Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

СТОСГЛ м. бат. Дзівасіл. Стосіл — дзівасіл, настаіваюць ат балезней. Дзёрнавічы В.-Дзв. СТОУБ, СТОУП м. 1. буд. Апорны слуп. У нас адрына на стаўбах, а хату ставілі на надрубы. Стральцы Гродз. Стоун, стаўпы нада паставіць. Стаўпы ставяцца на сцяну. Ахрэмаўцы Брасл. Стоўп ставілі ля печы i прыкраплялі да яго бСла, на яков падвешвалі калубель i прымацоўвалі другоя біла для палатак, дзе спалі. Рудня Астравітая Чэрв. На стаўбэві святло. Лука Нараўк. V Высокі, як стоўп. Ахрэмаўцы Брасл. 2. Тое ж, што І сто с 1. Напякла бліноў тры стаўбы, стоўб бліноў. Азяраны Раг. Стоўпы стаялі красівенных платкоў [у магазіне]. Малыя Аўцюкі Калінк.; параўн. руск. столб слуп'. СТОУБУ'Н гл. СТАУБУ'Н I СТОУП I ж. 1. Toe ж, што i ст а ра н а 5. Стаўпоў у гумне па два з кожнага боку. Старыя Смільгіні Воран. 2. Запоўнены застаронак. У адном стаўпе жыта, стоун гароху, стоўп гаўса — усе стаўпэ ў гумне. Кіралі Шчуч. Як у гумне старана заложана, то кажуць: стоўп жыта, стоўп канюшыны, стоўп сена. Наклалі стоўп жыта ў гумне. Вялікія Баяры Шчуч. Наложаны астаронак называюць стоўп, стаўпамі. Стральцы Шальч. СТОУП II м. устар. Комін. Стоун быу у курной хаця — дым выходзя. Малі Астр. СТОУП III гл. СТОУБ СТО'УГИЦЦА гл. СТАУПГЦЦА СТО'УЧАНЫ дзеепрым. Патоўчаны. Стоўчаныя калапні цёрлі. Латыгаль Віл. СТОХ гл. СТОГ СТО'ЦЕВЫ прым. Стромы. Стоцевы берах. Ракаўскія Швянч.; параўн. літ. stačias тж'. СТО'ЦЕНЬКІ, СТО'ЦЕНЬКШ прым. 1. Высокі. Белыя стоценькія цвяты. Магуны Паст. 2. Стаячы. Фрэнч c стоценькім каўнярком i два кручочкі — i звалі шваркі. Рагулішкі Даўг.; параўн. літ. stačias стаячы'. СТО'ЦІ I прым. Toe ж, што i с т б ц е в ы. Сласны берах i стоці, прамы такі. Магуны Паст.; параўн. літ. słačias тж'. СТО'ЦІ II прысл. 1. Строма. Гэты дах стоці пастаўлены. Едлавічы Брасл. 2. Тое ж, што i с т а н а ў к а. Стоці ставіліся ўпоры кладзяў. Магуны Паст.; параўн. літ. stačiai тж'. СТО'ЦІВЫ гл. СТАЦГВЫ СТО'ЦІНЬКІ прым. Прамы. Вядро было драўляная, ручка была стоцінькая, грубаватая. Магуны Паст.; параўн. літ. stačias тж'. СТО'ЦЫ прысл. Toe ж, што i с т а н а ў к а. О Стоцы стаяць — стаяць стойма. Не сядзіцца, стоцы стаіць. Чычалі Швянч.; параўн. літ. stačial тж'. СТОЦЬ I прысл. ł. Toe ж, што i с т а н а ў к а. Ложма