Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

ў рашчыня круціся: купі, накармі ўсіх, прыбяры ў хаці, а ён не глядзіць. Малі Астр. СУ'ЧКА II ж., СУ'ЧКІ мн. Маленькія саначкі, якія выкарыстоўваюцца як дапаможныя пры перавозцы бярвення. Калісь лес вывозілі на длінных санях — мэтра на тры, а потым прыдумалі кароткія i прыдзелалі да саней сучку i длінныя дзеравы вазілі, паварот добры давалі. Лука Нараўк. Сучку прывиазуют до каруов. Курашэва Чыж. Сучкі — маленькія саначкі, яны бягуць за санкамі. Масілавічы Сл. Сучкі ўзадзі былі, адно — аглобляў не было. Пацаўшчына Дзятл. A санкі малыя называлі сучкі. Дакудава Лід. Сучкі прывязвалі, калі дзераво вазілі. Малахоўды Бар. СУ'ЧІўА III ж. Лапатачка, якая накладаецца на вось у калаўроце, a другім канцом прымацавана да падножкі. Сучка кола рухая ў калаўротку. Дакудава Лід., Кураполле Паст. Сучка к падношке прыкрэплена. Баложы Даўг. Сучка надзяецца на корбу i круціць кола ў калаўроце. Вецярэвічы Пух. У прялкі сучка верціцца, тоненькая, як лучынка. Навікі Лудз. СУ'ЧКІ I гл. СУ'ЧКА II СУ'ЧКІ И толькі мн. 1. бат. Ваўчкі, насенныя калючкі ваўчкоў. Сучкі як пачапляюцца, то еле адчэпіш. Ухвала Круп. 2. Навар з ваўчкоў. Ад залатухі прышчыкі павысыпалі ў маей унучкі, я сучак натаплю, напаю яе — i пройдзе. Вялікі Лес Круп. СУЧО% м. памянш. да с у к 1. Сучок вецяр абламаўшы — вісіць. Едлавічы Брасл. Сучок на лісцёвых дрэвах. Мярэцкія Глыб. СУЧСУНЫ дзеепрым. Ссуканы. Аснова сучонымі ніткамі снавана i натыкана — сучонае сукно. Дзёрнавічы В.-Дзв. СУ'ЧЧА зб. н. Сухое галлё. Я ня ўспела ўцеч, над дзеравам i асталася, а сучча на галаву ляціць. Вялікае Сяло В.-Дзв. СУЧЬГСТЫ прым. Toe ж, што i с у к а в а т ы. Сучыстае дзерава расце, харошыя лапы. Вострава Мает. Калі ніская i сучыстая, то на чорта такая ель! Гемзы Шальч. СУЧЬГЦЬ незак. 1. Тое ж, што i с у к а ць 1. Трэба ніткі страсціўшы сучыць. Лоск Валож. Сучылі на сукала. Падгаі Мін. Пралі кудзелю, пражу сучылі, снавалі i рыззям патыкалі дыванц. Вузла Мядз. На верацяно суча ніткі. Збляны Лід. 2. Toe ж, діто i с у к а ц ь 2. Сучылі цэўкі на калаўрот. Валынцы В.-Дзв. Сучуць i на сукала. Дзёрнавічы В.-Дзв. 3. Крушдь; Стала я сучыць караўлат. Саланое Віл. СУШ ж. 1. Toe ж, што i с у х а т а 1. Такая суш стаіць. Старыя Трокі Трак. Суш была, балота высахла. Вялікія Баяры Шчуч. Вот стала суш велькая, такою сушаю жыта не абыдзя. Альхоўка Навагр. Суш бярэ. Альхоўцы Лях. Найболій як сушг тады мошка. Завельцы Астр. 2. Сухія галінкі; сухая паверхня зямлі. У лесі суш, учора хадзілі — аш трашчыць. Кіралі Шчуч. 3. пчал. Вашчына. Ператапляюць суш на воск. Ахрэмаўцы Брасл. Суш — чорныя вашчыны. Мішневічы Шум. Слабыя пшчолы