Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

кветачкі сіненькія. Кіралі Шчуч. Сінюха— квет, як гузічкі, сінім колерам цвіце. Валынцы В.-Дзв. СІНЮ 'ХА II ж. Драўніна, якая ўтрымлівае мала смалы. A яловы — сіні корч, або сінюха, абалоня ні гарушчая, сінія, плахія карчы, адна сінюха, мала смалы. Рудня Астравітая Чэрв. СІНЮ ХА' ж. Пасіненне скуры ад холаду. Сінюха пашла па целя. Саланое Віл. СІНЮ ЧО'К м. Toe ж, што i c i н i ч к a. Сінючкі паляцелі. Сінючок ляціць. Альхоўка Навагр. СІНЯ-БЛАНКГТНЬІ прым. Сіне-блакітны. Небо бывая блакітно, а бывая сіня-бланкітно. Стральцы Гродз. СІНЯВАРСУНКА ж. Toe ж, што i с і в а в а р о н к а. Сіняваронка красівенька, уся сінінька. Кіралі Шчуч. СІНЯ'К I, СЫНЯ'К м. Сіняк. Стукнуў — то сіняк, сіняке на назе. Парэчча Гродз. Сіняк на руцэ, ударыла. Навасёлкі Лід. Сіняк пасадзіў на цела. Рыбчына Віл. Ушчыпнуў, аш сіняк стаў. Старыя Смільгіні Воран. Сінякі на целе. Мярэдкія Глыб. Усё цела на сіняках. Беразіно Докш. Сіняке ат пабояў. Каўняны Гродз. Палкай ударыў — сіняк будзіць■ Ахрэмаўцы Брасл. Зляцеў з печы, пабіўся, усё цела ў сіняках. Ёдлавічы Брасл. Сінякі на ўсёй бабе, так ён даў ёй. Дзёрнавічы В.-Дзв. Сіняк на целе, сінякоў насадзіў. Сіняк — плямок чорны. Рудня Астравітая Чэрв. Вон ён сінякоў наставіў под оком, шчо боіцца i ў магазін выйті. Сялец Бяроз. Усе цело на сінякох. Кузьмічы Люб. Сінякі на руках. Лука Нараўк. Сіняк — тэмнэсіне міесце на тіелі, котоірэ зостае од удырыня. Курашэва Чыж. Набэв сыняка, вэлэзны сыняк. Дзмітравічы Кам. СІНЯ'К II, СЫНЯ'К м. бат. Махавік жоўта-буры. Сіняке— жоўтыя, разрэзаць — сінія. Пацаўшчына Дзятл. Сіняке смажаць — бэтка такая сіня. Баброўнікі Гарад. Грыбыв мало було, a краснюкыв i сынякыв много. Сыняк такый жэ смачный, як i грыб чы краснюк. Сіманавічы Драг. СІНЯ'К III м. Балотная глеістая зямля. Мейсцамі стаіць вада, не пропуская — такая зямля — сіняк, на ёй тразнічок расце. Крэва Смарг. Дзе сіняк, там зямля сіняя. Вялікія Баяры Шчуч. Сіняк — зямля такая. Стральцы Гродз. Сіняк — дзе мокрая зямля, сіняя, там сіняк гэдакі, i нічога на ёй ні расце. Міратычы Карэл. На сіняку толькі хвошчка расце. Баброўнікі Гарад. СГНЯНКІ прым. памянщ. да с і н і 1. Бульба была багінка, длінянкая, сінянкая. Старыя Трокі Трак. СІНЯ'УКА I ж. Тое ж, што i с i б ё л ь. Сіняўка, сіняўкі — небалыиэнькая рыба. Рудня Астравітая Чэрв. СІНЯ'УКА II ж. бат. Касач балотны. Сіняўка, хвашчай — ройстава трава, ройстава сена. Старыя Смільгіні Воран