Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
кольніць хвароба! Жодзішкі Смарг. V Ніхай на сухі лес ідзе тая хвароба! Вецярэвічы Пух. Каб яе халера забрала, гэту хваробу! Канюкай Вільн. Хвароба чалавека не змора, a толькі знаровя [знервуя]. Солы Смарг. Зелля ад хваробы спасая — не ад смерці. Будзя пара — памрош. Дэгшні Шальч. Слоньца забірая дванасьця хваробаў, a трынасту — душу. Едупка Шальч. Куды цябе хвароба гоніць?— пра таго, хто хутка бяжыць. Міратычы Карэл. ХВАРО'СТ гл. ХВОФАСТ I ХВАРСРСТЫ гл. ФАРСІ'СТЫ ХВАРТУ'Х гл. ФАРТУ'Х ХВАРЭ'ЦЬ незак. L Быць хворым. Я хварэю тыдзень. Солы Смарг. Хварэла ca тры дні. Жодзішкі Смарг. Ён ні хварэў, ні хварэючы памёр. Саланое Віл. На лошку ляжыць, усё хварэя. Стральцы Шальч. Затоя i людзі хварэлі даўней. Кудзялянцы Шальч. Доўга хварэя, кап кікнуў, то галава да спакою. Каменка Шальч. Цалую зіму хварэў. Грыкені Вільн. Слухай, як раней лячылі: як хварэлі людзі — жабу ў гаршчок i білі гаршчок neрад тым чалавекам, каторы хварзу. Дарава Лях. 2. Пераносіць якую-н. хваробу. Галавой хварэў i дзве нядзелі праляжаў. Ёдлавічы Брасл. Хварэў на вопух мазгоў. Дэгшні Ш альч.Хварэіць на прыпадак. Мярэцкія Глыб. На вантробу хварэў i памёр. Дзераўное Стаўб. Я на грыпу не хварэю. Рагулішкі Даўг. Як вайна началаса, то хварэлі на коклюш. Крынкі Крын. 3. neран. Хвалявацца. Што я маю хварэць, што яны ня едуць?! Багдзюлі Шальч. ХВАСЛІ'ВЫ прым. Выхвальны. ён хваслівы i любіў пагаварыць. Саланое Віл. ХВАСТА'НКА ж. Венік. Хвастанкі з бярозы робяць, я хвашчуся [y лазні] хвастанкай з бярозы. Старыя Трокі Трак. ХВАСТА'ЦЦА незак. Хвастаць сябе венікам (y лазні). Хвошчуцца венікам у лазні. Солы Смарг., Мярэцкія Глыб., Лоск Валож. Бяроскі, як упаўлета, ломяць, вяжаць, робяць венікі i хвошчацца. Завельцы Астр. Венікам бярозавым хвасталіся. Kiралі Шчуч. У нас лазня була, лілі воду на печку i хвасталіса. Парэчча Гродз. Палок у лазні, на палок лезлі i хвасталіся. Рыбчына Віл., Кураполле Паст. Хвошчуцца венікам i цяпер кажуць: «Палезім, пахвошчымся!» Саланое Віл. Я хвашчуся хвастанкай з бярозы. Старыя Трокі Трак. V У хаці цёпла, хоць хвашчыся. Рыбчына Віл. ХВАСТАТДЬ, ХВЭ'СТАЦЬ незак. 1. Тое ж, што i х в а с т а цц а. Добра хвастаў мяне, венік удалы. Рудня Астравітая Чэрв. Веткам хвэшчым адна адную. Старыя Смільгіні Воран. 2. Ліць (пра дождж). Дош чуваць па крыты хвошча. Вецярэвічы Пух. V У яе язык бэз косці — што хоча, то хвошча. Малі Астр. ХВАСТА'Ч м. Трапкач. Хвастач шылі з палатна, канцы запліталі i уціраліся ім. Хвастач — рушнік с канцамі, з рэшткі палатна разам з недатканай асновай: з аднаго канца плётачкі, i з
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

фарсісты, фартух, хварзў, хварост, хвартух, хвастацца, хвэстаць
11 👁
 ◀  / 565  ▶