бейшы. Слапшы дужэйшага не ўходае. Солы Смарг. 2. Бяднейшы. Слапшэ гуспударэ буле. Дзмітравічы Кам. СЛА'БЬГ прым. 1. НяМоцны. Слабая баба, чуць ходзіць. Мярэдкія Глыб. Я саўсім слабая. Стральды Гродз. Слабы конь ня цягніць. Ёдлавічы Брасл. Слабы конь. Рудня Астравітая Чэрв. 2. Знясілены хваробай. Слабдга чалавека прывезлі ў бальніцу. Лоск Валож. Слабы чалавек, ён умрэ. Кіралі Шчуч. ён такі яшчэ слабы! Малахоўцы Бар. Слаби ён ішчэ посля хваробы. Гемзы Шальч. 3. Слабы (пра сэрца). Слабоя сэрца ўжо. Лоск Валож., Дружба Мін. 4. Аслаблены (пра зрок). Вочы слабыя. Вялікія Нястанавічы Лаг. 5. Нямоцны. Слабы мост. Вецярэвічы Пух. 6. Кволы. Лён слабы. Дзераўное Стаўб. Як пашоў дош, дак узяўся, а жыта было слабоя. Руднае Кап. 7. Дрэнны ла якасці (лра насенне). Слабое семяно было. Мсцібава Ваўк. 8. Нявопытны. Я рабак слабы. Ахрэг маўцы Брасл. 9. Дрэнна выкаданы. Слабая работа. Альхоўка Навагр. ЧСлабы, як цепь на вадзе. Пасека Ст.-Дар. О Галава слабая — пра дрэнную памяць. У мяне галава слабая. Кудзялянцы Шальч. Слабая моладасць — невясёлая маладосць. Слабая моладасць у мяне была. Ахрэмаўцы Брасл. Лясы слабыя — у малой колькасці. У нас лясы слабыя, далёка ад нас лес. Магуны Паст. СЛА'ВА ж. Слава. Вот Ульяна добра была дзеўка, слава далёко была. Стральцы Гродз. V Шо баба, то й слава, а шодевка, то й прыпевка. Сіманавічы Драг. СЛАВЕ'ННЫ пры м. Славуты. ён [каваль] бы ў сл авен ны на ў в есь к р у х. Ахрэмаўцы Брасл. СЛАВГСТЫ прым. Слаісты. Славістая сала: слой сала,, слой мяса. Мярэцкія Глыб. СЛА'ВЩ ЦА незак. Медь добрую славу. Каваль быу, славіўся на ўвесь свет. Ахрэмаўцы Брасл. Яны на ўсе Дзёрнавічы славяцца. Пярэкі В.-Дзв. СЛА'ДАСЦЬ ж. Нектар. Ззы-ззы — у сё, носам убіўшыся ў цвет, смокчуць пчолы с цвіта сладасцъ. Дзёрнавічы В.-Дзв. СЛА'ДЗЕНЬКІ прым. памянш. Салодзенькі. Курачкі |[грыбы] сладзенькія. Солы Смарг. СЛАЁК м. памянш. да с л о й II, 1. Буду цвета раскачваць тоненькім слайком, кап болі тварагу пакласці. Груздава Паст. СЛАГСТЫ прым. Тое ж, што i с л а в I с т ы. Слаістая саланіна. Рыбчына Віл. Сланіна са свіней слаістых. Д а к у д а в я Лід. СЛАНАВА'ТЫ прым. Саленаваты. Сланаватую скварку з'ядуць. Едлавічы Брасл. СЛАНЕ'Ц м. 1. Вылежалы лён. Сланец цяпер у калхозе ня мочуць. Ахрэмаўцы Брасл. Сланец расцілалі — гэта нямочаны лён. Кураполле Паст. Каторы сланец [лён], то малацШ цэпам. Чуркі Ашм. 2. у знач. прысл. сланцдм. Сланнем (пра
Дадатковыя словы
зядуць, слабй, слабьг, славенны, славщ, сладасць, сланаваты
2 👁