Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
паганая, алі i хворая. Ёдлавічы Брасл. Яна ўсё хвора i хвора. Плябанцы Ашм. Жонка хворая ляжыць. Муш ляжаў хворы. Груздава Паст. Усе бабы хворыя, усе стогну ць, a тры ўдаўцэ i трыцаць тры ўдавы. З.бляны Лід. Хазяін быў хворы. Навасёлкі Лід. Ты ш хвора, не ідзі с хаты. Альхоўка Навагр. У нядзелю ў бальніцу замчалі, такі хворы. Валеўка Навагр. Некалі Miкола быў хворы. Вецярэвічы Пух. Хворы мой дзет. Канюкай Вільн. Швагер хворы ляжыць. Старыя Трокі Трак. Вона хвора ў чохотцы. Смаляніца Пруж. Хворая кура. Рудня Астравітая Чэрв. Адна свіня хвора. Паляцкішкі Воран. Хоры чалавек. Keмялішкі Астр. Он хоры, не можэ работаць. Новыя Мацалі Варэн. Усе троя — хорыя. Хатынічы Ганц. Вона вэльмо хора була. Дзмітравічы Кдм. 2. Пашкоджаны хваробай (пра які-н. орган, кроў). На сэрца хворая, яна доўга не пражыве. Кудзялянцы Шальч. Хвора на сэрцэ. Горек Бяроз. Хвора кроў сышла — i памерла. Лайпушкі Ігн. 3. у знач. назоўнікаў Той, які хварэе, Возіць хворыя ў бальніцу. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. польск. chory тж'. ХВОСТ, ХВЫСТ м. 1. анат. Хвост. Воук супе хвост. Ен ваўка за хвост i закруціў. Вулька Гродз. Сабакі гналі лісу, яна ў пару, а сабакі ўспелі за хвост яе i выцягнулі з нары. Малі Астр. У ласточку дзе хвост, разрэзіна. Валеўка Навагр. КаровЧ хвыст, волов'i хвыст. Дзмітравічы Кам. V Як жарыш рыбу i яна свежая, толькі што з возера, хвасты угоры падымаюцца. Замошша Брасл. Калі карова нясе хвост, закінуўшы на сябе — будзя дошч. Гемзы Шальч. Еслі кончык хваста ў каровы жоўты, то масла будзя жоўтая. Кудзялянцы Шальч. Жывучы, кабылкай аручы, І пат хвост трэба паглядзець — трэба у сё перажыць: i благое, i добрае, усяк прыходзіцца жыць. Каню хваста не вяжы, а бабі праўду не кажы, Вузла Мядз. Прышый кабылі хвост, калі свой ёсць. Малі Астр. Пажалеў воўк кабылу, аставіў хвост ды грыву. Ухвала Круп. На чым свіня хвост нося? Лоск Валож. 0 Хваста задзіраць — ганарыцца. Ня будзіш хваста задзіраць. Лоск Валож. Круціць хвост — дрэнна паводзіць сябе. Круця хвост, яшчэ хоча замуж выйсці. Багдзюлі Шальч. Bi% ляць хвастом — ліслівіць, падлізвацца. Не віляй, як сабака, хвастомI Малі Астр. Хвастом накрыцца—;не аддаць грошы, якія пазычаны. Пазычыла суседу грошы., а ён хвастом накрыўся — i ў той бок не глядзіць. Малі Астр. Даць па хвасце— зняць з работы. Прыехала камісія i дала па хвасце: так дала па хвасце, што цяпер не можа паступіць на работу. Дэгшні Шальч. Хвост у хварост — схавацца, знікнуць; адмовіцца ад сваіх слоў. Як прышлі да яго, каб разлічыў, дык ён тады хвост у хворает — i слухацъ ня хочыцъ. Вузла Мядз. [Узяць] за хвост— арыштаваць. Мяне немцы за хвост: «Дзе твая плямянніца?» Я маўчу — прасядзела нядзелю. Слабада Мін. 2. Доўгі адрэзак палатна, прызначаны для бялення. Хвост палатна выткала i буду яго бяліць. Малахоўцы Бар., Семежава Кап. Адрэзала хвост
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

воловi
7 👁
 ◀  / 565  ▶