цы Васільк. V Як хто хочыць, так скочыць. Кураполле Паст. Бяда скачыць, бяда плачыць, Вузла Мядз. 0 Скакаць пад дудку — ва ўсім падпарадкоўвацца каму-н. Пашла за яго, ну i скачы цяпер пад яго дутку. Малі Астр. СКАКУ'Н м. заал. 1. Блыха. Скакун укусіў. Ністанішкі Смарг. Скакуны ня даюць жыць. Альхоўцы Лях. Скакунэ чорныя, a блохі чырвоныя. Дарава Лях. 2. Конік. Скакун— канёк зялёны. Скакуны —■ казельчыкі зялёныя. Рудня Астравітая Чэрв. СКАЛА' I ж. 1. Вапняк. Капалі, дакапалі да белай скалы. Гемзы Шальч. Скала — што цвёрдая, нападобіі цэмента. Вялікія Нястанавічы Лаг. 2. у знач. прысл. скаламі. Зрабіцца вельмі цвёрдым. Зямля цвёрдая, скаламі збіваецца. Мыто Лід. V Цвёрдая зямля, як скала. Малі Астр. СКАЛА' II ж. пчал. Пошукавы палет пчол. Скала — пчолы разветку робяць для роя. Стральцы Гродз. СКАЛАБУРДЗГЦЬ зак. экспр. Набыць. Даўней як хто скалабурдзіць які-небудзь чаравік, то яго пазычаюць. Альхоўцы Лях. СКАЛАВАЦЕ'ЦЬ зак. 1. Здранцвець. Курчонак стаіць, галаву падняўшы — i нежывоя, скалавацея. Дошч па курчатках дасць, яны ў кучку — i нежывыя, скалавацеюць. Скалавацеў чалавек i ўтапіўся. Граўжышкі Ашм. Курчатка, парасятка малыя могуць скалавацець. Жылі Іўеў. 2. Астыць. Бліны скавалацелі. Гемзы Шальч. СКАЛАНУ'ЦЬ зак. безас. Страсянуць. Скаланула мяне ўсю. Валеўка Навагр. СКАЛАТЫ'РЫЦЬ зак. экспр. Праседзець (каля хворага). Скалатырыў цэлую ноч, плакала Ленка, балела ёй. Альхоўцы Лях. СКАЛАЦІ'ЦЬ, СКОЛОЦІ'ЦІ зак. 1. Збіць (масла). Скалаціла масла. Вялікія Нястанавічы Лаг. Ужэ ніяк масла нэ сколоціш. Смаляніца Пруж. 2. Перамяшаць. Скалачу боп, гарох, віку — i трушанка. Мачаск Бярэз. 3. перан. Модна пабіць. Скалоціць, змалоціць — потым прыяжджаў прасіцца. Валеўка Навагр. 4. Пабудаваць. Будоўку трэ було n сколоціці курам~ Сялец Бяроз. СКА'ЛАЧКА ж. памянш. да с к а л к а I. Як поена вара, то ні 'днае скалачкі німа. Скалачкі ні 'днае ні было, посная страваюць. Руддя Астравітая Чэрв. Я к заскварыш, то па булёні пашлі скалачкі. Кіралі Шчуч. СКАЛБО'ЦІЦЬ зак. Размяшаць. Скалбоціш малако i муку i закалбоціш зацірку. Жылі Іўеў.; гл. к а л б о ц і ць 2. СКАЛБУЦІ'ЦЬ зак. Toe ж, што і с к а л а ц і ць 1. Смятану ставілі ў печ, выняць, як атопіцца, вылі ў цёрла i лошкай скалбуціш масло. Кіралі Шчуч
Дадатковыя словы
скалануць, скалатырыць, скалаціць, скалачка, скалбоціць, скалбуціць
6 👁