ля вайны аралі каровамі, Карова бойкая, як тузганець, тузгаець туды-сюды. Валынцы В.-Дзв. ТУ'ЗГАЦЬ незак. Тузаць. Тузгала, тузгала — не магла выплутаць з вяровак. Солы Смарг. ТУ'ЗШ м. Тузін. Дванасця снапоў — тузін. Івашкаўцы СмарГі Тузін гузікаў. Ахрэмаўцы Брасл. Тузін — дванаццаць штук, напрыклад, гузікаў. Номікі Бабіц. Цалы тузін купіла гузікаў. Новікі Гродз.; параўн. польск. tuzin тж'. ТУЙ-ГА' выкл. Выкрык, якім адганяюць ваўкоў (пужаюць ваўкоў). «Туй-га, туй-га»— на ваўка так крычаць. Кудзялянцы Шальч. ТУК м. Растоплены тлушч. Скваркі забяруць, астаецца тук на скварадзе. Альхоўцы Лях. Як скварыті солоніну або сало, то робіцце ту к i скваркі, тук можна зліеті, a скваркі останут; e такіе людэ, што сами тук п'ют. Курашэва Чыж. Ту к — растоплены тлушч, скварада туку стаіць. Кузьмічы Люб. Здор ператаплююць на тук, тучна сала. Азяраны Раг. Тук з сала. Палік Барыс. На скварадзе тук, як пячэш сало* Дзяніскавічы Ганц. У тук памачыў блінамі, туку шмат. Рудня Астравітая Чэрв. Прынёс саганчык сала, а туку поўна. Вецярэвічы Пух.; параўн. руск. тук тж'. ТУКАЦЬ-ГУ'КАЦЬ незак. Лаяць, пакрыкваць, нападаць. Людзі на яго тукаюць-гукаюць, як на ваўка, што ты ніякі чалавек. Кураполле Паст. ТУ'ЛАВА н. Тулава. Тулава ў яе дліннае. Пярэкі В.-Дзв. ТУ'ЛАВІШЧА н. Тое ж, што i т ў л а в а. Абразаюць мяса із тулавішча, крышаць яго на кілбасы, дабаўляюць прыпраў. Альхоўка Навагр.; параўн. руск. туловище тж'. ТУЛЁУКА ж. Хустка, абшытая карункамі. Тулёўкі — хусткі рэдзенькія. Семежава Кап. ТУЛІНЯ'ЦЦА, ТУЛЯНЯ'ЦЦА незак. Туляцца. Туліняліся na лісах зладзеі. Кураполле Паст. Куды тцляняеся каля платоў? Дакудава Лід. ТУЛГЦЦА незак. Хінуцца, прыязна адносіцца, туліцца. Тады ш калежанкі не будуць да мяне туліцца, як будуць знаць, што замужняя. Гальшаны Ашм. Унук ня туліцца так да іх. Ахрамаўцы Брасл. Дзеці туляцца da мінеФ Бакшты Іўеў. Наша дзеці да нас туляцца. Солы Смарг. Ен будзя туліцца — i пагрэбая за калена. Малі Астр. Тулілася да яго, каб ён узяў, мадэравалася. Гемзы Шальч. Я пацешуся: скаціна да мяне туліцца. Малькуны Ігн.; параўн. польск. tutić sig тж'. ТУ'ЛКА ж. Утулка, жалезная трубка ў коле, у якую ўстаўляецца вось. У трупку ўкладвалася тулка. Пасіене Лудз. ТУЛУ'П, ТУ'ЛАП м. 1. Кажух. Ладны тулуп мела. Паляцкішкі Воран. Ту лап быў доўгі с аўчын. Дзяніскавічы Ганц. 2. у знач. прысл. тулупам. Цалкам. Скура здымаецца з вангора цэлым тулупам. Бакшты Іўеў. Ю. Зак
Дадатковыя словы
гукаць, пют, тузгаць, тузш, тулап, туляняцца, туліняцца
2 👁