Шальч. 2. Прыгожы. Я з ім дружила, файны хлопчык, Малі Астр. Файны хлопец, але ён ніякага фаху не маіць. Завельцы Астр. Харошы, файны ён. Вострава Мает. I такая была файная дзеўчына! Гемзы Шальч. Да Лоўчыкаў такія файныя дзяўчаты прыехалі! Дварчаны Паст. Здаровая, файная яна. Чычалі Швянч. 3. Добрага заводу, з добрымі якасцямі. Карову маюся здаваць, яна с пятым цялюком, файная карова. Старыя Трокі Трак. Файнэ парася. Ялова Пруж. Сабака файны, пілнуе дому. Старыя Трокі Трак. Файны пятух. Гемзы Шальч. Дзеляспёр — рыба файная. Дакудава Лід. 4. Смачны. Палучыўся суп файны., Дакудава Лід. Файны хлеп, адны дзірачкі. Парэчча Гродз. Шхто ні есць гэтаго сала, а яно такое файнэ. Баброўнікі Гарад. Хвайны, мяккі хлеб. Азарычы Пін. 5. Добрага гатунку. Такі файны парашок, як «Новасць»! Солы Смарг. 6. Ураджайны. Файны картохлі вырослі. Курашэва Чыж. 7. Урадлівы. Наша зімля файная. Трыбухі Міёр. 8. Ясны, цёплы (пра пагоду). Файпая пагода. Кіралі Шчуч.; гЛ. ф а й н а. ФАЙТ выкл. у знач. вык. Перадае хуткі рух. Файт пад лошка, а там сучка са шчанятамі! Граўжышкі Ашм. ФАЙТА'К м. Сажань. Файтакі зрабілі мерыць поля. Жылі Іўеў. ФА'КТАР, ФА'КТОР м. 1. Пасрэднік. ён плот прыцэпам паламаў, а потым некага фактара прывёў, што ш тош скажа?! Пацаўшчына Дзятл. Фактор пудбівае ціну: дае буольш. Курашэва Чыж. 2. Заступнік. Мніе факторуов нэ трэда, сам собіе дам рады. Курашэва Чыж. 3. Сват. Высілле ў нас адразу почынаіцца так: ідэш до невесты i бырэш друшка, i заходить фактор i пытав: «Шчо е до продання?» Сычы Брэсц.; параўн. польск. faktor пасрэднік'. ФАКТУФА ж. Накладная. Мужик мой гаворыць: «А ну-ка, сяць ты едзь, а я пайду ў кантору фактуру пяраправіць». Зацітава Слабада Пух.; параўн. польск. faktura тж'. ФАЛДАВА'НЫ прым. Складзены ў зборку, у складку. Фалдаваная спадніца, а цяпер гуфраваная. Быстрыца Астр. Шылі фалдаваныя такія спадніцы. Кудзялянцы Шальч.; параўн. польск. faldowany тж'. ФАЛДАВА'ЦЬ незак. перан. Біць. Як начаў фалдаваць адзін аднаго! Гемзы Шальч.; параўн. польск. fałdować 'збіраць у зборку, рабіць складкі'. ФА'ЛДЫ, ФА'НДЫ, ХВА'НДЫ, ХВА'ЛДЫ мн. 1. Зборкі, складкі. Заклаткі складаюцца, а фалды збіраюцца, Солы Смарг. М бакежах распоркі — такія фалды. Грыкені Вільн. Фалдаў панакладаюць, фалды на фалдах, у заклаткі. Новікі Гродз. Сарачкі з фандамі. Альхоўцы Лях. ШылІ андаракі, у іх было семдзісят сем хвандаў. Збляны Лід. Спадніца пашыта ў хванды. Лоск Валож. Широка пашыла ў тры полкі, хвалдоў тых наробіць. Баброўнікі Гарад. Хвалды вялікія былі, спадніцы шырокія. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. польск. fałda тж'. 2. ne
Дадатковыя словы
фанды
3 👁