦЯЖ Э'ЛЕЙ прысл. Цяжэй, больш напружана. Райкі цяжэлей з васьмі класаў паступаць. Дзёрнавічы В.-Дзв.; параўн. руск. тяжелее тж'. ЦЯ'КАВАЦЬ гл. ЦЕ'КАВАЦЬ ЦЯКА'ВЫ прым. 1. Toe ж, што i ц i к а в ы. Я цякавая, ці ён купіў мукі, ці не купіў. Парэчча Гродз. 2. Зацікаўлены. ён не цякавы, кап што зрабіць. Темзы Шальч.; параўн. польск. ciekawy 'цікавы, цікаўлівы'. ЦЯ'КАЦЬ незак. Кракаць. Вуткі ідуць i цякаюць. Багушэвічы Бярэз. ЦЯКО'НЦЬІ дзеепрым. Цякучы. Цяконцая вада — чыстая. Новікі Гродз.; параўн. польск. cieknqc цячы'. ЦЯКУ'Н I м. 1. Мокры пясок з зямлёй, які ўвесь час наплывае. Капаюць студню, i пясок шугане — гэта цякун. Жодзішкі Смарг. Як капаеш калодзісь i паплыве рэткая зямля, пясок — гэта цякун. Саланое Віл. 2. Сыпучы пясок. Цякун — пясок такі, сыпецца, як капаеш. Каменка Стара Сакол. Цякун — жаўцяк, на гм нічога не расцець. Мішневічы Шум. 3. Плывушка. Цякун — присыпка з дзеразы. Азяраны Раг. ЦЯКУ'Н II м. Некастрыраваны баран, кныр. Нячышчаны баран—цякун. Быстрыца Астр. Цякун — нявылажаны баран, цякун бегая за авечкамі. Малі Астр. Быў у кождага цякун, калі было многа авечак. Ракаўскія Швянч. Свіня на цякуна ўзнялася. Магуны Паст. ЦЯКУ'ЧЫ дзеепрым. Які цячэ, працякае. Цякучае вядро, вада з вядра цячэ. Дзяніскавічы Ганц. Сарай цякучы. Рудня Астравітая Чэрв. ЦЯКУ'ШЧЫ дзеепрым. Тое ж, што i д я к ў ч ы. Вядро цякушчая ўнізі стаіць. Азяраны Раг. Ц Я Л ЕТА гл. Ц ЕЛ ЕТА ЦЯЛЕ'ННЕ н. У выразе: На цяленні — напярэдадні цялення. Карова на цяленні — сільно молоко горкая. Малыя Аўцюкі Калінк. ЦЯЛЕ'СНІК м., ЦЯЛЕ'Ш НІКІ мн. 1. Чалеснікі. У печы цялеснік е, куды праходзіць дым. Трэба залажыць дзірку ў цялесніку. Альхоўцы Лях. ' Цялешнік разваліўся. Палік Барыс. 2. У знач. прысл. у цялёсніках — месца ў печы каля чалеснікаў. Пастаў гаршчок у цялешніках! Вецярэвічы Пух. ЦЯЛЕ'Ш, ЦЕЛЕ'Ш м. Кругляк. Цялещ адрэзаў, парэж бервяно на целяшы. Рудня Астравітая Чэрв. Колісь жорна po
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

цекаваць, целеш, цяжэзны, цякаваць, цякаць, цяконцьі, цякушчы, цяленне
16 👁
 ◀  / 565  ▶