Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

У гародзе: цыбуля, буракі, капуста. Канюкай Вільн. Ідзе цыбуля ў стаўбунэ, калі не выдыміш. Збляны Лід. Схадзіла п ты мне цыбулі прыправіла. Вузла Мядз. Вялікі куст цыбулі — аш дванасця цыбулін. Солы Смарг. Цыбуля са смятанай — добра есці. Малькуны 1гн. Цыбуля ужо насохла — трэба выбіраць. Старыя Трокі Трак. Цыбуля пашла ў пукі. Саланое Віл. Цыбуля, што лаза, парасла. Кузьмічы Люб. V Сыдыт пане у чырвонум каптані, хто ŭiŭi порушит — плакаты му сит. Дзмітравічы Кам. ЦЫВГЛЬНЫ прым. Цывільны. Цывільны чалавек. Рыбчына Віл. Цывільны хто, то робіць на якой службе i ўдома робіць. Kiралі ІПчуч. Пабітыя, цывільныя людзі. Альхоўка Навагр. Нейкія цывільныя пазабіралі кароў, а мо то немцы былі? Галубы Маст. ЦЫ'ВКА гл. ЦЭ'УКА I ЦЫ ГА'Н м. Цыган. Даўней у цыгана толькі конь. Темзы Шальч. ЦЫГАНЬТ I толькі мн. кулін. 1. Боршч. Варылі цыганы — буракі кіслыя. Старыя Смільгіні Воран. 2. Крывяныя бліны. Цыганы пяклі з крыві i картошкі. Вялікія Нястанавічы Лаг. 3. Палавінкі неабчышчайай зваранай бульбы. Наварыла цыганоў — naлавінак бульбы. Магуны Паст. ЦЫГАНЬТ II мн. Скураныя лапці. Цыганы шылі са скуры, у іх дзіркі. Стральцы Гродз. ЦЬІГА'НЬСКІ ДОЖ м. Дождж у час яснай пагоды. Цыганьскідож ідзе, i сонца грэя. Малыя Аўцюкі Калінк. ЦЫ ГАНЭ' толькі мн. абрад. Світа маладога ў час вяселля. Цыганэ з боку маладога, а прыданыя — з яе боку. Вялікія Баяры Шчуч. ЦЫГАРЭ'ТА ж. Папяроса. Яна цыгарэтаў накупіла. Стральцы Гродз. ЦЫ ДЭ'ЛКА ж..Toe ж, што i ц а д з i л а к. Цыдэлка була с кужилного полотна, а тыпэр з марлі. Дзмітравічы Кам. ЦЫКАВА'ЦЬ незак. Тое ж, што i ц к а в а ц ь. Цыкаваць каго сабакам. Пасека Ст.-Дар. ЦЬГКІШ выкл. Выкрык пры адгоне, запужванні курэй. А цыкіш! — так адганяюць курэй i куранят. Альба Нясв. ЦЫ ЛІДО'НІЯ ж- бат. Чыстацел. Цылідонію разарвеш — жоўтае малако паяўляецца! Магуны Паст.; параўн. літ. cindalija 'тж\ ЦЫЛЯЖ м. Тое ж, што i ц а л i к 5. Поехаў па цыляку, поехаў цыляком. Малыя Аўцюкі Калінк. ЦЬТМАНТ, ЦАМЭ'НТ м. 1. Цэмент. Каб зрабіць падмуроўку,. то додаюць цыманту. Крынкі Крын. Хто знаў даўней цымант? За Полъшчу быў цымант, але дарагі: два злоты, i пуд жыта — два злоты. Мсцібава Ваўк. Цыманту дастану. Жылі Іўеў. Паехаў брацъ цыманту, цыманту прывёс. Альхоўцы Лях. На вузянъкую дошчачку накладаецца цамэнт з нейкаю масаю, так робіцца мянцюшка. Альхоўка Навагр. 2. Зацэментаваная падлога. Па цыманту памесці добра. Ракаўскія Швянч. ЦЫМАНТО'ВЫ, ЦАМАНТО'ВЫ, ЦАМЯНТСУВЫ прым. 24. Зак