Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
СМ АТЛА, СМ АТЛА, Ш М АТЛО прысл. 1. Прагна. Я курыў смагла: накрышу капшук самасейкі i за дзень-два скурываў. Гемзы Шальч. 2. Старанна. Нагнала грысь на руку — смагла паробіла. Едлавічы Брасл. Вот смагла работая. Солы Смарг. 3. Модна, ён ужо каню як дасць, то скуру можа рассеч i тады смайла б'е. Гемзы Шальч. Ударыць чым смагла. Беняконі Воран. Так шмагло вытяв кыём, шо за одным разом збыв. Сіманавічы Драг. 4. Хутка. Я праляцела смагла i забалела — потная была. Ёдлавічы Брасл. От шмагло побіг кынь! Сіманавічы Драг. СМАГЛЕ'И прысл. выш. Хутчэй. Ужо смаглей пашло — хутка стала таркавацца бульба. Малі Астр. СМАГЛЕ'ИШЫ прым. выш. Дужэйшы. Мая сястра смаглейшая за мяне. Гемзы Шальч. СМАТЛЕНЬК.1 прым. памянш. Маленькі. Купіў такія смагленькія бацінкі. Кудзялянцы Шальч. СМ А ТЛ Ы, СМ АТЛ Ы, СМ Я ТЛ Ы, Ш М АТЛЫ Й прым. 1. Сухарлявы, тонкі. Смаглы мушчына. Едлавічы Брасл. Смаслы чалавек — тонкі, высокі. Каўняны Гродз. Пашоў смаглы мушчына, танклявенькі. Я паехаў cмafлым канём. Кіралі Шчуч. Малы — то cмatлы. ё н такі cмafлы — ценькі. Кудзялянцы Шальч. Смарлы хлопіц: тонкі, высокі, шырокі ў плячах. Мая хазяйка смаглая. Кураполле Паст. Cмafлaя дзяўчына: высокая, жвавая, pyхавая. Граўжышкі Ашм. У яго конь быў смаглы. Гемзы Шальч. Cмafлы конь такі вёрткі, высот. Чычалі Швянч. Смаглыя коні пад сядло ідуць. Руднікі Шальч. Шмаглый конык. Сіманавічы Драг. 2. Дужы, моднага целаскладу. Смаглы мушчызна — бальшы, здаровы. Вот смаглы мушчызна! Малі Астр. Была смагла баба: велькая, тоўстая, дужая. Гемзы Шальч. Смаглы чалавек — здаровы, дужы. Быў смаглы дзет. Гэты паляк смаглы. Жылі Іўеў. Гэна смаглая баба: бальшая, здаровая, дужая, сільная. Граўжышкі Ашм. Смаглы конь добра цягніць. Кураполле Паст. Смаглы бык быў: велькі, здаровы. Дэгшні Шальч. 3. Схуднелы. Смаглы — схуднелы, бальны. Азяраны Раг. Смят'лы чалавек — высахшы, худы, здохлы. Саланое Віл. 4. 3 дадатнымі рысамі характару. Смаглы — чалавек харошы, красівы. Дакудава Лід. Смаглы чалавек — да людзей добры, вясёлы. Ракаўскія Швянч. Смаглы — харошы чалавек. Малькуны 1гн. 5. Злы. Ен быў смаглы, некаму даў. Граўжышкі Ашм. 6. Тонкі, доўгі (пра дубец). Узяў смаглы біяк, каб біць яго і[гада], а ён лезя на драбіны, дзе сяджу. Крэва Смарг. Вот выламала я смаглую лазіну! Кіралі Шчуч. 7. Сухі, пляскаты. Смаўлыя блашчыцы ўсюды залезуць. Старыя Смільгіні Воран. 8. Цяжкі. Смаглы, ня можа падняць. Малькуны 1гн. 9. Перасохлы (пра губы). Смаглыя губы. Жылі Іўеў. 10. Загарэлы. Опалівсе на сонці
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

сма^лыя, смаглеи, смаглеишы, смятлы
2 👁
 ◀  / 617  ▶