первая краска. Соннік на бару расце, цвіце пасля пралесак. Рудня Астравітая Чэрв. СО'НЦА н. Тое ж, што i с л а н ё ч н і к. Як семкі ў сонцы зробяцца чорнымі — зрэжу табе яго. Мачаск Бярэз. СО'НЦО, СО'НЦА н. Тое ж, што i с л о н ц а. Сонцо сышло. Сонцо сходзіць i заходзіць. Дзяніскавічы Ганц. ОНа сонцы пячыся — загараць. Па цэлых днёх на сонцы пячэццаВострава Мает. Сонца на плячах панесці — пра таго, хто прыходзіць з гулянкі на світанні. Як можна так позна хадзіць—1 сонца на плячах прынёс. Бакшты Іўеў. Вышчарылася сонца— узышло сонца. Якая пагода благая: вышчарылася сонца i закрылася. Вузла Мядз. СО'НЧКІ мн. Тое ж, што i с о н II. Сончкі на могілках расту ць. Галубы Мает. Сончкі — сіненькія, лахмаценькія, сушацъ іх, ад радыкуліту яны. Пацаўшчына Дзятл. СО'НЧЫЦЦА незак. Сачыцца. Кроў сончыцца. Ёдлавічы Брасл.; параўн. польск. sqczyt si§ тж'. СО'НЧЫЦЬ незак. Цадзіць. Нада сончыць малако з даёнкі ў банку. Едлавічы Брасл.; параўн. польск. sqczyd тж'. СОНЬ м. Тое ж, што i с о н II. Сонь бэзавенькім цвіце. Coni на бары расту ць. Дзяніскавічы Г анц. СО'НЯ м. i ж. Тое ж, што i с 6 н б а. Соня ты, усё спіш! Дакудава Лід. СОП м. вет. Сап. Соп у каня. Навасёлкі Свісл. СО'ПА ж. Сажа. Сопа — гэта сажа. Мыто Лід. СО'ПАЧКА ж. памянш. да с о п к а 1. Сопачка — накапаная над магілай насып. Свежая сопачка на кладбішчы. Валынцы В.-Дзв. Сопачка насыпана, дзе пахаранілі каго. Лісна В.-Дзв. СО'ПКА ж. 1. Намагільны насып. Сопка — магілка высокая. Дзёрнавічы В.-Дзв. 2. Кратавінне. Сопка кратова — зімля, што крот нарыіць. Якубова Рас. Свежая сопка ў садзі. Валынцы В.-Дзв. СО'ПКІ прым. 1. Рассыпісты. Вот ваша бульба сопкая, смашная! Ёдлавічы Брасл. Наша бульба сопкая. Кураполле Паст. Бульба сопкая, дзе зямля няжырная, дзе ніская — бульба вадзяная, няўкусная. Дзёрнавічы В.-Дзв. Сопкая бульба. Мярэцкія Глыб., Вялікія Нястанавічы Лаг. Бульба сопкая, яна разварываецца. Рудня Астравітая Чэрв. Наша картопля сопка, смачна. Азарычы Пш. 2. Несакавіты (пра ягады). У талакняніка мелкія, някіслыя, сопкія ягады, ад жалудка. Навікі Лудз. 3. Мяккі (пра снег). Занесеная снегам дарога сопкая. Вострава Мает. СОПЛЕ' гл. САПЛГСО'ПЛІ мн. 1. Тое ж, што i с м а р к а ч ы. Вісяць у цібесоплі, высмаркай носl Кіралі Шчуч. Возьмі хусточку i вытры соплі! Курашэва Чыж. 2. перан. Ледзяшы. Соплі вісяць, лед