Лід. Сколькі ў іх [жорнах] перамалолі! Швэды Вільн. Сколькі я ўплакала! Галыпаны Ашм. Скулькі заботы ж жывінаю: трэбо сустірэць, загнаць, трэбо падаіць! Баброўнікі Гарад. 3. прысл. меры. У якой меры? Hi хоча маладая замуш ісці, грошы аддаюць, сколькі напілі. Чуркі Ашм. Дастаў, сколькі трэда, адрэзаў, а остальное аставіў. Івашкаўцы Смарг. 4. Toe ж, што i с к б к a. Еслі выйдзе сколькі курчонкаў, я паеду ў По лацк. Дзёрнавічы В.-Дзв. V Сколькі ты ваўка ні лашч, усё роўна ў лес глядзіць. Малі Астр. CKO'MKATI зак. Скамячыць. Спудніцу скомкала i в куток вкінула. Курашэва Чыж. СКО'МЧЫЦЬ зак. 1. Ператварыць у камяк. Скомчыў булку ў руках. Не трэба комчыць! Руднікі Шальч. 2. Toe ж, што i с к б м к а т і. Нашто ты скомчыла хустку, хто яе прасаваць будзя? Гемзы Шальч. СКОМЯ'ЧЭНЫ гл. СКАМЯ'ЧАНЫ СКО'НЧЫЦЬ зак. Закончыць (пра навучанне). Я скончыў тры класы. Латыгаль Віл. Чатыры класы ркончыў. Старыя Трокі Трак. СКОП м. Toe ж, што i с к а п e ц. Скоп — вычашчаны баран. Жылі Іўеў., Кудзялянцы Шальч.; параўн. літ. skapas тж'. СКО'ПАЦЬ зак. Выкапаць. Рана скопалі бульбу. Гемзы Шальч. СКОЯТАЧ м. Прылада для скопвання гною. Скопачам з ваза скопваіць гной. Кураполле Паст. СКОФА, СКОФО прысл. 1. Хутка. Я ехаў скора. Ішоў скора. Рыбчына Віл. Як ты скора ідзеш! Мачаск Бярэз. Ідзі, банка, скора, назат не азірайся. Ухвала Круп. Хто скора poбя, а хто — марудна. Завельцы Астр. Скора бех, далей i далей. Жылі Іўеў. Скоро іду. Малахоўцы Бар. V Хто есь скора, той i робіць скора. Вузла Мядз. 2. Хутчэй. Прадавай скора ды паедзім. Саланое Віл. 3. У хуткім часе. Тоўстая баба, скора родзіць ужо. Збляны Лід. Байна пачалася скора. Пасіене Лудз. СКОФАМ, СКОФОМ м. 1. Toe ж, што i с к а p б м i н a. Скораму німа. Бывала, ні бало скораму. Ахрэмаўцы Брасл. Няма скораму. Скорам — агулам усё: сала, мяса. Німа ніякага скораму. Граўжышкі Ашм. Яшчэ троха маю скораму. Старыя Смільгіні Воран. Ны ім скорама. Дзмітравічы Кам. 2. у знач. прысл. скоромом. Есці скаромнае. За моіе памэті всіе посты сэрэды i п'ятніці ніхто нэ іев скоромом, всіе постілі. Курашэва Чыж. СКОФАНЬКА, СКОФЫНЬКА прысл. памянш. 1. да с к о р а 1, 2. Пабег у баню скоранька. Чапаеўскі В.-Дзв. Мы скоранька заблуталі сані i паехалі. Вялікае Сяло В.-Дзв. Скоранька забірай! Беняконі Воран. Ідзі да Валькі скорынь
Дадатковыя словы
ckomkati, пятніці, скамячаны, скомчыць, скомячэны, скончыць, скопаць
2 👁