Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

Лях. Сподак — даўней, блютка — сунаснае. Сподак — пераважна. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. польск. spodek тж'. СПО'ДАЧАК, СПО'ДЭЧЭК м. памянш. да с п о д а к. Сподачак — кап астыла гарбата. Солы Смарг. Сало палажы на сподачак! Міратычы Карэл. Я нават купляла сподэчкі, тут, у нашим склепі, былі. Баброўнікі Гарад. СПО'ДАЧКІ мн. памянш. да с п 6 д к i. Нада ўнучке сподачкі вывязаць. Лісна В.-Дзв. СПОДІВА'ТІСЕ гл. СПАДЗЯВА'ЦЦА СПО'ДКІ, СПО'ТКІ мн. Рукавіцы. Споткі сушаць у пячурцы. Дзёрнавічы. В.-Дзв. Сподкі — рукавіцы. Мішневічы Шум.; гл. ДАБМ, карта № 333. СПО'ДНІ, СПО'ННІ, СПУО'ДШ прим. 1. Ніжні. Сподні камянь у жорнах трэда было каваць, я сам каваў, як пакуеш — яны добра бяруць. Малі Астр. Спадак — сподні камень, споднял бервяно. Чуркі Ашм. Сподні камянь [у жорнах] ic шваранком. Жодзішкі Смарг. У жорнах быў верхні i сподні камянь. Збляны Лід. Тут сподні навой. Навасёлкі Лід. Камянь верхні i сподні ў жорнах. Дзяніскавічы Ганц. Сподні камень. Пасека Ст.-Дар., Грыкені Вільн. V Разышоўся, як камянь сподні жарнавы. Старый Трокі Трак. 2. Які знаходзіцца ca споду. Сподня скарынка ў хлебе. Дзяніскавічы Ганц. Сподняя скарынка загаруя. Азяраны Раг. 3. Надельны. Сподня сарочка, споднія порткі. Малахоўцы Бар. Кашуля сподняя. Паляцкішкі Воран. Сподняя адзеня, спадніца сподняя. Кіралі Шчуч. Сподня адзеня. Вялікія Баяры Шчуч. Сподняя адзежа. Рудня Чэрв. Сподня рубаха. Багушэвічы Бярэз. Споднё плацё памыла. Альхоўцы Лях. Споднія майткі шылі з пачасніны. Быстрыца Астр. Патштанікі — споднія. Солы Смарг. Споднія штаны. Пасека Ст.-Дар. Карункі прышывалі да спаднічкаў сподніх. Гемзы Шальч. Спонні штаны. Мачаск Бярэз. Колісь спуодні нагавіці i сорочкі шылі с свого полотна, a тэпэр готоs y купляют. Курашэва Чыж. СПОДНГЦА гл. СПАДНІ'ЦА СПОДО'СІТІСЕ зак. Toe ж, што i с п а т к а ц ц а. Ішла c цэркві i сподосіласе з Гапкою, зайшла до ее i кроху посідіела. Сподосівсе c суседом, выпілі віно. Курашэва Чыж. СПО'ДЭЧЭК ел. СПО'ДАЧАК СПО'Ж КА, СПО'Ш КА ж. царк. Прачыстая (8 верасня ст. ст.). Спошка пярвей. Вузла Мядз. Восьмага ўжэсня спожка. Я найлепей люблю пару ад спажы да спожкі: дзень яшчэ доўгі, можна напрацавацца, i ноч даўгавата, можна адпачыць. Ёдупка Шальч. СПО'Ж КА (СПО'ШКА) ЗЕ'ЛЬНАЯ ж. Toe ж, што i с п а ж а. Спошка зельная ў тыдзень после спаса. Збляны Лід