Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
ХМ У'ЛЩ ЦА г л. ХМ ЬГЛЩ ЦА ХМ У'ЛЩ Ь незак. Тое ж, што i х м ў л i ц ц а. Конь хмуліць вушы. Вялікія Баяры Шчуч. ХМУФА' гл. ХМАФА' ХМУФНА гл. ХМАФНА ХМУРНЕ'ЦЬ незак. Тое ж, што i х м а р ы ц ц а. Неба хмурнее, будзе дош. Вялікія Баяры Шчуч. ХМУРНОВА'ТО прысл. Пахмурна. На дворыэ хмурновато, але дошчу, мусіт, нэ будэ. Курашэва Чыж. ХМУФНЫ гл. ХМАФНЫ ХМУФЫ ЦЦА гл. ХМАФЫЦЦА ХМУФЫЦЬ гл. ХМАФЫЦЬ ХМЫЗ, ХМЫС зб. м. Тонкія карэнні, накапаныя для пляцення кашоў. Хмыс — дзе сукоў нарыта малых. Хмызу нарыў много. Ахрэмаўцы Брасл. ХМЫЗА' зб. ж. 1. Знесенае ў кучу сухое галлё. Куча хмызы. Злажылі ў кучу хмызу, будуць паліць. Мярэцкія Глыб. 2, Хмызняк. Хмыза — зараснікі пад'ялоўца, які недарос страявоўа лесу. Хмыза — ні прайсці. Рыбчына Віл. Магільнік зарос хмызой, хмыза парасла. Мярэцкія Глыб. ХМЬГЗШ К м. Тое ж, што i х м ы з а 2. Я убег у хмызнік. Ухвала Круп. ХМЫЗНЯ'К м. Тое ж, што i х м ы з а 2. Заросля, дзе зарасло хмызняком, кустамі. Солы Смарг. ХМЫЗНЯЧСУК м. памянш. да х м ы з н я к. Хмызнячок — невяЛікі лес, маладзенькі лісцёвы. Вецярэвічы Пух. Прае хмызнячок бегла, баялася. Рагулішкі Даўг. ХМ ЬГЛЩ ЦА, ХМ У'ЛЩ ЦА незак. Прыціскаць вушы (пра каня). Конь хмыліцца. БыстрыцаўИртр., Магуны Паст., Мярэцкія Глыб., Рудня Астравітая Чэрв., Пасіене Лудз., Лука Нараўк. Як вушы прыложа i хмыліцца, то можа ўкусіць ці ўорыкнуць. Завельцы Астр. Хацеў злавіць каня, а ён хмыліцца. Чуркі Ашм. Конь хмыліцца, кап убрыкнуць, вернецца задам. Вялікія Нястанавічы Лаг. Хмылщца конь, хай яго, яшчэ пакусае. Малахоўцы Бар. Конь стрыжэ вушамі, конь хмылщца, як прытульвае вушы. Дзяніскавічы Ганц. Конь хмылщца, аберагайся, кап не ўкусіў, а с тылу глядзі, кап не ўорыкнуў. Гемзы Шальч. Конь хмуліцца. Гэта злы конь — хмуліцца.л Вялікія Баяры Шчуч. ХМЫЛЬНЯ'К м. Тое ж, што i х м ы з а 1. Ламы ў кучу скідаць i спаліць, а некаторыя кажуць хмыльняк. Крэва Смарг. ХМЯЛЕК м. бат. Палявая канюшына. Хмялёк рвуць на чай. Альхоўцы Лях. ХНГЦАЦЬ, ХНЬГПЕЦЬ незак. 1. Хныкаць, плакаць. Хніпая дзіця. Стары я Трокі Трак. Што ты хніпаеш? Мсцібава Ваўк. Нібыты плачаш, хніпаіш. Чаго хніпаіш? Гемзы Шальч. Хніпае чалавек, як плача. Курашэва Чыж. Люда хныпіць. Чаго ты хнілаіш? Крэва Смарг. Ён хныпля — плача: біла-біла яго. Аль
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

быстрыца^иртр, падялоўца, страяво^а, улщ, хмурнець, ўбрык, ўбрыкнуў
3 👁
 ◀  / 565  ▶