СКУРГО'НІЦЦА зак. Toe ж, што i с к б р ч ы ц ц а. Скургоніўся i ліжаў. Чаго ты скургоніўся? Мярэцкія Глыб. Кап ні дзіця, дык скургоніўся n i ляжаў. Рыбчына Віл. СКУФКА, СКУО'РКА ж. 1. памянш. да с к ўр а 1. Цяпер толькі скурка асталася, a былі рукі мускулістыя. Слабада Мін. 2. памянш. да с к ў p а 2. Скурку вырабіць на каўнер. Лайпушкі Ігн. 3. Пенка. Як беляны крупнік, на ім скурка бывая. Паляцкішкі Воран. Малако занялося скуркаю, смашна скурка. Кіралі Шчуч. 4. Скарынка. Скуорку хліеба взяв. Kyрашэва Чыж. 5. Лупінка. Панцак таўклі — аптаўкуць гэту скурку тыльную. Васілевічы Гродз. Скуорка яблыка. Курашэва Чыж. СКУРЛА'Т 1 м. Toe ж, што i с к у p а т I. Аткуль тут узяўся такі велькі скурлат? Валяецца добры скурлат, трэба вайлакі апшыць. Гемзы Шальч. V Паправісся, як скурлат на агню. Граўжышкі Ашм. Круцщца, як скурлат на агні,— такі чалавек круцяшчы, не сядзіць на адным мейсцы. Ёдупка Шальч. СКУРЛА'Т II м. Тое ж, што i с к у р а н i к. Скурлаты лятаюць, у ix, як гумавыя, скрыдла. Кудзялянцы Шальч. СКУРО'ЖАНЫ дзеепрым. Скалечаны. Нос скурожаны. Груздава Паст. СКУРО'ЖЬЩЬ зак. безас. Скалечыць. Яму нос скурожыла. Груздава Паст. Скурожыла чалавека. Кузьмічы Люб., Мачаск Бярэз. СКУ'РЧЫ ЦЦА зак. Тое ж, што i с к б р ч ы ц ц а. Я лягла i скурчылася. Як скурчысся, дык лепей спаць. Кіралі Шчуч. Лёх І скурчыўся. Сеў i скурчыўся. Вецярэвічы Пух. Скурчыўся ад болю. Яны [мурашкі] скурчацца, скурчацца — i кусаць. Пацаўшчына Дзятл. V B ot і каска ўся скончыласа, дзет бабі кулаком, баба скурчыласа. Дзевяткаўцы Ваўк. СКУ'РЧЫЦЬ зак. безас. Паралізаваць. Яе скурчыла, a з ліца хароша. Вецярэвічы Пух. СКУРЫ 'ЦЦА зак. 1. Абгарэць. Чуні абувалі, i абадвы скураліся чуні ў печы, як сушыць поставіла. Валынцы В.-Дзв. 2. Абкурыцца. Даўней скурацца дзеці, павэндзяцца ў курных хатах. Ёдлавічы Брасл. СКУРЭ'ЦЬ зак. i незак. 1. Згарэць. Прышла с склепу — маё сала скурэла. Кіралі Шчуч. 2. Тлець. Скураць дровы, не гараць. Малі Астр. СКУСА'ЦЬ зак. 1. Пакусаць. Мне скусалі ногі камары. Чуркі Ашм. 2. Адкусіць, з'есці. Ценянькую скіпку скусаў, скусаў i няма нічога. Ракаўскія ІІІвянч. СКУ'СІЦЦА зак. Спакусіцца, адважыцца. Я не скусілася красіць. Ёдлавічы Брасл.; параўн. польск. pokusić si§ тж'. СКУСГЦЬ зак. Toe ж, што i с к у с а ць 2. Няможна скусіць, на зубах трашчыць. Ракаўскія Швянч
Дадатковыя словы
зесці, скургоніцца, скурожьщь, скурчыць, скурэць, скусаць, скусіцца
2 👁