Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
скажаць: «Вот схахуліўся на пены, на лошку!» Перамерс, залез на печ ды схахуліўса i ляжыць. Дзяніскавічы ГанД. СХВАРЭ'ЦЬ зак. Пахудзець за час хваробы. Так схварэла матка — ад на сцень. Мішневічы Шум. СХВАЦГЦЦА зак. 1. Праявіць жаданне, ахвоту. ё н не схваціцца крэпка памагчы. Ахрэмаўцы Брасл. 2. Апамятацца, абдумацца. Твой сын схваціцца, ды будзЧць позна. Якая яму там жысь? Янова Рас. 3. Ускочыць, з'явіідха, узнікнуць. Апёксё — схваціўсё на руцэ бэмбаль. Міратычы Карэл. Як патрэш, гэтай травой — буняк схваціцца. Дзяніскавічы Ганц. Схваціўся прышчанак нейкі на ліцэ. Рудня Астравітая Чэрв. Упала з арэшыны — схваціласа ляпа на руцэ. Кузьмічы Люб. СХВАЦРЦЬ зак. 1. Хуткім рухам узяць што-н. Трапку схваціць i пол падатрэць. Ахрэмаўцы Брасл. 2. Ухапідь i загубіць каго-н. (пра драпежнікаў). Сарока двоя пісклят схёаціла. Бацяны на ліпе гняздо дзелаць прывыкшы. lx ліса можа схваціць. Месянцы Брасл. О Схвацщь у вачах — раптам, у прысутнасці людзей. Ужо велькія курчаткі былі — кот прыбег, схваціў аднаго у вачах i пабех. Солы Смарг. 3. Раптоўна востра праявіцца (пра боль, хзаробу ў час прыступу). Схваціла жара, стала галава балець, думиу згару, так ударыла жара. Пераброддзе Міёр. Яго схваціла галавой — ён енчыцца, енчыцца. Сударга схваціла. Кураполле Паст. Схваціла сударга — такі боль несчыслёны. Малі Астр. Рзненця мяне схваціла. Руднікі Шальч. Свіню схвацілі лёўкі — можыць здохнуць. Едлавічы Брасл. 4. Удыхнуць паветpa. Так забілася сэрца — чуць воздуху схваціла. Ёдлавічы Брасл. 5. Зазлаваць, уз'юшыцца. Яго схваціла злосць — ён так зажвэрыў. Солы Смарг. V Kan цябе чорт схваціў! Лісна В.-Дзв. Чортава вяселле схваціло — пра віхор. Дарава Лях. 6. перан. Апаліць, запячы. Як полымца схваціць — i хлеб ідзе ўверх, naдымаіцца. Лісна В.-Дзв. СХРЛАЧКІ мн. памянш. Складачкі. Ззаду на сукенцы гэтыя схілачкі відаць. Крэва Смарг. СХІЛЕ'ННІ мн. анат. Паджылкі, каленныя сухажыллі. Стала дзеўка была, каса аш да схіленняў. Завельцы Астр. СХІЛ ГЦ Ц А зак. 1. Павярнуцца, апусціцца. Я к слонцо схіліласо — гэто ідзе з поўдня. Стральцы Гродз. Галава сланэчніка схілілася к сонцу. Жылі Іўеў. 2. Згорбіцца, сагнуцца. Верачка ўжо схілілася — ходзя ў дугу схіліўшыся. Гемзы Шальч. СХІЛГЦЬ зак. Схіліць, нахіліць. Спіць — схіліла галаву. Чычалі Швянч.; параўн. польск. nachylić тж'. СХГЛКІ мн. Маршчыны. Старая: ужэ схілкі на твары. Крэва. Смарг. СХІЛЯ'ЦЦА незак. 1. Складвацца. Лышкі ў салдат схіляліся. Магуны Паст. 2. перан. Быць падобным у якіх-н. адносінах. I цётка на дзядзьку схіляецца. Кузьмічы Люб. СХЛЫ'НУТІ зак. 1. Імкліва сабрацца ў адным месцы ў вялікай колькасці. На вэсіеле гості схлынулі, всё пойіелі, горыэлку
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

думйў, зявіідха, схварэць, схлынуті, схіленні, схіляцца, узюшыцца
2 👁
 ◀  / 565  ▶