Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

гразі i ядучы. Hi сулотайся! Кураполле Паст.; параўн.. літ. sula сок'. ССУЛО'ТАЦЬ зак. Toe ж, што i с п л я ж ы ць 1. Ссулоталі парасяты ежу, згразілі, золоцілі. Кураполле Паст.; параўн. літ. sula сок'. ССУ'НУЦЦА зак. Зрушыцца. Салома ссуніцца, у лошку дубам стаіць. Вузла Мядз. ССУ'Ш КІ мн. Высахлы лес. Ссушкі — сухі лес, караеды раз'ядаюць, i лес сохня. Навасёлкі Свісл. ССУШ Ы'ЦЬ зак. перан. Змучыдь. Ссушыў яе муж. Кухты Віл. ССЫ'ПАНЫ дзеепрым. Пакрыты. Водрыца была ў мяне, як макам ссыпана прышчычкамі. Дзёрнавічы В.-Дзв. ССЫ 'ПАЦЦА зак. Ссунуцца. Ссыпаецца часовачка c клупка. Саланое Віл. Як здзярэцца пража, клубок ссыпаўся, цэла цісоўка сплуталася. Мачаск Бярэз. ССЬІПА'ЦЬ незак. Засыпаць. У нас камора, дзе картошку ссыпаць. Чуркі Ашм. У скрынь ссыпалі збожа. Збляны Лід. У наш свіран ссьіпалі зярно. Завельцы Астр. У засякі жыта ссыпалі. Старыя Трокі Трак. ССЬГПАЦЬ зак. Дачасна нарадзідь. Свіня парасят ссыпала. Магуны Паст., Дакудава Лід. ССЫ'ПКА ж. Насыпка. Беняконі Воран. Ссыпка ■— nep'e ссыпаць. Міратычы Карэл. ССЮ ЛЬ прысл. Адсюль. Ссюль до Гайновкі c пэтнацэть вёрст. Курашэва Чыж. ССЯДА'ЦЬ незак. Замярзаць. Рэчка ссядаіць ужо. Жодзішкі Смарг. ССЯКА'ЦЬ, ССІКА'ЦЬ незак. Toe ж, што i с с ё к а ц ь. Ссякаць капусту. Рыбчына Віл., Рудня Астравітая Чэрв., Гемзы Шальч. Нада ссікаць капусту. Мярэцкія Глыб. Ссікай капусту i знасі ў хату. Беразіно Докш. ССЯЧЬГ зак. 1. Перабіць. Калыбая курыца, нагу зламала ці ссяклі. Саланое Віл. 2. Ударыць. Палачку быстра пусціш i ссячэш па назе. Саланое Віл. СТА гл. СТОП СТАБАРО'К м. бат. Сдяблінка. Стабаркі, як падарожнік квітніць. Рагулішкі Даўг.; параўн. літ. stiebas, stabaras сцябло'. СТАБАРО'ЧАК м. памянш. да с т а б а р о к. Буквіцы на 'дным стабарочку квітніць. Рагулішкі Даўг. СТАБУНО'ЧКІ мн. бат. Званочкі. Стабуночкі, a хто i калакольчыкі завець. Дзёрнавічы, Пярэкі В.-Дзв. CTA'BAK м. Сажалка. Дзе ставак быў, там мокра. Рагулішкі Даўг. Пойдім на ставак ногі мыть. Скрудалена Даўг. СТАВАРУ'К м. Сухая галіна дрэва. Два ставарука адрэзаў. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. steverys 'тж