Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

дава Лід. После есць i антонаўкі. Гемзы Шальч. Прыдзіш после ў атэльі. Саланое Віл. Бацько дае карову — пасах — церас нядзелю посля вяселя. Малахоўцы Бар. Посля паедуць, a цяnep будуць тут. Вязынка Маладз. А посля, як адагналі немцаў, каня купілі. Солы Смарг. Посля дажджу. Граўжышкі Ашм. Пасле абеду прышоў. Гальшаны Ашм. Пасля школы не паступіў вучыцца. Опса Брасл. ПО'СЛЯЧЫ прысл. Пазней. Ен послячы прышоў. Новіны Нясв. ПО'СМАК м. Засаўка ў кубле. Посмак ў кубля закладаўся ў вушкі, i накрыўка ёсць, посмак укладзецца i замкнецца замочкам, у мае мамы быў кубял. Бакшты Іўеў. ПО'СМЫК м. Прыстасаванне з жэрдак для пашырэння плошчы саней. Посмык лажылі на сані, кап шыры сані былі, упапярок, як бервяно, дзюркі ў канцах, кап калочкі засадзіць. Пасмыкі накладваюць, калі ў лес едуць. Дакудава Лід. ГКУСНА КУЦЦЯ', ПО'СНАЯ КУЦЦЯ', ПО'СНАЯ КУЦЯ' ж. абрад. Вячэра, прыгатаваная з посных страў у апошні вечар перад калядамі. Перад калядамі поена куцця. Багушэвічы Бярэз. Посная куцця, як повычэраюць, муражок кладуць у рэшата i ставяць рэшата на кут да раніцы. Рудня Астравітая Чэрв. Посная куця перат коляды i перат трыма каралямі. Збляны Лід. ПО'СНАЕ МА'СЛА н. Алей. 3 маку рабілі поснае масла, натта ўкуснае. Пацаўшчына Дзятл. ПО'СНІКАЦЬ незак. Пасдіць. Поснікала шчырым постам. Ісерна Слуц. Я поснікаю. Малыя Аўцюкі Калінк. ПО'СНІНА ж. Посная ежа. Посніна — як німа нічога скаромнага. У іх посніна i посніна, бедныя дзеці жываты паразбівалі картопляю. Лапічы Асіп. ПО'СНІЦА ж. Toe ж, што i п 6 c н i н a. Вялікія Нястанавічы Лаг., Рыбчына Віл. Посніцу хвошча. Рудня Астравітая Чэрв. ПСУСНЫ, ПАСНЫ' прым. 1. Нішчымны. Посная іда была: уместа змесюць боп з бульбай i ядуць. Дзёрнавічы В.-Дзв. Капуста посная зусім. Мярэцкія Глыб. Нешта ў цябе капуста посная, паснюткая. Груздава Паст. Посная страва ў цябе. Рыбчына Віл. Посная яда — нетрывала: паеў нішчымнага i зноў есці хочацца. Рудня Астравітая Чэрв. Жывём не на поеным. Малахоўцы Бар. 2. Нятлусты (пра малако). Поснае малако ад цаёй каровы. Беняконі Воран. 3. Неўрадлівы (пра Глебу). Дзе посная зямля, рос званец. Дзёрнавічы В.-Дзв. ПО'СНЫЯ дзядьг мн. абрад. Памінкі. На посныя дзяды первая яда — рулі. Азяраны Раг. ПОСО'БІЦІ ал. ПАСО'БІЦЬ ПОСО'БЫТЫ гл. ПАССУБІЦЬ