кольніць хвароба! Жодзішкі Смарг. VНіхай на сухі лес ідзе тая хвароба! Вецярэвічы Пух. Каб яе халера забрала, гэту хваробу! Канюкай Вільн. Хвароба чалавека не змора, a толькі знаровя [знервуя]. Солы Смарг. Зелля ад хваробы спасая — не ад смерці. Будзя пара — памрош. Дэгшні Шальч. Слоньца забірая дванасьця хваробаў, a трынасту — душу. Едупка Шальч. Куды цябе хвароба гоніць?— пра таго, хто хутка бяжыць. Міратычы Карэл. ХВАРО'СТ гл. ХВОФАСТIХВАРСРСТЫ гл. ФАРСІ'СТЫХВАРТУ'Х гл. ФАРТУ'ХХВАРЭ'ЦЬ незак. LБыць хворым. Я хварэю тыдзень. Солы Смарг. Хварэла ca тры дні. Жодзішкі Смарг. Ён ні хварэў, ні хварэючы памёр. Саланое Віл. На лошку ляжыць, усё хварэя. Стральцы Шальч. Затоя i людзі хварэлі даўней. Кудзялянцы Шальч. Доўга хварэя, кап кікнуў, то галава да спакою. Каменка Шальч. Цалую зіму хварэў. Грыкені Вільн. Слухай, як раней лячылі: як хварэлі людзі — жабу ў гаршчок i білі гаршчок neрад тым чалавекам, каторы хварзу. Дарава Лях. 2. Пераносіць якую-н. хваробу. Галавой хварэў i дзве нядзелі праляжаў. Ёдлавічы Брасл. Хварэў на вопух мазгоў. Дэгшні Ш альч.Хварэіць на прыпадак. Мярэцкія Глыб. На вантробу хварэў i памёр. Дзераўное Стаўб. Я на грыпу не хварэю. Рагулішкі Даўг. Як вайна началаса, то хварэлі на коклюш. Крынкі Крын. 3. neран. Хвалявацца. Што я маю хварэць, што яны ня едуць?! Багдзюлі Шальч. ХВАСЛІ'ВЫ прым. Выхвальны. ён хваслівы i любіў пагаварыць. Саланое Віл. ХВАСТА'НКА ж. Венік. Хвастанкі з бярозы робяць, я хвашчуся [y лазні] хвастанкай з бярозы. Старыя Трокі Трак. ХВАСТА'ЦЦА незак. Хвастаць сябе венікам (y лазні). Хвошчуцца венікам у лазні. Солы Смарг., Мярэцкія Глыб., Лоск Валож. Бяроскі, як упаўлета, ломяць, вяжаць, робяць венікі i хвошчацца. Завельцы Астр. Венікам бярозавым хвасталіся. Kiралі Шчуч. У нас лазня була, лілі воду на печку i хвасталіса. Парэчча Гродз. Палок у лазні, на палок лезлі i хвасталіся. Рыбчына Віл., Кураполле Паст. Хвошчуцца венікам i цяпер кажуць: «Палезім, пахвошчымся!» Саланое Віл. Я хвашчуся хвастанкай з бярозы. Старыя Трокі Трак. VУ хаці цёпла, хоць хвашчыся. Рыбчына Віл. ХВАСТАТДЬ, ХВЭ'СТАЦЬ незак. 1. Тое ж, што i х в а с т а цц а. Добра хвастаў мяне, венік удалы. Рудня Астравітая Чэрв. Веткам хвэшчым адна адную. Старыя Смільгіні Воран. 2. Ліць (пра дождж). Дош чуваць па крыты хвошча. Вецярэвічы Пух. VУ яе язык бэз косці — што хоча, то хвошча. Малі Астр. ХВАСТА'Ч м. Трапкач. Хвастач шылі з палатна, канцы запліталі i уціраліся ім. Хвастач — рушнік с канцамі, з рэшткі палатна разам з недатканай асновай: з аднаго канца плётачкі, i з