Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
УВО'СЬНІ прысл. У сне. Як увосьні ўвідзіла свайго мужика, стала ждацъ яго з вайны. Валынцы В.-Дзв. УВО'СЯНЬ гл. УВО'СЕНЬ У ВО'ЧКД прысл. У петлі (пра ніт). Ніт бывая просты i ў вочкі. Ніт у вочкі робіцца на такі станок. Вецярэвічы Пух. У ВУТАЛ прысл. буд. У нямецкі вугал. Наша хата зрублена ў вугал. Ахрэмаўцы Брасл. УВУЗГАРЭ'ДЖ ВАЦЬ незак. Закладваць што-н. у азярод, азяродзіць. Снапы ў нас не увузгарэджвалі. Саланое Віл. УВУЗГАРЭ'ДЗЩ Ь зак. да у в у з г а р э д ж в а ц ь. Трэба ўвузгарэдзіць гарох, канюшыну ў азярод. Саланое Віл. УВЫ'КНУЦЬ зак. Панадзіцца, набыць звычку. Цялюк увык у гарох хадзіць. Кудзялянцы Шальч. УВЯ'ЗАНЫ дзеепрым. Заверчаны ў што-н. Бывала, чаравікі занясеш да касцёла ў хусцы увязаны. Васілевічы Гродз. УВЯЗАЯДЦА зак. экспр. 1. Наляцець, напасці. Шпакі як увяжуцца ў яблыкі — усё падзяўбуць. Валынцы В.-Дзв. 2. Пачаць бесперапынна ісці. Дошч увязаўся: сыпіць i сыпіць кажды дзень. Валынцы В.-Дзв. УВЯЗА'ЦЬ зак. 1. Звязаць. Тытунь у папушкі ўвяжам. Быстрыца Астр. Трэба хлеба ў клунак i місачку на поля ўвязаць. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Прывязаць да чаго-н. Трэба кудзелю ўвязаць у поцясь. Малахоўцы Бар. Салому на страсе трэба ўвязаць як трэба. Рыбчына Віл. УВЯ'ЗВАЦЬ, УВЯ'ЗЫВАЦЬ незак. да у в я з а ць 2. Расцілалі салому на страсе, повязні круцілі з лазы i ўвязвалі салому. Збляны Лід. Кудзельку рабілі на стале, патом увязваем у прасніцу i прадзём. Магуны Паст. Увязывалі кудзелю да прасніцы. Латыгаль Віл. Кудзелю ўвязываць была прасніца. Завельцы Астр. УВЯЗДЗЕ' прысл. Усюды, паўсюдна. Калапенькі точна, як калапні, не ўвяздзе растуць. Дзёрнавічы В.-Дзв.; параўн. руск. везде тж'. УВЯ'ЗКА, УВЯ'СКА ж. 1. Прывязка ў цэпе. Даўней казалі: «Трэба выразаць увязку І прывязаць ужык да булаўкі». Гемзы Шальч. Увяска да цэпа; цапільно, булаўка i дзве ўвяскі. Жылі Іўеў. 2. Скручаны дубец, вітка для прывязвання саломы да латаў страхі. Увязкі з вітак рабілі i салому ўвязвалі на страсе. Івашкаўцы Смарг. У'ВЯЗЬ, УВЯ'СЬ ж. 1. Прывязь. Кантар надзяваеца на шэі — гэта еслі на ўвязі стаіць сільная лошаць. Масілавічы Сл. Каня прывяду да ўвязі. Граўжышкі Ашм. 2. Дзеянне паводле значэння дзеяслова ў в я з в а ц ь. Увясь рабілі лазой, як крылі саломай страху. Бакшты Іўеў. Увясь — калі крыюць страху. Рыбчына Віл. УВЯРА'ЦЬ незак. Верыць. ён не ўвяраў у гэтыя замовы. Завельцы Астр. УВЯРНУ'ЦЦА зак. Укруціцца, закруціцца. Ехала на лісапе
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вочкд, увосень, увосянь, увузгарэдзщ, увыкнуць, увязаць, увязваць, увязка, увязываць, увязь, увяраць, увярнуцца
2 👁
 ◀  / 565  ▶